จงประกาศต่อ ๆ ไป!
1 พระเจ้าทรงมีพระทัยประสงค์ให้ “คนทุกชนิดได้ความรอดและบรรลุความรู้อันถ่องแท้เรื่องความจริง.” (1 ติโม. 2:4, ล.ม.) เพราะเหตุนี้ พระองค์จึงทรงมอบหมายให้เราประกาศข่าวดี. (มัด. 24:14) ถ้าเราเข้าใจเหตุผล ที่เราควรประกาศต่อ ๆ ไป สิ่งใด ๆ ก็ตามที่ทำให้ท้อใจหรือการล่อใจที่เราเผชิญจะไม่อาจขัดขวางเราได้.
2 ทำไมจึงตั้งใจไม่เลิกลา? โลกนี้มีสิ่งล่อใจหลายอย่างซึ่งทำให้ผู้คนลืมหรือถือว่าสิ่งที่เราบอกเขานั้นไม่สำคัญ. ดังนั้น เราต้องเตือนพวกเขาอยู่เรื่อย ๆ ถึงข่าวสารแห่งความรอดจากพระเจ้า. (มัด. 24:38, 39) นอกจากนั้น สภาพการณ์ในชีวิตของผู้คนเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ. แม้แต่สภาพการณ์ของโลกก็อาจผันแปรไปโดยสิ้นเชิงในชั่วข้ามคืน. (1 โก. 7:31) พรุ่งนี้, สัปดาห์หน้า, หรือเดือนหน้า, ผู้คนที่เราเคยประกาศให้ฟังอาจประสบปัญหาใหม่หรือความห่วงใยเรื่องใหม่ซึ่งทำให้เขาคิดอย่างจริงจังถึงข่าวดีที่เรานำไปให้เขา. คุณรู้สึกขอบคุณมิใช่หรือที่พยานฯ ซึ่งนำความจริงไปให้คุณใช้ความพยายามโดยไม่เลิกลา?
3 เพื่อเลียนแบบพระเมตตาของพระเจ้า: พระยะโฮวาได้ปล่อยให้เวลาผ่านไปด้วยความอดกลั้นพระทัยก่อนที่จะสำเร็จโทษคนชั่ว. โดยทางเรา พระองค์ทรงกระตุ้นผู้มีหัวใจชอบธรรมให้หันมาหาพระองค์และได้รับความรอด. (2 เป. 3:9) เราจะมีความผิดฐานทำให้โลหิตตกถ้าเราไม่ประกาศข่าวสารแห่งพระเมตตาของพระเจ้าต่อประชาชนและเตือนพวกเขาเกี่ยวกับการสำเร็จโทษตามการพิพากษาของพระเจ้าซึ่งกำลังจะมีมาเหนือทุกคนที่ไม่หันกลับจากแนวทางที่ผิด. (ยเอศ. 33:1-11) แม้ว่างานประกาศของเราไม่ได้รับการตอบรับอย่างดีเสมอไป แต่เราก็ต้องไม่ย่อหย่อนในการใช้ความพยายามเต็มที่เพื่อช่วยผู้ที่จริงใจให้หยั่งรู้ค่าพระเมตตาอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้า.—กิจ. 20:26, 27; โรม 12:11.
4 เพื่อสำแดงความรักของเรา: พระยะโฮวาพระเจ้าเอง โดยทางพระเยซูคริสต์ ทรงบัญชาให้มีการประกาศข่าวดีออกไปทั่วโลก. (มัด. 28:19, 20) แม้แต่เมื่อผู้คนไม่ยอมฟัง เราก็มีโอกาสที่จะแสดงความรักและความเลื่อมใสในพระเจ้าโดยทำสิ่งที่ถูกต้องต่อ ๆ ไปโดยไม่เลิกลา.—1 โย. 5:3.
5 ขอให้เราตั้งใจแน่วแน่ที่จะประกาศต่อ ๆ ไป! ขอให้เราทำอย่างนั้นด้วยใจแรงกล้าขณะที่ตอนนี้ยังเป็น “วันแห่งความรอด” ของพระยะโฮวา.—2 โก. 6:2.