กำหนดการการประชุมวิธีปฏิบัติงาน
สัปดาห์ซึ่งเริ่มวันที่ 12 มีนาคม
เพลงบท 112
10 นาที: คำประกาศของประชาคม. คำประกาศที่เลือกจากพระราชกิจของเรา.
15 นาที: ความจำเป็นของประชาคม.
20 นาที: “เดือนเมษายน—เวลาที่จะ ‘ทำงานหนักและทุ่มเทตัวเอง.’” (วรรค 1-13) นำโดยผู้ดูแลผู้เป็นประธาน. การพิจารณาอย่างกระตือรือร้นถึงสิ่งที่เราต้องการจะทำให้สำเร็จในเดือนเมษายนนี้. สนับสนุนทุกคนในประชาคมให้ทำส่วนของตนเพื่อจะบรรลุเป้าหมายในการเข้าส่วนร่วม 100 เปอร์เซ็นต์เต็มในงานรับใช้เดือนนั้น.
เพลงบท 147 และคำอธิษฐาน.
สัปดาห์ซึ่งเริ่มวันที่ 19 มีนาคม
เพลงบท 166
8 นาที: คำประกาศของประชาคม. รายงานบัญชี.
17 นาที: จงใช้ประโยชน์จากหนังสือประจำปี 2001. คำบรรยายและการพิจารณากับผู้ฟัง. ทบทวน “ยอดรวมปี 2000” ในหน้า 31. พิจารณา “จดหมายจากคณะกรรมการปกครอง” ในหน้า 3-5. ให้ผู้ฟังบางคนเล่าถึงรายงานหรือประสบการณ์จากหนังสือประจำปี เล่มใหม่ซึ่งได้หนุนกำลังใจและเสริมความเชื่อแก่เขาเป็นพิเศษ. สนับสนุนครอบครัวต่าง ๆ ให้อ่านหนังสือประจำปี ด้วยกันทั้งเล่ม เหมือนที่ครอบครัวเบเธลทำ. เน้นคำถามในหน้า 255 ซึ่งอาจใช้ได้เพื่อทบทวนสิ่งที่ได้เรียนรู้. ขอให้ผู้ฟังเสนอแนะวิธีใช้หนังสือประจำปี เพื่อช่วยนักศึกษาพระคัมภีร์ให้หยั่งรู้ค่ามากขึ้นต่อองค์การของพระยะโฮวาและสิทธิพิเศษในการเป็นส่วนขององค์การนั้น. (ถ้าหนังสือประจำปี 2001 ยังมาไม่ถึง ให้พิจารณาความจำเป็นของประชาคม แล้วพิจารณาหนังสือประจำปี 2001 ในส่วนความจำเป็นของประชาคมครั้งต่อไปที่มีกำหนดไว้.)
20 นาที: “เดือนเมษายน—เวลาที่จะ ‘ทำงานหนักและทุ่มเทตัวเอง.’” (วรรค 14-30) นำโดยผู้ดูแลการรับใช้. คำบรรยายพร้อมด้วยการถาม-ตอบในส่วนที่เลือกไว้. ทุกคนควรจัดตารางเวลาที่ปฏิบัติได้จริงเพื่อจะมีส่วนร่วมมากเท่าที่จะเป็นไปได้ในงานรับใช้ระหว่างเดือนเมษายน. บอกคร่าว ๆ ถึงการประชุมเพื่อการประกาศทั้งหมดซึ่งวางแผนไว้สำหรับเดือนนั้น. สนับสนุนทุกคนที่ทำได้ให้เป็นไพโอเนียร์สมทบและขอใบสมัครหลังการประชุม.
เพลงบท 188 และคำอธิษฐาน.
สัปดาห์ซึ่งเริ่มวันที่ 26 มีนาคม
เพลงบท 204
10 นาที: คำประกาศของประชาคม. ชี้แจงว่ายังไม่สายเกินไปที่จะส่งใบสมัครเพื่อจะเป็นไพโอเนียร์สมทบในเดือนเมษายน. สนับสนุนทุกคนให้ติดตามการอ่านคัมภีร์ไบเบิลช่วงการประชุมอนุสรณ์ในวันที่ 3-8 เมษายน ดังที่กำหนดไว้ในการพิจารณาพระคัมภีร์ทุกวัน—2001. ประกาศว่าจะมีการศึกษาหอสังเกตการณ์ เมื่อไรในสัปดาห์แห่งการประชุมอนุสรณ์. อย่าลืมคำบรรยายสาธารณะพิเศษในวันอาทิตย์ที่ 1 เมษายนนี้ ซึ่งมีชื่อเรื่อง “ใครจะได้รับการช่วยให้รอด?” กระตุ้นทุกคนให้ออกไปทำงานรับใช้ในวันนั้น เพื่อเป็นการเริ่มต้นที่ดีสำหรับเดือนเมษายน.
20 นาที: “ให้เราทุกคนถวายเกียรติแด่พระยะโฮวาและพระบุตรของพระองค์.” คำบรรยายที่กระตุ้นใจซึ่งอาศัยพระคัมภีร์โดยผู้ปกครอง. สนับสนุนทุกคนให้เข้าส่วนร่วมอย่างเต็มที่เท่าที่เป็นไปได้ในกิจกรรมพิเศษที่วางแผนไว้สำหรับเดือนเมษายนและพยายามเป็นพิเศษเพื่อเชิญผู้คนให้มาร่วมการประชุมอนุสรณ์.
15 นาที: เตรียมการเสนอวารสาร. เราจะเสนอหอสังเกตการณ์ และตื่นเถิด! ในเดือนเมษายน. ทบทวนหน้า 7, 8 วรรค 3 และวรรค 10 ในพระราชกิจของเรา เดือนตุลาคม 1996. เน้นถึง (1) เรื่องในบทความ, (2) จุดสนทนาที่เหมาะสม, (3) คำถามที่กระตุ้นความสนใจ, และ (4) ข้อคัมภีร์ที่เหมาะกับเวลาซึ่งจะใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพในการเสนอวารสารฉบับปัจจุบันแต่ละฉบับ. พยายามใช้จุลสารเรียกร้อง หรือหนังสือความรู้ เพื่อเริ่มการศึกษาพระคัมภีร์กับผู้สนใจ. จบด้วยการสาธิตที่มีการเตรียมมาเป็นอย่างดีซึ่งแสดงถึงวิธีที่จะทำเช่นนั้นในการประกาศ.
เพลงบท 207 และคำอธิษฐาน.
สัปดาห์ซึ่งเริ่มวันที่ 2 เมษายน
เพลงบท 220
9 นาที: คำประกาศของประชาคม. เตือนผู้ประกาศให้ส่งรายงานการรับใช้สำหรับเดือนมีนาคม. ทบทวน “ข้อเตือนใจการประชุมอนุสรณ์.”
18 นาที: “ความรักกระตุ้นเราให้ประกาศ.”* เน้นข้อคัมภีร์ต่าง ๆ ในบทความ. รวมเอาแนวคิดที่อยู่ในหนังสือการหยั่งเห็นเข้าใจ (ภาษาอังกฤษ) เล่ม 2 หน้า 673 วรรค 1. เชิญผู้ประกาศคนหนึ่งซึ่งทำงานมานานหลายปีให้เล่าวิธีที่ความรักต่อพระเจ้ากระตุ้นเขาให้เพียรอดทนในงานประกาศ. กระตุ้นผู้ประกาศทุกคนให้เข้าส่วนร่วมในการให้คำพยานระหว่างเดือนเมษายนและทุก ๆ เดือนหลังจากนั้น.
18 นาที: “จงช่วยคนอื่นมาร่วมประชุม.”* ใบแทรกพระราชกิจของเรา เดือนมิถุนายน 1996 วรรค 14-16 ให้คำแนะนำเพิ่มเติมเกี่ยวกับการนำนักศึกษาพระคัมภีร์เข้ามาสู่องค์การ. แสดงวิธีใช้จุลสารเรียกร้อง (บทเรียน 5 วรรค 7) และหนังสือความรู้ (บท 5 วรรค 22) ตั้งแต่ช่วงแรก ๆ เพื่อกระตุ้นให้เขาเข้าร่วมประชุม. เพื่อจะแสดงให้เห็นเรื่องนี้ จัดให้มีการสาธิตซึ่งเตรียมเป็นอย่างดีโดยผู้ประกาศที่มีความสามารถคนหนึ่งซึ่งกำลังสนับสนุนนักศึกษาให้คิดอย่างจริงจังเกี่ยวกับการมาร่วมประชุม.
เพลงบท 47 และคำอธิษฐาน.
* จำกัดคำนำให้สั้นกว่าหนึ่งนาที แล้วตามด้วยการพิจารณาถาม-ตอบ.