“ฉันจะหาเวลาได้จากไหน?”
1 เนื่องจากชีวิตเต็มไปด้วยกิจกรรม พวกเราหลายคนจึงโอดครวญเช่นนั้น. เคยมีคำกล่าวว่าเวลาเป็นทั้งทรัพย์ที่มีค่ามากที่สุดและก็สูญไปเร็วที่สุด. ดังนั้น เราจะหาเวลาได้จากไหนเพื่อทำสิ่งที่สำคัญจริง ๆ เช่น การอ่านและการศึกษาพระคำของพระเจ้า?—ฟิลิป. 1:10.
2 จุดสำคัญไม่ใช่อยู่ที่การพยายามหาเวลามากขึ้น แต่อยู่ที่การตัดสินใจว่าจะทำอะไรในเวลาที่เรามีอยู่ต่างหาก. เราทุกคนมีเวลา 168 ชั่วโมงในหนึ่งสัปดาห์ ประมาณ 100 ชั่วโมงถูกใช้ไปเพื่อหลับนอนและทำงาน. ดังนั้น เราจะใช้เวลาที่เหลืออยู่ให้เกิดประโยชน์สูงสุดได้อย่างไร? เอเฟโซ 5:15-17 (ล.ม.) แนะนำให้เราดำเนิน “ไม่เหมือนคนไร้ปัญญา แต่เหมือนคนมีปัญญา ใช้ประโยชน์เต็มที่จากเวลาอันเหมาะ . . . , สังเกตเข้าใจต่อไปว่าพระทัยประสงค์ของพระยะโฮวาเป็นเช่นไร.” คำกล่าวนี้แสดงให้เห็นว่าเราต้องใช้ทุกโอกาสเพื่อทำสิ่งต่าง ๆ ที่พระยะโฮวาตรัสว่าสำคัญ.
3 พระเยซูทรงเปรียบเทียบสมัยของเรากับสมัยของโนฮา. (ลูกา 17:26, 27) ผู้คนในตอนนั้นวุ่นวายกับกิจวัตรประจำวันในชีวิต. อย่างไรก็ตาม โนฮาจัดเวลาไว้ที่จะสร้างนาวาลำมหึมาและที่จะประกาศ. (เฮ็บ. 11:7; 2 เป. 2:5) ท่านจัดเวลาได้อย่างไร? โดยการให้พระทัยประสงค์ของพระเจ้ามาเป็นอันดับแรกและเชื่อฟังพระองค์โดยการทำ “อย่างนั้นทุกสิ่งทุกประการ.”—เย. 6:22.
4 อะไรควรมาเป็นอันดับแรก? พระเยซูตรัสว่า “มนุษย์จะบำรุงชีวิตด้วยอาหารสิ่งเดียวหามิได้, แต่ด้วยบรรดาโอวาทซึ่งออกมาจากพระโอษฐ์ของพระเจ้า.” (มัด. 4:4) ทุกสัปดาห์ เราได้รับ “อาหาร [ฝ่ายวิญญาณ] ตามเวลา.” (ลูกา 12:42) ถ้าเราต้องการได้รับประโยชน์จริง ๆ เราต้องมีตารางเวลาประจำสำหรับการอ่านและการศึกษาส่วนตัวเพื่อจะรับเอาอาหารฝ่ายวิญญาณทั้งหมด. เนื่องจากเรารู้สึกขอบพระคุณพระเจ้าสำหรับอาหารฝ่ายวิญญาณ เราจึงไม่มองอาหารนี้เหมือนเป็นอาหารฟาสต์ฟูด คือเร่งรีบอ่านหรือศึกษาให้จบเหมือนคนที่กินอาหารฝ่ายร่างกายอย่างเร่งรีบ. แทนที่จะเป็นเช่นนั้น ความหยั่งรู้ค่าที่เหมาะสมกระตุ้นเราให้ใช้เวลาในการศึกษาและชื่นชมกับสิ่งต่าง ๆ ฝ่ายวิญญาณ.
5 การรับอาหารฝ่ายวิญญาณนำไปถึงชีวิตนิรันดร์. (โย. 17:3) อาหารฝ่ายวิญญาณจึงควรเป็นอันดับแรกในตารางประจำวันของเรา. เราจะจัดเวลาเพื่ออ่านคัมภีร์ไบเบิลทุกวันและเตรียมตัวสำหรับการประชุมคริสเตียนได้ไหม? แน่นอน เราทำได้. เมื่อเราทำเช่นนั้น เราจะได้รับ “บำเหน็จเป็นอันมาก” ที่มาจากการรู้และทำตามพระทัยประสงค์ของพระเจ้า.—เพลง. 19:7-11.