‘กันเงินเก็บไว้บ้าง’
ในประชาคมคริสเตียนสมัยแรก มีความจำเป็นด้านวัตถุที่ต้องเอาใจใส่. ตามที่แต่ละคนได้กำไร เขาถูกกระตุ้นให้ ‘กันเงินเก็บไว้บ้าง’ เพื่อสนองความจำเป็นดังกล่าว. (1 โก. 16:1-3) ผลจากการที่พวกเขามีใจกว้างคือทุกคนชื่นชมยินดีที่ได้ให้ “การขอบพระคุณพระเจ้าเป็นอันมาก.”—2 โก. 9:11, 12, ฉบับแปลใหม่.
ทุกวันนี้ การงานของไพร่พลของพระยะโฮวาที่มีตลอดทั่วโลกยังคงขยายต่อไปซึ่งจำเป็นต้องได้รับการสนับสนุนทางการเงินมากขึ้นทุกที. เป็นการเหมาะสมที่เราก็เช่นกัน ‘กันเงินเก็บไว้บ้าง’ เป็นประจำเพื่อช่วยสนองความจำเป็นนั้น. (2 โก. 8:3, 4) การให้ทางวัตถุสามารถทำได้ในหลายวิธีด้วยกัน. (ดูหอสังเกตการณ์ ฉบับ 1 พฤศจิกายน 2001 หน้า 28-29.) เราถือว่าการให้ดังกล่าวเป็นสิทธิพิเศษที่นำมาซึ่งความสุขแท้.—กิจ. 20:35.