กำหนดการการประชุมวิธีปฏิบัติงาน
สัปดาห์ซึ่งเริ่มวันที่ 14 มกราคม
เพลงบท 3
10 นาที: คำประกาศของประชาคม. คำประกาศที่เลือกจากพระราชกิจของเรา.
25 นาที: การรับประโยชน์จากการจัดเตรียมด้วยความกรุณา. คำบรรยายโดยผู้ปกครองที่มีคุณวุฒิซึ่งพิจารณาการจัดเตรียมที่มีไว้เพื่อช่วยในการตัดสินใจด้านการแพทย์ เช่น บัตรแพทย์พึงทราบและ “คำถามจากผู้อ่าน” จากวารสารหอสังเกตการณ์ ฉบับ 15 มิถุนายน 2000 และฉบับ 15 ตุลาคม 2000. ประชาคมควรมีบัตรแพทย์พึงทราบมากพอที่จะแจก. ผู้ประกาศที่รับบัพติสมาแล้วจะได้รับบัตรดังกล่าวหลังการประชุมคืนนี้ แต่ไม่ควรกรอกบัตรในคืนนี้. การเซ็นชื่อ, การเซ็นชื่อเป็นพยาน, และการลงวันที่ในบัตรทุกใบจะทำหลังการศึกษาหนังสือประจำประชาคมครั้งถัดไป โดยผู้นำกลุ่มการศึกษาให้ความช่วยเหลือตามที่จำเป็น. ผู้ที่เซ็นชื่อเป็นพยานควรเห็นผู้ถือบัตรเซ็นชื่อในบัตรนั้นจริง. ผู้ประกาศที่ยังไม่ได้รับบัพติสมาอาจเขียนเอกสารแจ้งความประสงค์เพื่อใช้สำหรับตนเองและบุตรได้โดยปรับเปลี่ยนข้อความในบัตรให้เข้ากับสภาพการณ์และความเชื่อมั่นของตน. เน้นสติปัญญาของการตัดสินใจทางการแพทย์ล่วงหน้าโดยอาศัยสติรู้สึกผิดชอบที่ได้รับการอบรมตามหลักพระคัมภีร์. (สุภา. 27:12; 14:15) นับว่าสำคัญที่จะสนทนากับบุคลากรทางการแพทย์อย่างชัดเจนก่อนในเรื่องวิธีการรักษาและยาชนิดใดที่ยอมรับได้. ต้องมีการศึกษาส่วนตัวเป็นอย่างดีจึงจะทำการตัดสินใจเช่นนั้นได้. จงอ่านวรรคต่าง ๆ ที่เหมาะสมจากบทความในหอสังเกตการณ์ ที่กล่าวข้างต้น. ผู้ปกครองเต็มใจให้ความช่วยเหลือ แต่ไม่สามารถตัดสินใจแทนคนอื่นได้. อธิบายวิธีกรอกบัตรแพทย์พึงทราบ.
10 นาที: “สิ่งที่จะพูดได้เกี่ยวกับวารสารเหล่านี้.” การสาธิตวิธีเสนอหอสังเกตการณ์ ฉบับ 15 มกราคมและตื่นเถิด! ฉบับ 8 มกราคม. สนับสนุนผู้ประกาศทุกคนให้เข้าร่วมในวันวารสาร.
เพลงบท 55 และคำอธิษฐาน.
สัปดาห์ซึ่งเริ่มวันที่ 21 มกราคม
เพลงบท 104
10 นาที: คำประกาศของประชาคม. รายงานบัญชี. พิจารณากรอบ ‘กันเงินเก็บไว้บ้าง.’
13 นาที: คุณพิจารณาพระคัมภีร์ทุกวันไหม? ครอบครัวหนึ่งพิจารณาด้วยกัน. เพื่อจะได้รับประโยชน์มากขึ้นจากการพิจารณาข้อคัมภีร์ประจำวัน พวกเขาจึงพิจารณาหอสังเกตการณ์ ฉบับ 15 ธันวาคม 1996 หน้า 18 วรรค 13-14. ทบทวนข้อคัมภีร์ประจำวันสองสามข้อที่เพิ่งพิจารณาเมื่อเร็ว ๆ นี้อย่างสั้น ๆ และอธิบายว่าข้อคัมภีร์นั้นเป็นประโยชน์อย่างไรโดยเฉพาะ. เน้นว่าการพิจารณาพระคัมภีร์ทุกวันควรเป็นส่วนหนึ่งของกำหนดการศึกษาประจำครอบครัวซึ่งมีจุดประสงค์เพื่อช่วยให้พวกเขามีส่วนในกิจกรรมฝ่ายวิญญาณต่อ ๆ ไป.
22 นาที: “จงให้ราชอาณาจักรอยู่ในอันดับแรกเสมอ.”a ตั้งคำถามสองสามข้อที่เกี่ยวกับจุดสำคัญต่าง ๆ จากวารสารหอสังเกตการณ์ ฉบับ 1 กันยายน 1998 หน้า 19-21.
เพลงบท 168 และคำอธิษฐาน.
สัปดาห์ซึ่งเริ่มวันที่ 28 มกราคม
เพลงบท 196
10 นาที: คำประกาศของประชาคม. เตือนผู้ประกาศให้ส่งรายงานการรับใช้ของเดือนมกราคม. โดยใช้ข้อเสนอแนะในหน้า 8 สาธิตการเสนอวารสารสั้น ๆ สองตัวอย่าง โดยใช้วารสารหอสังเกตการณ์ ฉบับ 1 กุมภาพันธ์ และอีกตัวอย่างหนึ่งใช้ตื่นเถิด! ฉบับ 8 กุมภาพันธ์. กล่าวถึงหนังสือที่จะเสนอในเดือนกุมภาพันธ์ เน้นหนังสือที่ประชาคมมีในสต็อก.
20 นาที: “บิดามารดา จงอบรมบุตรของคุณตั้งแต่เป็นทารก.”b รวมทั้งคำอธิบายจากวารสารหอสังเกตการณ์ ฉบับ 15 เมษายน 1998 หน้า 32 เข้าไว้ด้วย. เชิญบิดามารดาให้เล่าถึงผลสำเร็จที่ดีซึ่งพวกเขาได้รับจากการเริ่มฝึกอบรมทางฝ่ายวิญญาณแก่บุตรตั้งแต่เป็นทารก.
15 นาที: ความจำเป็นของประชาคม. เชิญผู้ประกาศเล่าประสบการณ์ที่พวกเขาได้ใช้หนังสือเล่มเล็กวิธีเริ่มและสานต่อ ในการเสนอจุลสารเพื่อตอบคำถามของประชาชน หรือให้คำปลอบประโลมตามหลักพระคัมภีร์จากจุลสารเมื่อคนที่คุณรักเสียชีวิต. อาจมีการสาธิตจากประสบการณ์จริงหนึ่งหรือสองตัวอย่าง.
เพลงบท 202 และคำอธิษฐาน.
สัปดาห์ซึ่งเริ่มวันที่ 4 กุมภาพันธ์
เพลงบท 212
8 นาที: คำประกาศของประชาคม.
17 นาที: “พวกเขาจะได้ยินอย่างไร?”c ให้ผู้ฟังออกความเห็นว่าข้อคัมภีร์ต่าง ๆ เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องอย่างไร. รวมถึงคำถามจากวรรค 17-18 ในหน้า 20 ของวารสารหอสังเกตการณ์ ฉบับ 15 สิงหาคม 1998.
20 นาที: “ข้อแนะสำหรับการเสนอตามบ้านเรือน.” ผู้ดูแลการรับใช้พิจารณากับผู้ฟัง. ใบแทรกในฉบับนี้มีข้อแนะที่เคยลงไว้ในพระราชกิจของเรา ฉบับที่ผ่าน ๆ มาพร้อมกับข้อแนะใหม่บางอย่าง. อาจใช้ช่องว่าง ๆ เขียนข้อแนะอื่น ๆ ที่จะมีเพิ่มอีกและข้อแนะที่บังเกิดผลในเขตประกาศท้องถิ่น. เชิญผู้ฟังให้บอกว่าเขาชอบการเสนอแบบไหนโดยเฉพาะและทำไม. สาธิตการเสนอสรรพหนังสือประจำเดือนกุมภาพันธ์หนึ่งหรือสองชุดที่อาจนำไปใช้ได้. สนับสนุนผู้ประกาศทุกคนให้เก็บใบแทรกนี้ไว้และใช้บ่อย ๆ เมื่อเตรียมตัวออกประกาศ.
เพลงบท 224 และคำอธิษฐาน.
[เชิงอรรถ]
a จำกัดคำนำให้สั้นกว่าหนึ่งนาที แล้วตามด้วยการพิจารณาถาม-ตอบ.
b จำกัดคำนำให้สั้นกว่าหนึ่งนาที แล้วตามด้วยการพิจารณาถาม-ตอบ.
c จำกัดคำนำให้สั้นกว่าหนึ่งนาที แล้วตามด้วยการพิจารณาถาม-ตอบ.