“ของประทานในลักษณะมนุษย์” บำรุงเลี้ยงฝูงแกะของพระเจ้าด้วยความกระตือรือร้น
1 พระยะโฮวาทรงเปี่ยมด้วยความรักสักเพียงไรที่ทรงประทาน “ของประทานในลักษณะมนุษย์” โดยทางพระบุตรของพระองค์! (เอเฟ. 4:8, 11, 12, ล.ม.) คนเหล่านี้มีหน้าที่รับผิดชอบหลายอย่าง รวมทั้งการบำรุงเลี้ยงฝูงแกะของพระเจ้าด้วยความกระตือรือร้น. (1 เป. 5:2, 3) เราทุกคนได้รับประโยชน์จากการจัดเตรียมที่จำเป็นอย่างยิ่งนี้. ไม่ว่าคนหนึ่งคนใดจะประสบกับความยากลำบาก, เป็นผู้สมทบคนใหม่ในประชาคม, มีความอ่อนแอบางอย่าง, หรือเขวไป ชายเหล่านี้ให้ความสนใจเป็นส่วนตัวอย่างจริงจังต่อสวัสดิภาพฝ่ายวิญญาณของทุกคน.—ฟิลิป. 2:4; 1 เธ. 5:12-14.
2 เมื่อเหตุการณ์วุ่นวายในโลกทำให้เกิดความกังวลอยู่บ้าง รองผู้บำรุงเลี้ยงเหล่านี้ก็เป็น “ที่คุ้มขังบังล้อมพลเมืองมิให้ต้องลม, และเป็นที่คุ้มภัยมิให้ต้องพายุ.” เมื่อเราเหน็ดเหนื่อยหรือมีภาระมากและรู้สึกต้องการคำปลอบโยน พวกเขาทำให้เราสดชื่น “เหมือนดังห้วยน้ำลำธารในที่กันดาร” หรือ “เหมือนดังเงื้อมผาอันใหญ่ในประเทศอันแห้งแล้ง.”—ยซา. 32:2.
3 หนุนกำลังใจผู้ที่เลิกเป็นผู้ประกาศ: พวกผู้ปกครองพยายามเป็นพิเศษเพื่อหนุนกำลังใจคนที่กลายเป็นคนไม่สม่ำเสมอหรือเลิกเป็นผู้ประกาศ โดยช่วยพวกเขาให้กลับมามีส่วนร่วมเป็นประจำในกิจกรรมทุกอย่างของประชาคม. การเยี่ยมบำรุงเลี้ยงด้วยความรักอาจช่วยหลายคนให้เข้าร่วมการประชุมเป็นประจำและได้รับการเสริมสร้างทางฝ่ายวิญญาณจนถึงขั้นที่เข้าส่วนร่วมอีกครั้งในงานเผยแพร่. ความพยายามทั้งหมดนี้ของบรรดาผู้ปกครองสะท้อนถึงความเอาพระทัยใส่ด้วยความรักของพระยะโฮวาและการนำหน้าอย่างขันแข็งของพระเยซูคริสต์. พระองค์ทรงวางแบบอย่างในการแสดงความห่วงใยต่อแกะของพระองค์ตัวใดก็ตามที่หลงหายไป.—มัด. 18:12-14; โย. 10:16, 27-29.
4 บรรดารองผู้บำรุงเลี้ยงมองหาสิ่งที่บ่งชี้ว่าบางคนอาจกำลังอ่อนแอฝ่ายวิญญาณ. ใครก็ตามที่แสดงอาการของความท้อใจ, เข้าร่วมประชุมไม่สม่ำเสมอ, หรือเฉื่อยช้าลงในงานเผยแพร่คงต้องการความช่วยเหลือทางฝ่ายวิญญาณ. ผู้ปกครองเต็มใจจะช่วยใครก็ตามที่เริ่มมีแนวโน้มที่จะใช้เสื้อผ้าและการแต่งกายแบบโลกหรือคนที่มีเจตคติวิพากษ์วิจารณ์ประชาคม. ด้วยความสนใจอย่างแท้จริงและความรักอันอ่อนละมุน ผู้ดูแลที่ห่วงใยเต็มใจจะ ‘ให้จิตวิญญาณของตน’ เพื่อช่วยคนเหล่านั้นฟื้นความรักที่เขาเคยมีต่อพระยะโฮวาขึ้นมาใหม่.—1 เธ. 2:8, ล.ม.
5 ในอดีต คริสเตียนที่อุทิศตัวแล้วบางคนขาดการติดต่อกับประชาคม และตกเข้าสู่สภาพที่เสมือนตายฝ่ายวิญญาณเพราะพวกเขาถูกโถมทับด้วยปัญหาสุขภาพ, ความล้มเหลวทางเศรษฐกิจ, หรือความกดดันจากครอบครัว. โดยไม่เป็นคนวิพากษ์วิจารณ์ เหล่าผู้ปกครองให้คำรับรองว่าพระยะโฮวาทรงดูแลแกะทุกตัวของพระองค์และจะค้ำจุนพวกเขาผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบาก. (เพลง. 55:22; 1 เป. 5:7) ผู้บำรุงเลี้ยงที่ตื่นตัวอาจช่วยฝูงแกะให้ตระหนักว่าถ้าพวกเขา ‘มาใกล้พระเจ้า, พระองค์จะสถิตอยู่ใกล้พวกเขา’ และให้การปลอบโยนและทำให้สดชื่น.—ยโก. 4:8; เพลง. 23:3, 4.
6 เห็นค่าผู้เจ็บป่วย: รองผู้บำรุงเลี้ยงที่เปี่ยมด้วยความรักเหล่านี้ยังห่วงใยคนที่อาจถูกมองข้าม. ในทุกประชาคมมีบางคนที่เจ็บป่วย, ต้องอยู่แต่ในสถานพยาบาล, หรือไม่ก็ทุพพลภาพ. พวกเขาเข้าส่วนร่วมในการประกาศข่าวสารเรื่องราชอาณาจักรได้ไม่มาก ซึ่งก็เป็นที่เข้าใจได้เนื่องจากสภาพการณ์ของพวกเขา. บางทีโอกาสที่เขาจะให้คำพยานได้อาจมีเฉพาะตอนที่เขาได้พูดคุยกับผู้มาเยี่ยม, ผู้ป่วยคนอื่น ๆ, หรือผู้ที่เป็นพยาบาล. ถึงกระนั้น ไม่ว่าอะไรก็ตามที่พวกเขาทำได้ก็ถือว่าเป็นส่วนที่มีค่าในงานประกาศโดยรวม. (มัด. 25:15) แม้ว่าถ้าพวกเขาจะให้คำพยานเพียง 15 นาที เขาก็ควรส่งรายงาน และจะถือว่าเขาเป็นผู้ประกาศที่สม่ำเสมอ.
7 “ของประทานในลักษณะมนุษย์” ตระหนักเป็นพิเศษถึงความจำเป็นฝ่ายวิญญาณของเหล่าพี่น้องในช่วงนี้ของปี นั่นคือช่วงการประชุมอนุสรณ์. ช่างเป็นช่วงที่เหมาะสักเพียงไรที่ผู้ปกครองจะพยายามเป็นพิเศษเพื่อช่วยทุกคนที่เขวไปให้ประสบความยินดีและสันติสุขในจิตใจซึ่งเกิดจากการคบหาที่อบอุ่นในประชาคมอีกครั้งหนึ่ง! เรายินดีจริง ๆ เมื่อเห็นคนเหล่านั้นที่อยู่ใน “ครอบครัวของความเชื่อ” เข้าร่วมการประชุมประชาคมและออกไปทำงานรับใช้เพื่อยืนยันความเชื่อของตนในเรื่องเครื่องบูชาไถ่.—ฆลา. 6:10; ลูกา 15:4-7; โย. 10:11, 14.