การศึกษาหนังสือประจำประชาคม—เหตุใดจึงจำเป็น?
1 ในปี 1895 กลุ่มนักศึกษาคัมภีร์ไบเบิล ซึ่งเป็นชื่อเรียกพยานพระยะโฮวาในสมัยนั้น ได้มาเป็นที่รู้จักกันว่ากลุ่มรุ่งอรุณเพื่อการศึกษาคัมภีร์ไบเบิล. มีการใช้หนังสือชุดที่ชื่อรุ่งอรุณแห่งรัชสมัยพันปี เป็นพื้นฐานในการศึกษา. ต่อมา มีการเรียกการประชุมของกลุ่มนักศึกษาเหล่านี้ว่ากลุ่มเบอเรียนเพื่อการศึกษาคัมภีร์ไบเบิล. (กิจ. 17:11) กลุ่มศึกษาเล็ก ๆ นี้มักจะพบปะกันที่บ้านส่วนตัวในตอนเย็นซึ่งเป็นเวลาที่คนในกลุ่มสะดวก. การศึกษาหนังสือประจำประชาคมได้เริ่มต้นมาโดยวิธีนี้.
2 การหนุนใจและการช่วยเหลือ: เนื่องจากตั้งใจให้กลุ่มการศึกษามีขนาดเล็ก จึงทำให้ผู้เข้าร่วมมีโอกาสมากขึ้นที่จะแสดงออกถึงความเชื่อของตน. ผลคือ มีการ “หนุนใจซึ่งกันและกันโดยความเชื่อของเราทั้งสองฝ่าย.”—โรม 1:12.
3 การสังเกตวิธีสอนของผู้ดูแลการศึกษาหนังสือประจำประชาคมจะช่วยเราให้เป็นคนที่ ‘ซื่อตรงในการใช้คำแห่งความจริง.’ (2 ติโม. 2:15) จงสังเกตและเรียนรู้วิธีที่เขาเน้นหลักการจากพระคัมภีร์ในเรื่องนั้น. หากเหมาะกับหนังสือที่กำลังมีการพิจารณากันอยู่ เขาอาจเน้นจุดสำคัญ ๆ โดยการทบทวนสรุปตอนท้ายด้วยการใช้แต่คัมภีร์ไบเบิล. ตัวอย่างที่ดีของเขาจะช่วยเราให้ปรับปรุงการสอนในงานรับใช้ฝ่ายคริสเตียนให้ดีขึ้น.—1 โก. 11:1.
4 นอกจากจะนำการศึกษาประจำสัปดาห์แล้ว ผู้ดูแลการศึกษาหนังสือประจำประชาคมยังนำหน้าในงานประกาศด้วย. โดยร่วมมือกับผู้ดูแลการรับใช้ เขาจัดเตรียมเรื่องการประกาศอย่างที่ทำได้จริง. เขาหาทางที่จะช่วยทุกคนในกลุ่มการศึกษาให้บรรลุหน้าที่รับผิดชอบของตนในการประกาศข่าวดีและการทำให้คนเป็นสาวก.—มัด. 28:19, 20; 1 โก. 9:16.
5 ผู้ดูแลการศึกษาหนังสือประจำประชาคมสนใจในสวัสดิภาพทางฝ่ายวิญญาณของทุกคนในกลุ่มการศึกษา. เขาแสดงความสนใจดังกล่าวที่การประชุมประชาคมและเมื่อเขาทำงานร่วมกับคนอื่น ๆ ในงานประกาศ. นอกจากนี้ เมื่อไปเยี่ยมพี่น้องที่บ้าน เขาจะใช้โอกาสนั้นเพื่อให้การหนุนใจทางฝ่ายวิญญาณ. ทุกคนควรรู้สึกสบายใจที่จะเข้าหาผู้ดูแลการศึกษาหนังสือประจำประชาคมเพื่อขอความช่วยเหลือทางฝ่ายวิญญาณเมื่อไรก็ตามที่พวกเขาต้องการ.—ยซา. 32:1, 2.
6 เสริมกำลังกันและกัน: ในดินแดนที่กิจกรรมของประชาชนของพระยะโฮวาถูกจำกัด พี่น้องมักจะพบกันเป็นกลุ่มเล็ก ๆ. พี่น้องชายคนหนึ่งเล่าว่า “แม้ว่ากิจกรรมฝ่ายคริสเตียนจะถูกสั่งห้าม แต่เมื่อไรก็ตามที่เป็นไปได้ เราจะจัดการประชุมประจำสัปดาห์ขึ้นโดยมี 10 ถึง 15 คนในกลุ่ม. จากการประชุมเช่นนี้ เราได้รับการเสริมกำลังทางฝ่ายวิญญาณ ทั้งจากการศึกษาคัมภีร์ไบเบิลและจากการคบหาสมาคมกันหลังจากจบการศึกษา. เราจะแลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน และการทำเช่นนี้ช่วยเราให้ตระหนักว่าเราต่างก็มีปัญหาเหมือนกัน.” (1 เป. 5:9) เช่นเดียวกัน ขอเราเสริมกำลังกันและกันโดยให้การสนับหนุนการศึกษาหนังสือประจำประชาคมอย่างเต็มที่.—เอเฟ. 4:16.
[คำถาม]
1. การจัดเตรียมเรื่องการศึกษาหนังสือประจำประชาคมเริ่มต้นอย่างไร?
2. เราจะมีส่วนในการ “หนุนใจซึ่งกันและกัน” ณ การศึกษาหนังสือประจำประชาคมได้อย่างไร?
3, 4. การจัดเตรียมเรื่องการศึกษาหนังสือประจำประชาคมช่วยเราให้บรรลุผลในงานรับใช้อย่างไร?
5. มีการช่วยเหลือเป็นส่วนตัวเช่นไรผ่านทางการศึกษาหนังสือประจำประชาคม?
6. (ก) พี่น้องของเราในบางดินแดนได้รับการเสริมกำลังจากการประชุมในกลุ่มที่เล็กกว่าอย่างไร? (ข) ตัวคุณเองได้รับประโยชน์อย่างไรจากการศึกษาหนังสือประจำประชาคม?