จงใช้หนังสือของเราอย่างสุขุม
1 ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 2000 เป็นต้นไป ผู้ประกาศและสาธารณชนที่สนใจสามารถรับวารสารและหนังสือได้โดยการบริจาคด้วยใจสมัคร นั่นคือโดยไม่มีการขอหรือแนะอย่างเจาะจงเป็นเงื่อนไขล่วงหน้าว่าให้บริจาคเท่าไรเพื่อจะรับวารสารหรือหนังสือ. เมื่อเสนอหนังสือ เราจะรับเงินบริจาคที่มีผู้สมัครใจให้เพื่อสนับสนุนงานประกาศข่าวดีทั่วโลก. เรามีความเชื่อว่า พระยะโฮวาจะทรงอวยพรการจัดเตรียมนี้.—เทียบกับมัดธาย 6:33.
การจัดการกับสถานการณ์ต่าง ๆ ในการประกาศ
2 เราจะใช้หัวข้อสำหรับการสนทนาต่อไปเพื่อเร้าความสนใจ. เมื่อไม่มีการแสดงความสนใจก็ไม่จำเป็นต้องเสนอหนังสือ. เราไม่ต้องการเสียหนังสือเล่มใดเล่มหนึ่งไปเปล่า ๆ โดยเสนอให้คนที่ไม่สนใจ. อีกด้านหนึ่ง เมื่อมีการแสดงความสนใจและเจ้าของบ้านตกลงใจจะอ่านหนังสือนั้น ก็จะเสนอหนังสือได้. เราต้องการใช้หนังสือของเราอย่างสุขุม.
3 ต่อไปนี้เป็นถ้อยคำบางอย่างที่คุณอาจใช้หลังจากให้เจ้าของบ้านดูหนังสือ: “ถ้าคุณอยากจะอ่านหนังสือนี้ ผมยินดีให้หนังสือนี้แก่คุณ.” อาจเป็นได้ที่เจ้าของบ้านจะถามว่า “ราคาเท่าไร?” คุณอาจตอบว่า “เราไม่ได้ทำการค้า. เราไม่ได้มาขายหนังสือ. งานที่เรากำลังทำในละแวกนี้เป็นงานที่ทำโดยอาสาสมัครใน 235 ประเทศทั่วโลกเพื่อช่วยประชาชนให้รู้ทางสู่ชีวิตนิรันดร์. ถ้าคุณอยากบริจาคสนับสนุนงานนี้ ผมก็ยินดีรับไว้.”
4 เมื่อเสนอวารสาร คุณอาจตั้งคำถามเกี่ยวกับบทความหนึ่งโดยเฉพาะแล้วพูดว่า “ผมอยากให้คุณดูรายละเอียดในบทความนี้. ถ้าคุณอยากอ่านวารสารสองเล่มนี้ ผมยินดีให้คุณไว้.” ถ้าเขารับ คุณอาจพูดต่อว่า “ผมยินดีที่นำข้อมูลนี้มาให้คุณอ่าน. คุณจะพบว่าเรื่องนี้ให้ความรู้จริง ๆ. ที่จริงผมอยากมาเยี่ยมคุณอีกในสัปดาห์หน้าเพื่อฟังความคิดเห็นของคุณ. คุณคงจะเห็นว่าหอสังเกตการณ์ พิมพ์ออกถึง 148 ภาษาและจำหน่ายจ่ายแจกมากกว่า 25,000,000 เล่มทั่วโลก. งานนี้ได้รับการสนับสนุนโดยการบริจาคด้วยใจสมัคร. ถ้าคุณอยากจะบริจาคสักเล็กน้อยแก่งานให้การศึกษานี้ เราก็ยินดีรับไว้.”
5 ในบางกรณี เรื่องการบริจาคเพื่องานทั่วโลกของเราอาจทำให้รู้สึกกระอักกระอ่วนใจที่จะพูด. ตัวอย่างเช่น เจ้าของบ้านที่สนใจอาจถามว่า “หนังสือนี่แจกใช่ไหม?” เราอาจตอบว่า “ถ้าคุณอยากอ่านหนังสือนี้และต้องการรับไว้ คุณก็เอาไว้ได้. สัปดาห์หน้าผมอยากมาคุยอีกในเรื่องที่เราได้คุยกันไปแล้วและจะได้บอกให้คุณรู้มากขึ้นเกี่ยวกับงานของเราซึ่งทำอยู่ทั่วโลก.” ในการเยี่ยมคราวต่อไป คุณอาจบอกให้เจ้าของบ้านรู้ว่างานของเราได้รับการสนับสนุนด้านการเงินอย่างไร.
6 หรือเจ้าของบ้านอาจรับหนังสือทันทีและตอบว่า “ขอบคุณ.” คุณอาจตอบโดยพูดว่า “ยินดีครับ. ผมแน่ใจว่าคุณจะชอบหนังสือนี้. มีหลายคนสงสัยว่างานนี้ได้รับการสนับสนุนด้านการเงินอย่างไรเนื่องจากเราทำงานนี้อยู่ทั่วโลก. หลายคนที่รับหนังสือของเราได้แสดงความหยั่งรู้ค่าต่อสิ่งที่พวกเขาจะได้เรียนรู้และสมัครใจบริจาคนิดหน่อยเพื่อให้การแจกจ่ายนี้ทำได้ต่อไป. ถ้าผู้คนทำเช่นนั้น พวกผมก็ยินดีรับไว้.”
7 การปรับเปลี่ยนวิธีการทำงานของเราเช่นนี้ให้หลักฐานเพิ่มเติมว่า “เราไม่ใช่คนเร่ขายพระคำของพระเจ้า.” (2 โก. 2:17, ล.ม.) การทำเช่นนี้ยังพิสูจน์ด้วยว่าเราอยู่ต่างหากจากโลก.—โย. 17:14.