จงแสดง “ความเอ็นดูสงสาร”
1. ผู้คนในทุกวันนี้ต้องการอะไรอย่างยิ่ง?
1 ไม่เคยมีในประวัติศาสตร์มาก่อนที่ผู้คนจำนวนมากจริง ๆ ต้องการความช่วยเหลือด้วยความเห็นอกเห็นใจ. สภาพการณ์ในโลกที่แย่ลงทำให้ผู้คนจำนวนมากขึ้นขาดความสุข, ซึมเศร้า, และสิ้นหวัง. หลายล้านคนต้องการความช่วยเหลือ และเราซึ่งเป็นคริสเตียนอยู่ในฐานะที่จะแสดงความห่วงใยอย่างแท้จริงต่อเพื่อนบ้านของเรา. (มัด. 22:39; กลา. 6:10) เราจะแสดงความห่วงใยได้อย่างไร?
2. วิธีใดดีที่สุดที่เราจะแสดงความเอ็นดูสงสาร?
2 งานที่แสดงความเอ็นดูสงสาร: การปลอบโยนที่แท้จริงและถาวรต้องมาจากพระเจ้าเท่านั้น. (2 โค. 1:3, 4) พระยะโฮวากระตุ้นเราให้เลียนแบบพระองค์โดยแสดง “ความเอ็นดูสงสาร” และมอบหมายหน้าที่ให้เราไปเยี่ยมเพื่อนบ้านเพื่อบอกข่าวดีเรื่องราชอาณาจักร. (1 เป. 3:8) การมีส่วนร่วมในงานนี้อย่างกระตือรือร้นเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่เราจะปลอบโยนผู้มี “จิตต์ใจที่ฟกช้ำ” เนื่องจากราชอาณาจักรของพระเจ้าเป็นความหวังแท้เพียงอย่างเดียวสำหรับมนุษย์ที่ทนทุกข์. (ยซา. 61:1) เนื่องจากพระยะโฮวาทรงเอ็นดูสงสารประชาชนของพระองค์ ในไม่ช้าพระองค์จะขจัดความชั่วให้หมดไปและสร้างโลกใหม่ที่ชอบธรรม.—2 เป. 3:13
3. เราจะเลียนแบบพระเยซูอย่างไรในเรื่องการมองผู้คน?
3 มองผู้คนเหมือนที่พระเยซูทรงมอง: แม้แต่เมื่อพระเยซูประกาศกับฝูงชนกลุ่มใหญ่ พระองค์ไม่เพียงแต่มองประชาชนเป็นกลุ่ม. พระองค์ทรงรู้ว่าแต่ละคนต้องการความช่วยเหลือฝ่ายวิญญาณ. พวกเขาเป็นเหมือนแกะที่ไม่มีผู้เลี้ยงนำทาง. พระเยซูรู้สึกสะเทือนพระทัยจากสิ่งที่พระองค์เห็น และถูกกระตุ้นให้สอนพวกเขาด้วยความอดทน. (มโก. 6:34) การมองผู้คนเหมือนที่พระเยซูทรงมองจะกระตุ้นเราให้แสดงความเห็นใจแต่ละคนจากใจจริง. สิ่งนี้จะแสดงออกมาโดยทางน้ำเสียงและสีหน้าของเรา. การประกาศจะเป็นสิ่งสำคัญอันดับแรกสำหรับเรา และเราจะปรับคำพูดให้เข้ากับสิ่งที่แต่ละคนเป็นห่วง.—1 โค. 9:19-23
4. เหตุใดเราควรแสดงความเห็นอกเห็นใจ?
4 ชนฝูงใหญ่จากทุกชาติกำลังตอบรับข่าวสารเรื่องราชอาณาจักรและแสดงความสนใจอย่างแท้จริง. ขณะที่เราแสดงความเห็นอกเห็นใจต่อ ๆ ไป เราจะถวายพระเกียรติพระยะโฮวาและทำให้พระองค์ผู้มีใจเอ็นดูสงสารพอพระทัย.—โกโล. 3:12