ผู้ประกาศคนเดียวในเมืองที่ห่างไกล
(จากหนังสือประจำปี 2013 หน้า 48 วรรค 1-3)
ขณะที่เดวิดอยู่ในเมืองซึ่งห่างไกลจากบ้านเกิดในเคนยา เขาเริ่มศึกษาพระคัมภีร์กับพยานพระยะโฮวา. แต่ไม่นานหลังจากนั้น เขาต้องกลับไปยังหมู่บ้านโลคีชาร์ บ้านเกิดของเขาในเขตที่ห่างไกลทางตะวันตกเฉียงเหนือของเคนยา. ประชาคมใกล้ที่สุดอยู่ในเมืองล็อดวอร์ ซึ่งห่างออกไปราว 165 กิโลเมตร. ตลอดสี่ปีเดวิดแทบจะไม่ได้ติดต่อกับพยานฯ เลย แต่เขาได้ประกาศกับเพื่อนบ้านและญาติพี่น้อง บอกให้คนเหล่านั้นรู้เรื่องที่เขาได้เรียนมาระหว่างช่วงสั้น ๆ. บางคนตอบรับอย่างดี และไม่นานเขาก็นำการศึกษาพระคัมภีร์หลายราย. ในปี 2007 เขาได้ติดต่อกับพี่น้องในเมืองล็อดวอร์ แล้วกลับไปศึกษาใหม่ เดินทางเดือนละสองครั้งโดยรถมอเตอร์ไซต์ แท็กซี่ และรถบัสขนาดเล็ก.
ยิ่งเรียนรู้เดวิดก็ยิ่งกระตือรือร้นในการประกาศมากขึ้น. แม้จะยังไม่ได้รับบัพติสมา เขาก็ได้สร้าง “หอประชุม” ชั่วคราวที่มีผนังทำจากโคลนหลังคามุงจากซึ่งอยู่ใกล้บ้านเขาและนำการประชุมกับผู้สนใจที่นั่น. อย่างไรก็ดี ไม่ใช่ทุกคนในหมู่บ้านชอบที่เขาไปประกาศ และตลอด 2 ปีเขาถูกด่าและถูกทำร้ายร่างกาย. ครั้งหนึ่ง ชาวบ้านบางคนได้ทุบตีเขาจนหมดสติและกล่าวหาเขาว่านำ “การนมัสการพญามาร” เข้ามาในหมู่บ้าน. อย่างไรก็ดี หลังจากเดวิดได้ขอความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่ของรัฐแล้ว เขาก็ไม่โดนทำร้ายร่างกายอีก เขาจึงประกาศต่อไป. เดวิดบอกว่า “ความจริงเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตผม. ไม่ว่าเขาจะต่อต้านผมมากแค่ไหนก็ห้ามผมไม่ได้.”
ในปี 2009 เดวิดได้รับบัพติสมา ปัจจุบันเขาเป็นผู้ช่วยงานรับใช้และไพโอเนียร์ประจำ. มีแค่เขากับลูกชายวัย 15 ปี เป็นผู้ประกาศในเขตนั้น แต่ในเดือนเมษายน 2012 มีชาวบ้านราว 60 คนเข้าร่วมการประชุมอนุสรณ์ระลึกถึงการวายพระชนม์ของพระคริสต์ ซึ่งจัดในหอประชุมชั่วคราวที่อยู่ใกล้บ้านเดวิด.