พระยะโฮวาฟังคำอธิษฐานของคนที่ซื่อสัตย์ต่อพระองค์
เธออธิษฐานขอช่วยใครสักคน
(จากหนังสือประจำปี 2013 หน้า 66 ว. 1-3)
อีเรน่าอยู่ในสวีเดนเขียนว่า “ดิฉันอายุ 80 ปี ออกประกาศไม่ได้เพราะเจ็บปวดตามร่างกาย ดิฉันอธิษฐานขอพระยะโฮวาว่าให้ใครสักคนที่ดิฉันเคยไปเยี่ยมกลับมาสนใจอีก
“วันหนึ่ง มีคนโทรมา สามีดิฉันรับสาย ผู้หญิงคนที่โทรมาพูดว่า ‘ขอโทษค่ะ ฉันโทรมาหาเพราะฉันเคยศึกษาประมาณ 15-20 ปีที่แล้ว ตอนนั้นสามีฉันต่อต้านจนต้องเลิกศึกษา แต่ตอนนี้เขาเสียแล้ว ถ้าจะขอภรรยาคุณมาเยี่ยมฉันอีกจะได้ไหมคะ?’
“ดิฉันจำได้ว่าเคยไปเยี่ยมผู้หญิงคนนี้กับซิสเตอร์อีกคนหนึ่งที่นำการศึกษาเธอ แต่น่าแปลกที่ผู้หญิงคนนี้จำดิฉันได้ ดิฉันดีใจมาก เรานัดพบกัน ตั้งแต่นั้นมาเราศึกษากันทุกอาทิตย์ เธอเข้าร่วมการประชุมอนุสรณ์และฟังคำบรรยายพิเศษ รวมทั้งการประชุมอื่น ๆ ด้วย ดิฉันขอบคุณพระยะโฮวาทุกวันที่ตอบคำอธิษฐานของดิฉัน”
พระยะโฮวา “สร้างจิตใจหนักแน่นขึ้นใหม่” ให้ผม
(จากหนังสือประจำปี 2013 หน้า 104-105)
วิลสัน เทอิน
เกิด ปี 1924
รับบัพติสมา ปี 1955
ประวัติโดยย่อ อดีตนักปล้น เขาพยายามอย่างหนักเพื่อเปลี่ยนนิสัยตัวเอง รับใช้เป็นไพโอเนียร์พิเศษมา 54 ปีแล้ว
ตอนหนุ่ม ๆ ผมฝึกชกมวย มวยปล้ำ และยูโด ทำให้ผมเป็นคนที่ก้าวร้าวรุนแรง พออายุ 19 ผมเข้าแก๊งและออกปล้น ในที่สุดก็โดนจับและติดคุก 8 ปี ช่วงที่อยู่ในคุกผมก็เริ่มคิดถึงสิ่งที่ไม่ดีที่เคยทำไปและอธิษฐานบ่อยมาก ลึก ๆ แล้วผมอยากรู้จักพระเจ้ามากขึ้น
พอออกจากคุกผมก็ย้ายไปที่ย่างกุ้งและได้ร่วมประชุมกับพยานพระยะโฮวาที่นั่น พี่น้องหลายคนอดทนและดีกับผมมาก ในที่สุดผมก็เปลี่ยนตัวเองจนรับบัพติสมา
หลังจากรับบัพติสมาแล้ว ผมก็ยังแสดงนิสัยไม่ดีบางอย่างอยู่ (เอเฟ. 4:24) ผมชอบจับผิดคนอื่นและจะว่าเขาทันที ผมไม่อยากเป็นอย่างนี้ ผมอยากจะแก้ไขตัวเองแต่รู้สึกว่ายากที่จะควบคุมอารมณ์เอาไว้ ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่แย่มาก ๆ บางครั้งผมไปร้องไห้ที่แม่น้ำเป็นชั่วโมง ๆ
เมื่อปี 1957 (พ.ศ. 2500) ผมถูกแต่งตั้งเป็นไพโอเนียร์พิเศษ เขตมอบหมายแรกอยู่ในมัณฑะเลย์ ผมทำงานกับมิชชันนารีชื่อโรเบิร์ต ริชาร์ดส์เป็นพี่น้องที่ผมนับถือเหมือนพ่อ เขาสอนผมให้มองจุดที่ดีของคนอื่นและยอมรับว่าตัวเองก็มีจุดที่ไม่ดีเหมือนกัน (กลา. 5:22, 23) ทุกครั้งที่ผมโมโหผมอ้อนวอนขอพระยะโฮวา “สร้างจิตใจหนักแน่นขึ้นใหม่” ให้ผม (เพลง. 51:10, ฉบับมาตรฐาน ) พระยะโฮวาตอบคำอธิษฐานและนิสัยของผมก็ค่อย ๆ ดีขึ้น
ต่อมาผมได้นำการศึกษาผู้ชายคนหนึ่งอายุ 80 ปีที่นับถือศาสนาแบพติสต์ สมาชิกของโบสถ์โกรธแค้นและด่าผมว่า “ขโมย” แกะของเขา มีคนหนึ่งเอามีดมาจ่อหน้าผมและขู่ว่า “ฆ่าคนเนี่ยมันผิดมะ?” มันทำให้ผมโมโหขึ้นมาทันที ผมรีบอธิษฐานถึงพระยะโฮวาในใจแล้วตอบเขาด้วยน้ำเสียงปกติว่า “คุณจะต้องตอบคำถามนี้ด้วยตัวเอง” ชายคนนั้นหยุดคิดแล้วเดินจากไป ผมขอบคุณพระยะโฮวาที่ช่วยผมให้ควบคุมตัวเองได้สำเร็จ หลังจากนั้นไม่นานนักศึกษาของผมก็ได้รับบัพติสมาและรักษาความซื่อสัตย์จนกระทั่งเสียชีวิต
ในช่วงที่ผมเป็นไพโอเนียร์พิเศษผมถูกมอบหมายให้ประกาศใน 17 เขตและได้ช่วย 64 คนเรียนความจริง เมื่อผมคิดถึงสิ่งดีหลายอย่างที่พระยะโฮวาให้ ผมอดน้ำตาคลอไม่ได้ พระองค์ได้ช่วยเด็กหนุ่มที่เป็นคนก้าวร้าวรุนแรง และไม่มีความสุข ให้พัฒนาจิตใจใหม่ที่มั่นคงและรักสันติสุข
ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่แย่มาก ๆ บางครั้งผมไปร้องไห้ที่แม่น้ำเป็นชั่วโมง ๆ