ความรักระบุตัวพวกเรา (โย. 13:35)
(จากหนังสือประจำปี 2014 หน้า 48-50)
“พระยะโฮวาและทูตสวรรค์จะเป็นเพื่อนของฉัน”
แมรี่อายุ 70 ปี อาศัยอยู่ในเคนยา เธอเป็นสมาชิกของคริสตจักรเพรสไบทีเรียนมาตลอด เธอเคยช่วยหาเงินให้โบสถ์ได้มากมาย และเคยช่วยสร้างโบสถ์แห่งหนึ่งในท้องถิ่นด้วย เมื่อลูกชายคนหนึ่งของเธอเข้ามาเป็นพยานฯเธอรู้สึกไม่พอใจ ลูกชายของแมรี่มักชวนเธอไปประชุม แต่เธอจะปฏิเสธโดยบอกว่าเธออยากได้ยินข้อความจากพระคัมภีร์ในภาษาของเธอเองคือ ภาษาคิคูยู ไม่ใช่ภาษาสวาฮิลี แต่ครั้งหนึ่งเธอตอบรับคำเชิญเพื่อเข้าร่วมการประชุมภูมิภาคซึ่งจัดขึ้นในภาษาคิคูยู เธอนั่งในส่วนที่จัดไว้สำหรับผู้สูงอายุ เธอประทับใจมากที่หลายคนแสดงความรักและความกรุณาต่อเธอ แมรี่บอกว่าไม่มีใครในโบสถ์ปฏิบัติกับเธอแบบนี้เลย เธอตั้งใจฟังและชอบทุกคำบรรยายที่เธอได้ยิน เมื่อพี่น้องเสนอการศึกษาพระคัมภีร์โดยใช้จุลสารฟังพระเจ้า เธอก็ตอบรับทันที
หลังจากเรียนเพียงไม่กี่เดือนแมรี่ตัดสินใจว่า เธออยากจะเป็นพยานพระยะโฮวา ดังนั้น เธอจึงลาออกจากโบสถ์ของเธอ พวกผู้นำคริสตจักรโกรธเธอมาก พวกเขาเรียกศิษยาภิบาลจากเมืองหลวงไนโรบีเพื่อมาคุยกับเธอ เขาพยายามเกลี้ยกล่อมแมรี่ไม่ให้ลาออก แต่เธอก็ไม่เปลี่ยนใจ ศิษยาภิบาลถามเธอว่า ใครจะเป็นเพื่อนกับคุณถ้าคุณลาออกจากโบสถ์? พวกเพื่อน ๆ และเพื่อนบ้านของคุณก็เป็นสมาชิกโบสถ์กันทั้งนั้น
แมรี่ตอบว่า พระยะโฮวาและทูตสวรรค์จะเป็นเพื่อนของฉัน และพวกพยานฯ ก็จะเป็นเพื่อนของฉันด้วย
เมื่อศิษยาภิบาลเกลี้ยกล่อมแมรี่ไม่สำเร็จ เขาก็กลับไป แมรี่ก้าวหน้าอย่างดีในการศึกษาพระคัมภีร์ และถึงแม้ว่าบ้านของเธอจะอยู่ไกลจากหอประชุม แต่เธอก็เข้าร่วมการประชุมคริสเตียนเป็นประจำ ไม่นานมานี้ เมื่อไม่มีรถประจำทางที่เธอจะนั่งมาประชุมได้ เธอก็เดินฝ่าสายฝนสองชั่วโมงเพื่อมาประชุม ทั้ง ๆ ที่มีการต่อต้านจากเพื่อนบ้าน แมรี่ก็ตั้งใจจะไปให้ถึงเป้าหมายของเธอคือ การรับบัพติสมา
(จากหนังสือประจำปี 2014 หน้า 69-70)
“คุณมาผิดที่หรือเปล่า?”
ในประเทศสวีเดน พี่น้องของเราได้เชิญผู้หญิงโซมาเลียคนหนึ่งไปประชุม และเธอก็ตกลง แต่กลับมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้น เมื่อเธอมาถึง ไม่มีใครสักคนมาต้อนรับเธอ ทุกคนเอาแต่จ้องเธอจนทำให้เธอรู้สึกอึดอัดมาก เมื่อเห็นเธอเป็นแบบนี้บางคนเลยเข้ามาถามเธอว่า “คุณมาผิดที่หรือเปล่า?”
เธอตอบว่า “ฉันว่าผิดแน่ ๆ” แล้วเธอก็กลับ ต่อมาเธอได้พบกับพี่น้องที่เชิญเธอไปประชุม เธอบอกพวกเขาว่า เธอจะไม่กลับไปที่นั่นอีกเป็นอันขาด พี่น้องแปลกใจที่เธอพูดแบบนั้น เพราะพวกเขายังไม่เคยเห็นเธอไปประชุมเลย แต่หลังจากคุยกันพักหนึ่งพวกเขาก็รู้ว่านี่เป็นเรื่องเข้าใจผิด เธอคิดว่าไปหอประชุม แต่จริง ๆ แล้วเธอไปที่โบสถ์!
พี่น้องชวนเธออีกครั้งให้ลองไปหอประชุมของพยานฯเธอรับปากว่าจะไป โดยมีข้อแม้ว่าถ้าเธอรู้สึกอึดอัดเธอจะกลับภายใน 10 นาที แต่พอเธอเข้ามาในหอประชุม ทุกคนในประชาคมเข้ามาต้อนรับเธอด้วยความอบอุ่น! เธอมีความสุขมากที่ได้มาร่วมประชุมและเธอก็กลับเป็นคนสุดท้าย ตั้งแต่นั้นมา เธอเข้าร่วมประชุมเป็นประจำและตอนนี้เธอรับบัพติสมาแล้ว