แหล่งอ้างอิงสำหรับชีวิตและงานรับใช้—คู่มือประชุม
วันที่ 7-13 พฤศจิกายน
ความรู้ที่มีค่าจากพระคัมภีร์ | สุภาษิต 27-31
“คัมภีร์ไบเบิลพูดถึงภรรยาที่มีความสามารถ”
it-2-E 1183
ภรรยา
กฎหมายของโมเสสปกป้องภรรยา ในชีวิตสมรสพระเจ้าให้สามีอยู่ในตำแหน่งสูงกว่าภรรยา พระองค์กำหนดให้สามีต้องทำงานหาเลี้ยงครอบครัวและดูแลให้สมาชิกครอบครัวมีความเชื่อในพระเจ้า สิ่งไม่ดีที่สมาชิกครอบครัวทำสะท้อนถึงการดูแลครอบครัวของเขา ดังนั้น เขาจึงมีหน้าที่รับผิดชอบที่หนักมาก ถึงแม้เขาจะมีหน้าที่ที่มีเกียรติมากกว่าภรรยา แต่กฎหมายของพระเจ้าก็ปกป้องภรรยาและให้เธอมีหน้าที่ที่มีเกียรติของเธอด้วยเหมือนกัน เพื่อเธอจะมีความสุขและมีชีวิตที่ประสบความสำเร็จ
ตัวอย่างกฎหมายบางข้อที่เกี่ยวข้องกับภรรยา คือ ไม่ว่าสามีหรือภรรยาก็จะได้รับโทษถึงตายถ้าเขาทำผิดศีลธรรม ถ้าสามีสงสัยว่าภรรยาไม่ซื่อสัตย์ สามีจะพาเธอไปหาปุโรหิตเพื่อให้พระยะโฮวาตัดสิน ถ้าเธอผิดจริงเธอต้องถูกลงโทษให้เป็นหมัน แต่ถ้าเธอไม่ผิด สามีจะต้องมีลูกกับเธอ โดยวิธีนี้ผู้คนจะรับรู้ได้ว่าเธอไม่มีความผิด (กดว 5:12-31) สามีสามารถหย่ากับภรรยาได้ถ้าเขารู้ว่าเธอทำอะไรบางอย่างที่ไม่เหมาะสมอย่างมาก ซึ่งรวมถึงการดูถูกดูหมิ่นสามี หรือทำให้ครอบครัว หรือครอบครัวของพ่อสามีได้รับความอับอาย แต่ภรรยาจะได้รับการปกป้องโดยที่สามีจะต้องทำหนังสือหย่าให้เธอ และเธอจะมีอิสระที่จะแต่งงานใหม่ได้ (ฉธบ 24:1, 2) ถ้าภรรยาสาบานในสิ่งที่สามีคิดว่าไม่สมควร หรือก่อผลเสียหายต่อครอบครัว สามีทำให้คำสาบานนั้นเป็นโมฆะได้ (กดว 30:10-15) ดังนั้น นี่เป็นการปกป้องภรรยาจากความยุ่งยากลำบากที่อาจเกิดจากการกระทำที่ไม่รอบคอบของเธอ
กฎหมายของโมเสสอนุญาตให้มีภรรยาหลายคนได้ แต่ก็มีข้อกำหนดที่ช่วยปกป้องภรรยา สามีไม่สามารถยกสิทธิของลูกชายคนโตที่เกิดจากภรรยาที่ตัวเองไม่ค่อยรักไปให้ลูกชายของภรรยาที่เขารักมากกว่า (ฉธบ 21:15-17) ในสมัยอิสราเอลโบราณ ถ้าพ่อขายลูกสาวไปเป็นทาสและนายรับเธอเป็นภรรยาน้อย จากนั้นนายไม่ถูกใจเธอ คนอื่นมีสิทธิ์มาไถ่ตัวเธอได้ แต่นายไม่มีสิทธิ์ขายเธอให้คนต่างชาติ (อพย 21:7, 8) ถ้านายหรือลูกชายของนายรับเธอเป็นภรรยาน้อย แล้วหลังจากนั้นเขาแต่งงานใหม่ เขาก็ยังคงต้องให้เธอได้รับอาหาร เสื้อผ้า ที่อยู่อาศัย และสิ่งที่เธอควรได้รับในฐานะภรรยาซึ่งหมายถึงเพศสัมพันธ์ด้วย—อพย 21:9-11
ถ้าสามีมีเจตนาร้ายโดยกล่าวหาภรรยาว่าเธอไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ตอนที่แต่งงาน แล้วปรากฏว่าข้อกล่าวหาของเขาไม่เป็นความจริง เขาต้องถูกลงโทษและถูกปรับเป็นเงิน 2 เท่าของค่าสินสอด และไม่สามารถหย่ากับเธอได้ตลอดชีวิต (ฉธบ 22:13-19) ถ้าใครคนใดล่อลวงสาวบริสุทธิ์ที่ยังไม่มีคู่หมั้นเพื่อมีเพศสัมพันธ์กับเธอ เขาจะต้องจ่ายเงินค่าสินสอดให้พ่อของเธอ และเขาจะแต่งงานกับเธอได้ถ้าพ่อของเธออนุญาต แต่ไม่สามารถหย่ากับเธอได้ตลอดชีวิต—ฉธบ 22:28, 29; อพย 22:16, 17
แม้สถานะของภรรยาในสังคมชาวฮีบรูจะแตกต่างจากสังคมตะวันตกในปัจจุบัน แต่ภรรยาชาวฮีบรูที่ซื่อสัตย์ก็มีความสุขกับหน้าที่และงานของเธอ เธอช่วยสามีของเธอ ดูแลครอบครัว จัดการเรื่องในบ้าน และมีความสุขความพึงพอใจในชีวิตที่ได้ทำหน้าที่และใช้ความสามารถของเธอในความเป็นผู้หญิงอย่างเต็มที่
ลักษณะของภรรยาที่ดี ในสุภาษิต 31 อธิบายเกี่ยวกับความสุขและสิ่งต่าง ๆ ที่ภรรยาที่ซื่อสัตย์ทำ ในนั้นบอกว่าสามีมองว่าเธอมีคุณค่ามากกว่าปะการัง เขาวางใจในตัวเธอ เธอเป็นคนขยันเพราะเธอทอผ้าและตัดเย็บเสื้อผ้าให้คนในบ้าน ซื้อหาสิ่งจำเป็นให้ครอบครัว ทำงานในสวนองุ่น จัดการเรื่องคนรับใช้ในบ้าน ช่วยเหลือคนที่ลำบาก ดูแลให้คนในบ้านใส่เสื้อผ้าที่สวยงาม หารายได้เล็กน้อย ๆ จากงานฝีมือของเธอ เตรียมครอบครัวให้พร้อมเมื่อเจอกับเรื่องที่ไม่คาดคิด เธอฉลาดเฉลียวและมีเมตตา และเพราะเธอเกรงกลัวพระยะโฮวาและทำงานที่ดี เธอจึงได้รับคำชมเชยจากสามีและลูก ๆ นี่ทำให้พวกเขาได้รับการยกย่องไปทั่วเมือง สามีที่ได้ภรรยาที่ดีก็เหมือนได้ของดีและได้รับความโปรดปรานจากพระยะโฮวา—สภษ 18:22
ในประชาคมคริสเตียน มาตรฐานของประชาคมคริสเตียนคือสามีต้องมีภรรยาคนเดียว (1คร 7:2; 1ทธ 3:2) ภรรยาต้องเชื่อฟังสามีไม่ว่าสามีจะมีความเชื่อหรือไม่ก็ตาม (อฟ 5:22-24) ในเรื่องเพศสัมพันธ์ เธอควรให้สามีตามที่สามีควรได้รับ เพราะว่าเธอไม่ได้ “เป็นเจ้าของร่างกายตัวเอง” (1คร 7:3, 4) ภรรยาต้องเน้นความงามที่อยู่ภายใน แสดงผลที่เกิดจากพลังของพระเจ้า บางทีการทำอย่างนั้นอาจชนะใจสามีที่ไม่มีความเชื่อได้—1ปต 3:1-6
ความหมายเป็นนัย พระยะโฮวากล่าวถึงชาติอิสราเอลว่าเป็นภรรยาของพระองค์เนื่องจากสัญญาที่พระองค์ทำกับชาตินั้น (อสย 54:6) อัครสาวกเปาโลเรียกพระยะโฮวาว่าเป็นพ่อของคริสเตียนผู้ถูกเจิม และเรียก “เยรูซาเล็มที่อยู่เบื้องบน” ว่าเป็นเหมือนแม่ของพวกเขา เปรียบเหมือนพระยะโฮวาแต่งงานกับเธอและให้กำเนิดคริสเตียนผู้ถูกเจิม (กท 4:6, 7, 26) ประชาคมคริสเตียนถูกเรียกว่าเป็นเจ้าสาวหรือภรรยาของพระเยซูคริสต์—อฟ 5:23, 25; วว 19:7; 21:2, 9