ทัลมุด
ประมวลกฎหมายสืบปากของชาวยิวซึ่งมีข้อกำหนดทั้งในเรื่องทั่วไปและเรื่องศาสนา ประมวลกฎหมายนี้แบ่งเป็น 2 ส่วนใหญ่ ๆ คือมิชนาห์ซึ่งเป็นตัวกฎหมาย และเกมาราซึ่งเป็นส่วนที่อธิบายกฎหมายเหล่านั้น
หนังสือทัลมุดมี 2 ชุด คือทัลมุดของปาเลสไตน์ (ประมาณปี ค.ศ. 400) และทัลมุดของบาบิโลน (ประมาณปี ค.ศ. 600) ทัลมุดของบาบิโลนมีเนื้อหามากกว่าและถือว่าเป็นพื้นฐานกฎหมายของรับบี หนังสือทัลมุดมีกฎควบคุมความประพฤติในทุกแง่มุมของชีวิตแม้แต่ในเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ และชาวยิวถือว่าหนังสือนี้เป็นส่วนเพิ่มเติมของพระคัมภีร์ภาคภาษาฮีบรู พอถึงยุคกลาง ชาวยิวจำนวนมากก็นับถือทัลมุดมากกว่าพระคัมภีร์ด้วยซ้ำ
ถึงแม้ทัลมุดจะให้ข้อมูลภูมิหลังที่น่าสนใจเกี่ยวกับธรรมเนียมของชาวยิวและวิธีที่พวกเขาตีความพระคัมภีร์ แต่หนังสือนี้สอนผู้คนให้คิดถึงแต่ตัวบทกฎหมาย แทนที่จะสนใจความยุติธรรมและความรักของพระเจ้า (มธ 23:23, 24; ลก 11:42) นอกจากนั้น ทัลมุดยังแสดงให้เห็นว่าความเชื่อเรื่องโชคลาง ปรัชญากรีก และคำสอนเรื่องจิตวิญญาณอมตะมีอิทธิพลอย่างมากต่อความคิดของชาวยิว—ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มธ 15:2