หากตุ๊กตาพูดได้ก็จะดี!
“โปรดระวัง!
ดิฉันไม่อยากให้เธอแตก!” เจนมักกล่าวเช่นนั้นเมื่อโชว์ฉันให้เพื่อน ๆ ดู โดยเฉพาะถ้ามีผู้ใดในพวกเขาบังอาจแตะต้องตัวฉัน. ก็ฉันเป็นสมบัติที่น่าทะนุถนอมนี่. และฉันรู้ว่าทั้งจอห์นและเจนเห็นคุณค่าของฉัน—เขาระมัดระวังมากเมื่อจับต้องฉัน. แต่ถ้าจะว่ากันตามจริงแล้ว ฉันไม่แตกง่าย ๆ หรอก.
ขณะมองจากนัยน์ตาที่ได้รับ การบรรจงวาด ไปยังผู้คนที่ชื่นชมฉัน ฉันมักจะขำตัวเองเสมอเมื่อนึกถึงขบวนการที่จำเป็นในการทำตัวฉันขึ้นมา. ไม่มีมนุษย์คนใดอาจทนรับประสบการณ์ที่รุนแรงเช่นนั้นได้! เป็นเรื่องราวที่น่าสนใจ.
การเริ่มต้นที่เหนียวเหนอะหนะ
ดินขาว ส่วนผสมหลักของตัวฉัน ถูกบดพร้อมกับหินแกรนิตขาวและกระดูกสัตว์เผา ผสมกับน้ำ. ส่วนผสมต้องได้สัดส่วนพอดี. แม่เหล็กไฟฟ้าจะดูดเอาอณูเหล็กออก ซึ่งอาจมีอยู่ในของเหลวคล้ายครีม หรือน้ำดิน (slip) ตามที่วงการนี้เรียกกัน ต่อจากนั้น น้ำจะถูกรีดออกจนดูคล้ายกับดินน้ำมันก้อนหนึ่ง.
ถัดจากนั้น น้ำดินจะถูกเทเข้าไปในเครื่องผสมดิน ซึ่งคล้ายเครื่องโม่ขนาดยักษ์ เพื่อทำการนวดและคลุกเคล้า. เครื่องสูบสุญญากาศจะกำจัดฟองอากาศ ซึ่งอาจเป็นเหตุให้เนื้อของฉันแตก เมื่อในที่สุดนำฉันเข้าเตาเผา.
ผู้ออกแบบได้ทำแบบของฉันให้ใหญ่กว่า 13 เปอร์เซ็นต์ของตัวจริงเมื่อเสร็จ. และไม่แปลกเลย! ฉันจะหดตัวขณะถูกใส่เข้าเตาเผาสามหรือสี่ครั้งที่อุณหภูมิ 800 ถึง 1,200 องศาเซลเซียส. โอ้ ใช่แล้ว ยังมีงานอีกเป็นเดือนรออยู่เบื้องหน้าก่อนฉันสามารถยิ้มให้คุณ ด้วยรอยยิ้มที่ไม่มีใครเลียนแบบได้. ขอฉันเล่าให้คุณฟังต่อไป.
ประกอบชิ้นส่วน
คุณคิดว่าฉันถูกหล่อออกมาเป็นชิ้นเดียวไหม? ผู้คนส่วนใหญ่คิดเช่นนั้น แต่นั่นห่างไกลจากความเป็นจริง. ตัวฉันถูกหล่อในแม่พิมพ์ปูนปลาสเตอร์หลายอัน ซึ่งมีการดูดความชื้นออกเพื่อให้ดินขาวเนื้อของฉันจับตัวแน่น. ในที่สุด เมื่อผู้หล่อแกะแม่พิมพ์ต่าง ๆ ออก นั่นไง ตัวฉัน แต่ออกจะสะเปะสะปะอยู่สักหน่อย—หัวอยู่นี่ ขาอยู่โน่น ส่วนกระโปรงถูกวางอย่างระมัดระวังอยู่อีกที่. โอ้ ฉันอยากให้เขาประกอบตัวฉันเหลือเกิน!
ผู้ประกอบชิ้นส่วนจับฉันอย่างนุ่มนวล. ฉันดีใจที่เขาสังเกตเห็นส่วนขอบที่หยาบอันเกิดจากแม่พิมพ์. ด้วยความระมัดระวัง เขากำจัดสิ่งเหล่านั้นออก รวมทั้งริ้วรอยอันน่าเกลียดรอบหัวของฉันด้วย. ฉันรู้สึกค่อยยังชั่วแล้ว! เขาต่อแขนเข้ากับลำตัวของฉันอย่างชำนิชำนาญ ทำให้แน่ใจว่าปลอกมือติดถูกตำแหน่ง. ด้วยความเชี่ยวชาญราวกับศัลยแพทย์ เขาทำการเชื่อมต่อเข้าด้วยกันจนไม่มีใครจะเดาได้ว่า ชีวิตของฉันเคยแยกเป็นชิ้น ๆ มาก่อน.
ตอนนี้ ถึงคราวยืนรอให้แห้ง. เมื่อไม่มีรอยแตกปรากฏให้เห็น ฉันก็พร้อมสำหรับการพิสูจน์ด้วยไฟ. เตาเผาถูกทำให้ร้อน และฉันถูกนำเข้าไปอย่างทะนุถนอม พร้อมกับตุ๊กตาตัวอื่นจำนวนมาก.
การตกแต่ง
เสียงของผู้ตรวจสอบพูดถึงตัวฉันว่า “แจ๋ว!” ฉันผ่านการตรวจสอบเรียบร้อยแล้ว และตอนนี้ ฉันมายืนเข้าแถวเพื่อรอการนำไปยังแผนกตกแต่ง. ฉันจะถูกเคลือบด้วยแก้ว โดยทั่วไปเรียกว่าน้ำยาเคลือบ ซึ่งหมายความว่าฉันจะต้องถูกจุ่มลงไปในอ่างที่มีของเหลว. แล้วไปเข้าเตาเผาอีก เพื่อจะได้ออกมาเป็นเงาแวววาว พร้อมจะรับการระบายสีบนผิวเคลือบเงา.
ฉันถูกระบายสีด้วยมือ ด้วยเหตุนี้ ตุ๊กตาอย่างเราจึงไม่มีสองตัวที่เหมือนกันทีเดียว. งานนี้ต้องฝึกหัดเป็นปี ๆ และสตรีสาวผู้ซึ่งจะทาสีฉัน บอกว่ามือต้องไม่สั่นเมื่อทา แต่ต้องเร็ว. มิฉะนั้น จะเกิดรอยตรงที่สีแห้ง.
คุณชอบดวงตาของฉันไหม? เป็นสิ่งที่ทำยากที่สุด. วันหนึ่ง ฉันได้ยินคนทาสีเปิดเผยกับเพื่อนว่าเขาต้องวางตัวฉันกับม้านั่งไม่ให้สะเทือน แล้วหายใจลึก ๆ และกลั้นไว้จนกระทั่งเขียนเส้นบาง ๆ ของดวงตา, รูม่านตา และคิ้วเสร็จ. การหายใจหรือขยับตัวไม่ว่าแบบใดสามารถทำให้ลายเส้นจากพู่กันเสียได้ภายในเสี้ยววินาที ฉันได้ยินเขาพูด.
เอาละ ตอนนี้ ฉันแต่งตัวเสร็จแล้ว และได้รับการตั้งชื่อว่า สายลมแห่งเหมันต์. ที่ฐานรองมีการบรรจงประทับชื่อของฉันและของผู้ทำไว้—อาจพูดได้ว่าเป็นการประทับตรารับรอง. แล้วก็ถึงการเผาขั้นสุดท้ายเพื่อให้การตกแต่งตัวของฉันติดแน่น และฉันก็พร้อมจะไปที่ไหนก็ได้ทั่วโลก.
ตามจริงแล้ว ฉันถูกกำหนดไว้สำหรับตลาดในประเทศและอยู่ภายในอังกฤษ ซึ่งที่นี่เองที่จอห์นพบฉัน. ฉันดีใจที่เป็นอย่างนั้น. เจน ผู้ภรรยา มีความสุขมากเมื่อจอห์นมอบฉันให้เธอเพื่อระลึกถึงวันครบรอบแต่งงาน 25 ปีของเขา. ตอนนั้นเองที่ฉันได้ยินเจนพูดเป็นครั้งแรกว่า “โอ เราต้องระวัง! ดิฉันไม่อยากให้เธอแตก!” โล่งอกที่รู้ว่าฉันปลอดภัยในมือของพวกเขา. และสุขใจจริง ๆ ที่ทำให้ผู้อื่นเบิกบานยินดี—และที่มีผู้หยั่งรู้ค่า.
[ที่มาของภาพหน้า 13]
“Autumn Breeze”, courtesy Royal Doulton
[รูปภาพหน้า 14]
ผู้ประกอบ ติดชิ้นส่วนต่าง ๆ ของตุ๊กตาก่อนเข้าเตาเผา
เทน้ำดินจากเครื่องผสมดินเข้าไปในแม่พิมพ์ปูนปลาสเตอร์
การเปิดแม่พิมพ์ ปูนปลาสเตอร์
หลังจากเคลือบเงา ตุ๊กตาจะถูกทาสีหลายชั้นด้วยมือ
ทำการเติมแต่งรายละเอียดบนใบหน้าอย่างชำนิชำนาญ
[ที่มาของภาพ]
All photos: Courtesy Royal Doulton