จากผู้อ่านของเรา
การสื่อความ วันนี้ดิฉันได้รับฉบับ 22 มกราคม (ภาษาไทย 8 กุมภาพันธ์) 1994 พร้อมด้วยบทความชุด “การสื่อความในสายสมรส.” นั่นอาจเป็นบทความชุดที่ดีที่สุดซึ่งดิฉันเคยอ่านก็ว่าได้. สามีกับดิฉันสมรสกันมาหนึ่งปีครึ่ง. เรามีสายสัมพันธ์ที่ดีมากและมีความสุข แม้ว่าบางครั้งมีการสื่อความผิดพลาดเกิดขึ้น. ตื่นเถิด! ให้ความหยั่งเห็นลึกซึ้งถึงสาเหตุที่สิ่งนี้เกิดขึ้น. ขณะที่เริ่มอ่านบทความเป็นครั้งที่สาม ขอให้ดิฉันกล่าวคำขอบคุณแด่พระยะโฮวาและสำหรับคุณที่พิมพ์ข้อมูลที่เหมาะกับเวลาเช่นนี้.
ซี. เอ็ม., สหรัฐ
สามีของดิฉันกำลังปฏิบัติอย่างดีในฐานะผู้ปกครองคริสเตียนและผู้เผยแพร่กิตติคุณเต็มเวลา. อย่างไรก็ตาม เรามีช่องว่างในการสื่อความตั้งแต่แต่งงานกัน และเคยประสบช่วงที่ไม่ลงรอยกัน. บทความเหล่านี้ได้แสดงให้เราเห็นอย่างตรงไปตรงมาถึงสาเหตุของปัญหานั้น. เรามั่นใจว่าบทความนี้จะช่วยปรับปรุงสายสัมพันธ์ของเราให้ดีขึ้น.
ซี. เอ., ญี่ปุ่น
เมื่ออ่านปฏิกิริยาของ “แป๋ม” ดิฉันตระหนักว่าไม่อาจพรรณนาถึงความรู้สึกของตนได้ดีไปกว่านี้. อาจกล่าวได้เช่นเดียวกันระหว่างสามีของดิฉันกับ “จิ๋ว”. บทความนี้ช่วยแก้ที่ต้นเหตุ ไม่ใช่แก้เพียงที่ผล. ดิฉันยังประทับใจที่บทความดังกล่าวเสนอเรื่องอันสำคัญนี้ในวิธีที่น่าดึงดูดใจ.
อี. เอฟ., อิตาลี
แม้ว่าดิฉันเพิ่งอายุเพียง 17 ปี และไม่คิดจะแต่งงานในอีกหลายปี กระนั้นดิฉันก็หยั่งรู้ค่าการมองลึกเข้าไปถึงสาเหตุที่ผู้คนปฏิบัติอย่างที่เขาทำกัน. ดิฉันคิดจะเก็บบทความนี้ไว้เพื่ออ่านเป็นครั้งคราวตลอดสองสามปีข้างหน้า. ดิฉันต้องการบทความนี้โดยเฉพาะเมื่อพร้อม จะสมรส!
เอ็น. บี., สหรัฐ
คุณพ่อของฉันคล้าย ๆ กับ “จิ๋ว.” แต่เดี๋ยวนี้ฉันเข้าใจว่าเมื่อท่านปลีกตัวไม่พูดจาด้วย นั่นเป็นสิทธิของท่าน. แม้ว่าบทความนั้นให้ความรู้กระจ่าง แต่ฉันเกรงว่าท่านจะใช้บทความนั้นยืนยันว่าสิ่งที่ตนทำถูกต้อง.
เอ. บี., สหรัฐ
บทความเหล่านั้นพยายามช่วยผู้อ่านให้เข้าใจว่าทำไมผู้ชายและผู้หญิงมักจะรู้สึกหรือปฏิบัติในทางใดทางหนึ่ง. แต่ เราไม่หมายจะชี้เป็นนัยว่า ไม่ว่าผู้ชายหรือผู้หญิงมีสิทธิโดยทางใดทางหนึ่งที่จะมีพฤติกรรมไม่สื่อความหรือไม่เหมาะสม. พระคัมภีร์รบเร้าให้บิดาเลี่ยงการ “ยั่วบุตรของตน.” (โกโลซาย 3:21) ทั้งนี้คงไม่เปิดโอกาสให้แก่การปล่อยตัวอยู่เงียบ ๆ เป็นช่วงเวลานานอย่างไม่มีเหตุผลขณะที่ลูก ๆ ต้องการและจำเป็นต้องได้รับการชี้นำจากบิดามารดา.—บ.ก.
ผมแน่ใจว่าจดหมายต่าง ๆ คงต้องหลั่งไหลเข้ามาพร้อมด้วยความเห็นในแง่บวกเกี่ยวกับบทความเหล่านี้. โปรดเพิ่มความเห็นของผมเข้าไปด้วยนะครับ. ในบทความเรื่อง “จิ๋ว” และ “แป๋ม” คุณอาจใส่ชื่อภรรยาและชื่อผมแทนเข้าไปได้เลย. ถ้าผมเข้าใจความรู้สึกของภรรยาในตอนนั้นก็จะดี! ผมเหมือน “จิ๋ว” ทีเดียว พยายามสนองความต้องการของเธอ แต่ทำในแบบที่ผมอยากให้ความต้องการของตนได้รับการตอบสนอง. เดี๋ยวนี้ภรรยาที่อยู่ด้วยกันกับผมมา 20 ปีได้หย่าขาดผมเสียแล้ว. อาจเป็นได้ว่าบทความเหล่านี้จะกระทบหัวใจของภรรยาผมและเราอาจพยายามเสริมสร้างชีวิตสมรสของเราขึ้นใหม่ได้.
เจ. เค., สหรัฐ