จากผู้อ่านของเรา
ทหารเปลี่ยนเป็นคริสเตียน เบ้าตาของผมเปี่ยมด้วยน้ำตาเมื่ออ่านบทความ “ฝึกเพื่อฆ่า ปัจจุบันผมเสนอชีวิตให้.” (8 กันยายน 1994) ที่ชาวปาเลสไตน์เรียกชาวยิวว่า “บราเดอร์ (พี่น้อง)”—มีในองค์การของพระยะโฮวาเท่านั้นที่จะพบเอกภาพเช่นนั้น!
เค. ที. โอ., มาเลเซีย
ความเบื่อ ผมเพิ่งอ่านจบ บทความชุด “ชีวิตคุณน่าเบื่อไหม? คุณเปลี่ยนแปลงได้!” (8 กุมภาพันธ์ 1995) และผมต้องบอกคุณว่าบทความนั้นช่วยผมเพียงไร. ผมไม่เคยคิดว่าตนรู้สึกเบื่อหน่าย แต่ผมไม่พอใจกับชีวิตเนื่องจากกิจวัตรที่ซ้ำซากจำเจ. บทความนั้นทำให้ผมมองสิ่งต่าง ๆ ในแง่ใหม่ทีเดียว.
เอส. วี., สหรัฐ
หมู่เกาะคานารี หลังจากได้อ่านบทความในฉบับ 8 ธันวาคม 1994 เรื่อง “หมู่เกาะคานารี—ภูมิอากาศร่มรื่น, ทัศนียภาพตรึงใจ” ดิฉันต้องการแสดงการหยั่งรู้ค่าสำหรับบทความนั้นและที่คล้ายคลึงกันในตื่นเถิด! บทความเช่นนั้นเพิ่มการสำนึกถึงและการหยั่งรู้ค่าต่อโลกที่สวยงามของเราและความหลายหลากของการทรงสร้างของพระยะโฮวา. ขอบคุณที่พาเราไปใน “การเดินทาง” ที่น่าตื่นเต้นเช่นนี้.
ดี. จี., สหรัฐ
หนุ่มสาวถามว่า . . . ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นที่ดีเลิศซึ่งมีอยู่ในบทความเรื่อง “ความคลั่งนิยม—ฉันควรเห่อตามเขาไหม?” (8 ธันวาคม 1994) ในฐานะผู้ปกครองคริสเตียน ผมยอมรับว่าไม่ง่ายเสมอไปที่จะหลีกเลี่ยงการบังคับคนอื่นให้เข้ากับมาตรฐานของผม. แต่วลี เช่น “คำนึงถึงความรู้สึกและเจตคติของผู้อื่น” และ “หลีกเลี่ยงแบบเสื้อผ้าและพฤติกรรมซึ่งผู้อื่นอาจมองว่าสุดโต่ง” เข้าถึงหัวใจผู้คนจริง ๆ.
ดี. ซี., โครเอเชีย
บทความของคุณเรื่องนี้พูดถึงการสัก. ดิฉันแปลกใจที่คุณไม่ได้เอ่ยถึงเลวีติโก 19:28 ที่ว่า “อย่าสักเนื้อของตัวเอง.”
แอล. ดี., สหรัฐ
คำเหล่านั้นคงให้การหยั่งเห็นเข้าใจถึงความคิดของพระเจ้าในเรื่องนี้. อย่างไรก็ตาม บรรดาคริสเตียนไม่ได้อยู่ภายใต้พระบัญญัติของโมเซ. (โกโลซาย 2:14) ด้วยเหตุนี้ ปัจเจกบุคคลต้องตัดสินใจเองว่าจะทำอะไรในเรื่องนี้. อันตรายต่าง ๆ ด้านสุขภาพและการประทับใจแก่คนอื่นที่อาจเกิดจากการมีรอยสักก็เป็นปัจจัยเพิ่มเติมซึ่งคริสเตียนควรพิจารณาอย่างจริงจัง.—บ.ก.
เมื่อหกเดือนที่แล้วดิฉันติดตามความคลั่งนิยมแล้วจบลงด้วยรอยสักที่ข้อเท้า. ทุกครั้งที่ดิฉันดูข้อเท้าทำให้นึกถึงการตัดสินใจของดิฉัน. ดิฉันได้แต่สงสัยว่า คนอื่นอาจมีข้อข้องใจอะไรบ้างเกี่ยวกับบุคลิกของดิฉัน. ดิฉันยังเป็นห่วงว่า อาจเป็นเหตุให้คนอื่นในประชาคมสะดุด. คราวหน้าเมื่อถูกจูงใจด้วยความคลั่งนิยมดิฉันจะคิดรอบคอบกว่านี้.
เอส. ซี., สหรัฐ
แบตเตอรี่ ผมทำมาหากินด้วยแบตเตอรี่และอยากขอบคุณสำหรับเรื่องใน “การเพ่งดูโลก” เกี่ยวกับ “แบตเตอรี่อันตราย.” (8 กันยายน 1994) แต่มีประเด็นสำคัญอย่างหนึ่งที่ขาดไปจากคำแนะนำเรื่องการสตาร์ตรถโดยพ่วงแบตเตอรี่ที่ให้ไว้ในวารสารสโนว์ คันทรี นั่นคือ ต้องต่อสายสีดำหลังสุด.
พี. อาร์., แคนาดา
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อความปลอดภัย.—บ.ก.