จากผู้อ่านของเรา
นักโทษชาวญี่ปุ่น ดิฉันได้รับกำลังใจจากการอ่านบทความ “คุณพ่อของผม ‘ถูกระเบิดปรมาณูปล่อยออกจากคุก.’” (8 ตุลาคม 1994) ดิฉันรับบัพติสมาเป็นคริสเตียนเมื่อไม่นานมานี้ และเคยนึกสงสัยบ่อย ๆ ว่า ตัวเองจะรักษาความซื่อสัตย์มั่นคงภายใต้การทดลองได้หรือไม่. ขณะที่อ่านเกี่ยวกับความเชื่อของบราเดอร์ กัตสุโอะ มิอูระ ซึ่งแข็งแกร่งดุจหิน ความรู้สึกแรงกล้าเกิดขึ้นในใจดิฉัน. นั่นเป็นสิ่งที่ช่วยดิฉันให้สำนึกว่า ตัวเองขาดอะไรไปในด้านความเชื่อ คือดิฉันต้องทำให้พระเจ้ายะโฮวาเป็นแหล่งแห่งความมั่นใจของตน.
เค. ที., ญี่ปุ่น
การรักร่วมเพศ ผมรับใช้ฐานะผู้รับใช้ที่ได้รับการแต่งตั้งและไพโอเนียร์ผู้เผยแพร่เต็มเวลา. จาก “หนุ่มสาวถามว่า . . . ” บทความเกี่ยวกับการรักร่วมเพศดูเหมือนเขียนเพื่อผม! (8 กุมภาพันธ์, 8 มีนาคม และ 8 เมษายน 1995) ในช่วงที่ผมเป็นวัยรุ่น ผมได้ลิ้มลองการรักร่วมเพศ. ผมเลิกแล้ว แต่ตั้งแต่นั้นมาก็พบว่ายากที่จะต่อสู้ความรู้สึกเหล่านี้. แต่เนื่องด้วยบทความเหล่านี้ ในที่สุดผมเข้าใจความรู้สึกของตัวเองและผมได้รับความช่วยเหลือเพื่อต่อสู้ต่อไป!
สงวนชื่อ, เดนมาร์ก
ผมเคยมีความรู้สึกทางรักร่วมเพศตั้งแต่วัยแรกรุ่น. ผมได้รับการเลี้ยงดูฐานะคริสเตียน ดังนั้นความรู้สึกเหล่านี้ทำให้ตัวเองสับสนอย่างแท้จริง. เพราะรู้สึกอับอายและสับสนมาก ผมจึงไม่อาจเผยความในใจให้ผู้ใดทราบแม้กระทั่งบิดามารดาของตนเอง. บัดนี้ผมแต่งงานกับผู้หญิงที่สวย แต่ผมยังมีความปรารถนาผิด ๆ เป็นครั้งเป็นคราว. ในที่สุดผมบอกความลับของผมแก่ภรรยา และเธอก็สนับสนุนผมให้พูดกับผู้ปกครองในประชาคม. พวกเขาแสดงความเข้าใจและให้การหนุนกำลังใจอย่างมาก. หากผมสามารถบอกอะไรแก่ใครก็ตามที่กำลังต่อสู้ดิ้นรนกับความรู้สึกเหล่านี้ ก็คงเป็นดังนี้: อย่าเก็บไว้เป็นความลับ. บอกคู่สมรส, บิดามารดาของคุณ, ผู้ปกครอง, หรือเพื่อนที่วางใจได้—แต่อย่าเก็บไว้ในใจ.
สงวนชื่อ, สหรัฐ
ตั้งแต่วัยเด็ก ผมทนทุกข์กับการถูกทารุณกรรมทางเพศ. ไม่เคยมีการแสดงความรักใคร่ต่อผมเลย. ผมมีพฤติกรรมแบบรักร่วมเพศ แต่หากหนุ่มสาวทราบถึงความอับอาย, ความปวดร้าว, ความเศร้าโศก, และความข้องขัดใจที่เกิดจากทัศนะแบบรักร่วมเพศ พวกเขาจะหนีจากสิ่งนี้. หลายคนเลี่ยงการพูดถึงเรื่องนี้ แต่คุณพิจารณาเรื่องอย่างชัดแจ้ง. ผมขอขอบคุณจากหัวใจที่ได้ลงเรื่องอย่างนี้.
สงวนชื่อ, บราซิล
ภาวะหมดระดู ขอบคุณจากก้นบึ้งแห่งหัวใจของดิฉันสำหรับชุดบทความ “ได้ความเข้าใจกระจ่างขึ้นเรื่องภาวะหมดระดู” (8 มีนาคม 1995) ดิฉันอายุ 43 ปี และคุณให้คำตอบเป็นที่น่าพอใจสำหรับคำถามของดิฉัน. ผู้หญิงสองคนที่ทำงานกับดิฉันขอวารสารฉบับนี้ แต่ดิฉันต้องให้เขายืมเล่มส่วนตัว. ที่ประชาคมของเราฉบับนี้หมดสต๊อกแล้ว.
เอ็ม. เอช. เอส., บราซิล
บทความเหล่านั้นเปิดจิตใจและหัวใจของดิฉันให้เห็นว่าคุณแม่กำลังผ่านการเปลี่ยนแปลงอะไร. ดิฉันหวังว่าตัวเองสามารถแสดงความเข้าใจต่อไปเรื่องการเปลี่ยนแปลงนี้ในชีวิตของท่านและให้การช่วยเหลือมากขึ้น.
เอ. เค., สหรัฐ
ดิฉันอายุ 47 ปี และจนกระทั่งได้รับตื่นเถิด! ฉบับนี้ ดิฉันไม่เคยมีความเข้าใจในเรื่องนี้เลย แม้แต่หลังจากปรึกษาแพทย์. คุณช่วยดิฉันให้เข้าใจว่า การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เป็นไปโดยธรรมชาติ. บัดนี้ดิฉันอยู่พร้อมที่จะรับมือกับปัญหาเหล่านี้.
อี. เอ็ม., เซียร์ราลีโอน
เมื่อเร็ว ๆ นี้ดิฉันเข้าร่วมสัมมนาสามชั่วโมงในหัวข้อนี้. การสัมมนานี้จัดขึ้นโดยฝ่ายการศึกษาของโรงพยาบาลใหญ่สองแห่ง. ระเบียบวาระให้ความรู้ดี แต่ดิฉันได้เรียนมากกว่าใน 30 นาทีโดยอ่านตื่นเถิด! เมื่อเทียบกับที่ได้เรียนสามชั่วโมง ณ การสัมมนา.
เจ. บี., สหรัฐ