การเพ่งดูโลก
การประชุมสุดยอดที่ไร้คุณค่า
ตัวแทนจากทั่วโลก ประมาณ 20,000 คน ประชุมกันในโคเปนเฮเกน ประเทศเดนมาร์ก วันที่ 6-12 มีนาคม 1995 เพื่อเข้าร่วมการประชุมที่องค์การสหประชาชาติเป็นผู้อุปถัมภ์ซึ่งมีอรรถบทว่า “การประชุมโลกว่าด้วยเรื่องปัญหาสังคม.” วัตถุประสงค์ของพวกเขาในการประชุมหรือ? เพื่อพิจารณาวิธีต่าง ๆ ที่จะยุติความยากจน, การว่างงาน, และการแบ่งแยกผิวในประเทศที่กำลังพัฒนา. แต่ไม่ต้องใช้เวลานานเพื่อระบุเครื่องกีดขวางสำคัญ—การขาดเงินทุน. ดูเหมือนว่าประเทศที่ยากจนหลายประเทศเป็นหนี้ประเทศร่ำรวยมากถึงขนาดที่ไม่สามารถจ่ายแม้แต่ดอกเบี้ย. ประเทศที่เป็นเจ้าภาพคือ เดนมาร์ก เสนอว่า ประเทศที่ร่ำรวยควรติดตามตัวอย่างของเขา และตัดหนี้สูญสำหรับประเทศที่ยากจนที่สุด. แต่ทว่า มีปัญหาอย่างหนึ่ง. หนี้สินจำนวนมากของประเทศที่ยากจนเนื่องมาจากการจัดหาอาวุธยุทโธปกรณ์. ด้วยเหตุนี้ ดังที่ที่ปรึกษาของสหประชาชาติคนหนึ่งอธิบาย หากตัดหนี้สูญ พวกเขาจะถือโอกาสซื้อปืนมากขึ้นเท่านั้นเอง.
ประชากรประเทศจีน ถึง 1,200 ล้าน
ในช่วงครึ่งปีแรกนี้จำนวนประชากรของประเทศจีนพุ่งถึง 1,200 ล้าน ตามรายงานของวารสารไชนาทูเดย์. ประชากรอาจถึงจำนวนนี้เก้าปีก่อนหากไม่มีการวางแผนครอบครัวของชาติซึ่งเริ่มต้นในทศวรรษปี 1970. อย่างไรก็ดี ตามอัตราการเติบโตในปัจจุบัน จำนวนประชากรประเทศจีนจะถึง 1,300 ล้านตอนต้น ๆ ของศตวรรษหน้า. ทั้ง ๆ ที่เป็นหนึ่งในประเทศที่ใหญ่ที่สุดในโลกทางภูมิศาสตร์ ปริมาณการผลิตข้าว, เนื้อสัตว์, และไข่ที่คิดเฉลี่ยต่อคนในชาตินั้นต่ำกว่าผลผลิตของประเทศต่าง ๆ ที่พัฒนามากกว่า. นอกจากนั้น พื้นที่ทั้งหมดทำการเพาะปลูกกำลังน้อยลงเนื่องจากมลพิษ และความหนาแน่นของผู้คนที่อาศัยบนแผ่นดิน เป็นคำกล่าวของไชนา ทูเดย์.
เรียนรู้ความเห็นอกเห็นใจ
นักค้นคว้าที่ศึกษาเรื่องความเห็นอกเห็นใจในเด็ก ๆ เสนอความเห็นว่า วิสัยสามารถในการเข้าใจความรู้สึกของผู้อื่นต้องอาศัยการเรียนรู้. นายแพทย์มาร์ก เอ. บาร์เนตต์ ศาสตราจารย์ประจำมหาวิทยาลัยรัฐแคนซัสในแมนฮัตตัน กล่าวว่า “ได้มีการแสดงให้เห็นว่า เด็ก ๆ ที่ถูกกระทำทารุณไม่มีปฏิกิริยาที่แสดงความเห็นอกเห็นใจต่อเด็กคนอื่นที่ได้รับความทุกข์ลำบาก.” ดังที่หนังสือพิมพ์เดอะ นิวยอร์ก ไทม์ส ยกมาอ้าง. “พวกเขาอาจมองดูเด็กที่ได้รับความทุกข์ลำบากและไม่ทำอะไร หรือไปหาเด็กคนนั้นและตะโกนใส่หรือผลักเด็กคนนั้น.” ในอีกด้านหนึ่งเขาเสริมว่า “เด็กซึ่งความต้องการทางอารมณ์ได้รับการเอาใจใส่ก็มีความพร้อมมากกว่าในการตอบสนองอารมณ์ของผู้อื่น.” แต่นอกจากจะให้ความมั่นคงทางอารมณ์ บิดามารดายังต้องแสดงให้ลูก ๆ ของเขาเห็นถึงวิธีแสดงความเห็นอกเห็นใจ. นายแพทย์ บาร์เนตต์ บอกว่า บิดามารดาที่เห็นอกเห็นใจมักเลี้ยงลูกให้เป็นคนเห็นอกเห็นใจ.
ผู้หญิงหรือผู้ชาย—ใครทำงานนานกว่ากัน?
นอกจากอเมริกาเหนือและออสเตรเลีย ผู้หญิงทุกหนแห่งทำงานนานกว่าผู้ชายหลายชั่วโมง ตามรายงานของโปปูลี วารสารของ UNFPA (กองทุนประชากรสหประชาชาติ). ช่องว่างที่ใหญ่ที่สุดอยู่ที่แอฟริกาและแถบเอเชียแปซิฟิก ที่ซึ่งผู้หญิงในกองกำลังแรงงานโดยเฉลี่ยทำงานมากกว่าพวกผู้ชายประมาณ 12 ชั่วโมงต่อสัปดาห์. วารสารนั้นให้ข้อสังเกตว่า “ในประเทศกำลังพัฒนาหลายประเทศ บัดนี้พวกผู้หญิงทำงานสัปดาห์ละ 60-90 ชั่วโมงเพียงเพื่อรักษามาตรฐานการครองชีพของเมื่อสิบปีก่อนที่ขาดแคลน.” เวลาเดียวกันในโลกอุตสาหกรรม ส่วนของผู้ชายในงานบ้านเพิ่มขึ้น. “แต่” โปปูลี อธิบายว่า การเพิ่มขึ้นนี้ “ไม่ได้มาจากการแบ่งกิจวัตรให้เท่ากันมากขึ้น ในเรื่องทำกับข้าว, ทำความสะอาด, และซักรีด. แทนที่จะเป็นเช่นนั้น พวกผู้ชายใช้เวลามากขึ้นกับงานต่าง ๆ เช่น การจับจ่าย.”
หอยโข่งจู่โจม
ก่อนที่หอยโข่งทองที่เป็น ๆ จากอเมริกาใต้ถูกนำเข้าประเทศเวียดนามเพื่อเป็นอาหารเมื่อหกปีที่แล้ว พวกนักวิทยาศาสตร์ได้เตือนว่าหอยโข่งจะก่อปัญหาใหญ่ถ้ามันหนีออกไปได้. ดูเหมือนว่า เวลาเป็นตัวพิสูจน์ว่านักวิทยาศาสตร์พูดถูก. หอยโข่งบางตัวได้หนีออกไปและไม่ช้าก็แสดงว่าชอบกินข้าวมาก ๆ. ต่อจากนั้น รัฐบาลก็สั่งห้ามหอยโข่งดังกล่าว แต่ธุรกิจขนาดย่อมหลายแห่งก็ยังคงเลี้ยงอยู่ต่อไปและขายเป็นอาหาร. สำนักข่าวแอสโซซิเอเต็ด เพรส รายงานว่า ตามข่าวทางการของเวียดนามนิวส์ ตัวเล็ก ๆ เหล่านี้เพียงแปดตัวสามารถเขมือบข้าวในนาหนึ่งตารางเมตรในวันเดียว! มีรายงานว่า หอยโข่งเหล่านี้ได้ทำลายนาข้าวไปแล้ว 194,800 ไร่ และลามเข้าไปยังเขตปลูกข้าวที่ให้ผลดีที่สุดของประเทศนั้น. หอยโข่งตัวเมียตัวเดียวสามารถวางไข่ 40 ล้านฟองในปีเดียว.
นักเทศน์เกินความต้องการ
การลดลงของสมาชิกในคริสตจักรโปรเตสแตนต์แห่งแคนาดาได้ทำให้มี “นักเทศน์โปรเตสแตนต์เกินความต้องการอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน” หนังสือพิมพ์เดอะ โกลบ แอนด์ เมล์ รายงาน. ตลอดช่วงสิบปีที่ผ่านไป คริสตจักรแองกลิกันในมอนทรีออล มณฑลควิเบก ได้พบว่าสมาชิกลดน้อยลงอย่างฮวบฮาบจาก 67,000 ถึง 27,000 คน ในขณะที่จำนวนนักเทศน์ยังคงเดิม. การมีนักเทศน์เกินความต้องการยังผลทำให้นักเทศน์บางคนต้องรับงานไม่เต็มเวลามาทำหรือขอรับเบี้ยประกันตกงานเพื่อการอยู่รอด. ในโตรอนโต มณฑลออนตาริโอ คริสตจักรเพรสไบตีเรียนก็ประสบวิกฤตการณ์คล้ายกัน. จีน อามสตรอง เลขาธิการสมทบฝ่ายนักเทศน์และวิชาชีพทางคริสตจักรบอกว่า “เราไม่แน่ใจว่า ประชาคมต่าง ๆ สามารถรับภาระของนักเทศน์ที่ทำงานเต็มเวลาได้นานเท่าไร.”
เล่นเทนนิสไหม?
ความต้องการยาผิดกฎหมายในเรือนจำของออสเตรเลียทำให้เกิดวิธีใหม่ ๆ ในการลักลอบนำยาเสพย์ติดเข้าไป. “ผู้คนบรรจุยาผิดกฎหมายเข้าไปในลูกเทนนิสและใช้ไม้เทนนิสตีเข้าไปในคุกของออสเตรเลีย” สำนักข่าวรอยเตอร์รายงาน. กีท ไบลท์ โฆษกเรือนจำกล่าวว่า “พวกเขาจะบรรจุยาเสพย์ติดแล้วห่อ (ด้วยฟิล์มพลาสติก).” ต่อจากนั้น เขาจะใส่ยาเข้าไปในลูกเทนนิสแล้วโยนหรือตีข้ามรั้ว. ในความพยายามยับยั้งการนำยาเสพย์ติดเข้ามา รัฐบาลของออสเตรเลียใต้ได้พิจารณาสิ่งต่าง ๆ เช่น การใช้ “สุนัขดมยาเสพย์ติด” เดินตรวจด้านนอกคุกของรัฐเพื่อจับ “ผู้คนที่พกลูกเทนนิสที่น่าสงสัย” ไบลท์อธิบาย. ผู้ลักลอบหัวใสอีกคนหนึ่งใช้ธนูเพื่อยิงยาเสพย์ติดข้ามรั้วเรือนจำ. แต่รายงานนั้นบอกว่า “วิธีที่เคยใช้มานานแล้วคือซ่อนยาไว้ในขนมเค้ก” และนำเข้ามาในเรือนจำก็ยังนิยมกัน.
พืชที่มี “ความจำ”
เมื่อถูกจู่โจมพืชหลายชนิดผลิตสารเคมีเพื่อป้องกันตัวจากผู้จู่โจม. วารสารนิว ไซเยนติสต์ รายงานว่า พืชบางชนิดยังสร้าง “ความจำ” เรื่องการจู่โจม ทำให้พืชเหล่านั้นเริ่มผลิตสารพิษป้องกันได้เร็วกว่าหากมีการจู่โจมอีกครั้ง. ตัวหนอนที่เคี้ยวใบยาสูบกระตุ้นการผลิตกรดจัสโมนิกซึ่งจะถูกส่งไปที่ราก. สิ่งนี้กระตุ้นการผลิตนิโคตินซึ่งย้อนกลับไปที่ใบเพื่อทำใบเหล่านั้นไม่ให้เป็นที่น่าปรารถนาแก่แมลง. พืชที่รากเคยโดนกรดก่อนแล้วจะมีปฏิกิริยาเร็วกว่าต่อการจู่โจม. “สิ่งนี้ชี้ว่าพืชมีความจำจริง ๆ” เป็นคำกล่าวของ เอียน โบลด์วิน ประจำมหาวิทยาลัยของรัฐนิวยอร์ก ณ บัฟฟาโล.
หมายเหตุเกี่ยวกับ สงครามโลกครั้งที่ 2
มากกว่า 50 ปีที่แล้ว ตอนที่สงครามโลกครั้งที่ 2 กำลังสู้กันอย่างดุเดือด ชาวนาในชนบทรัฐโคโลราโด สหรัฐอเมริกา อาจคิดว่าตนค่อนข้างปลอดภัยจากการถูกจู่โจมโดยศัตรู. ชาวนาดังกล่าวคนหนึ่งคงจะแปลกใจไม่น้อยเมื่อรถแทรกเตอร์ของเขาตกลงไปในหลุมทันใดนั้นซึ่งเกิดจากลูกระเบิด! ปรากฏว่าลูกระเบิดนั้นถูกปล่อยจากอีกฟากหนึ่งของมหาสมุทรแปซิฟิกโดยลูกบัลลูน. ในฐานะเป็นหมายเหตุที่แปลกประหลาดของสงครามระดับโลก พวกญี่ปุ่นตัดสินใจจะตอบโต้การโจมตีทางอากาศของสหรัฐในปี 1942 โดยปล่อยลูกบัลลูนโฮโดรเจนมากกว่า 9,000 ลูก ซึ่งติดลูกระเบิดลุกไหม้และระเบิดสังหารขนาดเล็ก. ตามสำนักข่าวสกริปส์ ฮาวาร์ด แผนการคือให้เริ่มวางเพลิงป่าและก่อความตระหนกตกใจในสหรัฐ ซึ่งอยู่ห่างออกไปประมาณ 10,000 กิโลเมตร. มีความเสียหายค่อนข้างน้อยแม้ว่าหลายคนถูกฆ่าตาย. มีการรายงานถึงเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับบัลลูนถึง 285 ราย และตามคำสั่งของรัฐบาลสื่อมวลชนได้ปิดข่าวเงียบเพื่อไม่ก่อความตระหนกตกใจ.