การเพ่งดูโลก
ไรน้ำจืดมาช่วย
ไรน้ำจืดที่ต่ำต้อยอาจจัดเตรียมวิธีแก้ปัญหาน่านน้ำที่เกิดมลภาวะ หนังสือพิมพ์อินดิเพนเดนต์ แห่งลอนดอนรายงาน. เรื่องนี้บ่งบอกโดยโครงการกู้คืนสู่สภาพเดิมโครงการหนึ่งซึ่งกำลังดำเนินอยู่เวลานี้. แรกเริ่มนักชีววิทยาได้เอาปลา 9.5 ตันที่กินไรน้ำจืดออกจากบึงออมส์บี ในนอร์ฟอล์ก อังกฤษ. การทำเช่นนี้เปิดโอกาสให้ไรเจริญทวีขึ้นและเขมือบสาหร่ายซึ่งทำให้บึงนั้นเกิดมลภาวะ. แล้วพืชอื่นก็งอกขึ้นใต้น้ำจากเมล็ดที่พักตัวอยู่ และนกต่าง ๆ เช่นนกเป็ดน้ำและหงส์ก็กลับมา. ท้ายที่สุดจะนำปลามาปล่อยอีกครั้งและคาดกันว่าระบบนิเวศทั้งหมดจะกลับสู่สภาพปกติภายในห้าปี. นักอนุรักษ์นิยมในยุโรปกำลังเฝ้าสังเกตผลจากโครงการนี้ด้วยความสนใจ.
ไม้กางเขน—สัญลักษณ์แห่งความรุนแรงหรือ?
นักเทววิทยาบางคนตั้งข้อสงสัยเรื่องความเหมาะสมของไม้กางเขนในฐานะสัญลักษณ์ของศาสนาคริสเตียนเนื่องจากพัวพันกับความรุนแรง หนังสือพิมพ์เดอะ ดัลลัส มอร์นิง นิวส์ รายงาน. นักเทววิทยาเหล่านั้นสนับสนุนการใช้สัญลักษณ์ที่สะท้อนถึงชีวิตของพระเยซูแทนความตายของพระองค์. ไม้กางเขน “ส่งเสริมการนมัสการความตาย” เป็นคำกล่าวของแคเทอรีน เคลเลอ ประจำคณะเทววิทยาแห่งมหาวิทยาลัยดรู ในแมดิสัน นิวเจอร์ซี สหรัฐอเมริกา. “ไม่มีใครอยากได้เก้าอี้ไฟฟ้าหรือเชือกแขวนคอเป็นสัญลักษณ์สำคัญแห่งความเชื่อ แต่นั่นคงจะเป็นสิ่งที่พวกเราใช้กันหากพระเยซูถูกประหารโดยรัฐบาลในปัจจุบัน.”
นักเดินทางที่น่าทึ่ง
นกอัลบาทร็อสท่องเที่ยวตัวหนึ่งบิน 26,000 กิโลเมตรใน 72 วัน และแมวน้ำสีเทาตัวหนึ่งว่าย 5,000 กิโลเมตรในสามเดือน. นักวิทยาศาสตร์ด้านการอนุรักษ์ได้ค้นพบการปฏิบัติอย่างอดทนที่น่าทึ่งนี้หลังจากที่ได้ติดเครื่องส่งวิทยุขนาดจิ๋วที่นกอัลบาทร็อสและแมวน้ำที่เลือกไว้เพื่อติดตามการเคลื่อนตัวของมันโดยผ่านดาวเทียม. ในช่วงหนึ่ง นกอัลบาทร็อสบินเกือบ 3,000 กิโลเมตรภายในสี่วันเหนือมหาสมุทรแปซิฟิกตอนใต้. ส่วนแมวน้ำว่ายถึง 100 กิโลเมตรต่อวันระหว่างสกอตแลนด์กับหมู่เกาะแฟโร และได้แสดงความสามารถอันน่าทึ่งในการนำร่องอย่างแม่นยำข้ามทะเลหลวง หนังสือพิมพ์เดอะ ไทมส์ แห่งลอนดอนให้ข้อสังเกต. อะไรกระตุ้นให้เดินทางมาราธอนทั้งสองอย่างนี้? รายงานนั้นบอกว่า เพื่อหาอาหาร.
“องค์กรระดับโลกที่ไร้สำนึก”
“เป็นเวลาสามวันเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ผู้นำจากทุกทวีปเข้ามาร่วมชุมนุมกัน ณงานคล้ายวันเกิดปีที่ 50 แห่งสหประชาชาติเพื่อแสดงสุนทรพจน์สำคัญเกี่ยวกับสภาพการณ์ของโลก” หนังสือพิมพ์เดอะ นิวยอร์ก ไทมส์รายงานเมื่อเดือนตุลาคมที่แล้ว. แต่ปรากฏว่า องค์ประกอบสำคัญอย่างหนึ่งขาดไปจาก “สุนทรพจน์สำคัญ” จำนวนหนึ่ง นั่นคือความซื่อตรง. ไทมส์กล่าวว่า “เช่นเดียวกับนักการเมืองทุกหนแห่ง พวกเขาให้คำสัญญาซึ่งเขาจะไม่รักษาและวิพากษ์วิจารณ์คนอื่นสำหรับข้อบกพร่องของเขา.” หลังจากที่ยกคำพูดของผู้นำระดับชาติแปดคนซึ่งถ้อยคำของเขาขัดกับการกระทำของประเทศของเขา หนังสือพิมพ์นั้นลงความเห็นว่า ข่าวสารหลักของพวกเขาคือ “โลกเอ๋ย จงลืมสิ่งที่ฉันทำ จงฟังสิ่งที่ฉันพูด.” ไม่แปลกที่วารสารยู.เอส. นิวส์ แอนด์ เวิลด์ รีพอร์ต เรียกสหประชาชาติว่า “องค์กรระดับโลกที่ไร้สำนึก.”
ยาเสพย์ติดในโรงเรียนเยอรมัน
การศึกษาค้นคว้าท่ามกลางนักเรียนมากกว่า 3,000 คนในแถบเหนือของเยอรมนีเผยถึงการใช้สารเสพย์ติดในโรงเรียนอย่างแพร่หลาย. ตามรายงานของฟอคุสวารสารข่าวรายสัปดาห์ เกือบครึ่งหนึ่งของนักเรียนอายุ 17 ปี เคยใช้ยาผิดกฎหมายด้วยตนเองและมากกว่าหนึ่งในสามกำลังใช้อยู่. ศาสตราจารย์เพเทอร์ ชตรุค อธิบายว่า “ในโรงเรียนมัธยมศึกษาหลายแห่งในฮัมบูร์ก คุณจะพบนักเรียนอายุ 16 หรือ 17 ปีซึ่งใช้ยากระตุ้นและยากล่อมประสาทสลับกันเป็นประจำ.” แต่เหตุใดการใช้ยาเสพย์ติดจึงแพร่หลายเช่นนั้น? ศาสตราจารย์เคลาส์ ฮูร์เรลมันน์ ให้เหตุผลสามประการสำหรับการเสพยาท่ามกลางเยาวชนดังนี้: ความเบื่อหน่ายกับชีวิต, ความรู้สึกว่าได้รับการหยั่งรู้ค่าน้อยไปสำหรับความสำเร็จส่วนตัว, และความกดดันจากคนวัยเดียวกัน.
ตัวผึ้งอุณหภูมิสูง
ผึ้งญี่ปุ่นป้องกันตัวเองจากการจู่โจมของแตนยักษ์โดยฆ่ามันด้วยความร้อนจากร่างกายของตน ไซเยนซ์ นิวส์รายงาน. หลังจากที่พบแตนตัวหนึ่ง ผึ้งจะล่อเจ้าศัตรูนี้ให้เข้าไปในรังที่ซึ่งผึ้งงานเป็นร้อย ๆ ตัวจะรุมตอมมัน และจับตัวกันเป็นรูปกลม. จากนั้น “ผึ้งจะกระพือและทำให้อุณหภูมิสูงถึงระดับมรณะ 47 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 20 นาที” วารสารนั้นให้ข้อสังเกต. เนื่องจากผึ้งญี่ปุ่นสามารถทนอุณหภูมิสูงถึง 50 องศาเซลเซียส การกระทำดังกล่าวไม่ก่อความเสียหายสำหรับพวกมัน. แต่ใช่ว่าแตนทุกตัวจะตกเป็นเหยื่อที่ผึ้งล่อหลอก. เนื่องจาก “แตน 20 ถึง 30 ตัวสามารถฆ่าฝูงผึ้ง 30,000 ตัวภายใน 3 ชั่วโมง” แตนยักษ์สามารถเอาชนะผึ้งโดยการโจมตีเป็นฝูง. “ในกรณีเช่นนั้นพวกแตนจะยึดรังและเก็บตัวอ่อนและดักแด้ของผึ้ง.” นิวส์ กล่าว.
อัตราการเสียชีวิตในหมู่ผู้หญิงที่สูบบุหรี่สูงขึ้น
การศึกษาวิจัยเมื่อไม่นานมานี้ที่ลงในวารสารสาธารณสุขแห่งแคนาดาพบว่า การตายที่เกี่ยวข้องกับการสูบบุหรี่ท่ามกลางสตรีชาวแคนาดาเพิ่มขึ้นจาก 9,009 รายในปี 1985 เป็น 13,541 รายในปี 1991. การศึกษารายนี้กะประมาณว่า พอถึงปี 2010 ผู้หญิงจะตายมากกว่าผู้ชายเนื่องจากการสูบบุหรี่หากแนวโน้มปัจจุบันยังดำเนินต่อไป. ปี 1991 ประมาณกันว่า มีผู้เสียชีวิตเนื่องจากสูบบุหรี่ 41,408 ราย (ผู้ชาย 27,867 และผู้หญิง 13,541 ราย) ตามรายงานของหนังสือพิมพ์เดอะ โตรอนโต สตาร์. ในสหรัฐ การตายจากมะเร็งปอดท่ามกลางผู้หญิงที่สูบบุหรี่เพิ่มขึ้นหกเท่าระหว่างทศวรรษปี 1960 และทศวรรษปี 1980 เป็นคำกล่าวของนายแพทย์ไมเคิล ทูน ประจำสมาคมมะเร็งแห่งอเมริกา. นักวิจัยลงความเห็นว่า “ในสหรัฐ การสูบบุหรี่ยังคงเป็นสาเหตุใหญ่ที่สุดสาเหตุเดียวแห่งการตายก่อนวัยซึ่งสามารถป้องกันได้” หนังสือพิมพ์เดอะ โกลบ แอนด์ เมล์ แห่ง โตรอนโต แคนาดา รายงาน.
“รอยนิ้วมือ” อัญมณี
ผู้หญิงในบริเตนเป็นเจ้าของเครื่องเพชร 39 ล้านชิ้น มูลค่าประมาณ 437,500 ล้านบาท และทุกปีเครื่องเพชรมูลค่า 11,250 ล้านบาทถูกขโมย. อัญมณีส่วนใหญ่ที่สูญหายโดยวิธีนี้ยากที่จะติดตามได้. โลหะที่มีการนำเพชรไปฝังไว้นั้นไม่ช้าก็จะถูกหลอมละลาย. แล้วรัตนชาติก็จะถูกฝังลงไปในตัวเรือนใหม่. แต่เดี๋ยวนี้ โดยทำงานผ่านคอมพิวเตอร์ส่วนกลาง พ่อค้าเพชรพลอยจะสามารถใส่ข้อบกพร่องเฉพาะของแต่ละเม็ดเข้าไปในความจำของคอมพิวเตอร์ได้. สิ่งที่เปรียบเหมือน “รอยนิ้วมือ” เหล่านี้จะถูกตรวจจับโดยแสงเลเซอร์ความเข้มต่ำซึ่งอ่านข้อบกพร่องของแต่ละเม็ด—ไม่มีเม็ดใดเหมือนกัน. วิธีเดียวที่ขโมยจะเลี่ยงระบบความปลอดภัยนี้ได้คือเจียระไนเพชรเสียใหม่ซึ่งเป็นปฏิบัติการที่ต้องจ่ายแพง อีกทั้งลดค่าของเพชรลงอีกด้วย เดอะ ซันเดย์ ไทมส์ แห่งลอนดอนรายงาน.
การหลบบาป
“เกิดอะไรกันขึ้นกับบาป?” วารสารนิวส์วีก ถาม. “ความรู้สึกที่ไวต่อบาปที่ตัวเองก่อขึ้นแทบจะอันตรธานจากศาสนาอเมริกันปัจจุบันในรูปแบบที่มองในแง่บวก.” พวกสมาชิกคริสตจักร “ไม่ต้องการฟังเทศน์ที่อาจกระทบศักดิ์ศรีของตน” และท่ามกลางชาวคาทอลิก “การสารภาพบาปต่อบาทหลวงอย่างสม่ำเสมอก็กลายเป็นพิธีในอดีต.” นักเทศน์นักบวชที่แข่งขันกันต่างก็กลัวว่าสมาชิกของเขาจะเหินห่าง. นักเทศน์นักบวชหลายคน “ประณามความชั่วในสังคมเป็นประจำ ‘ซึ่งกระทบทั้งระบบ’ เช่น การเหยียดหยามเชื้อชาติ [และ] การเหยียดหยามทางเพศ” บทความนั้นกล่าว. “แต่เสียงของเขาเบาอย่างผิดสังเกตเกี่ยวกับเรื่องที่ใกล้ตัว เช่น การหย่า, ความหยิ่ง, ความโลภ, และความทะเยอทะยานส่วนตัวที่มากเกินไป.”
เตือนเรื่องดอกไม้ไฟ
เจ้าหน้าที่รายงานว่า “แต่ละปีในสหรัฐ ประมาณ 12,000 คนเข้ารับการรักษาที่แผนกฉุกเฉิน เพราะได้รับบาดเจ็บจากดอกไม้ไฟ” ตามรายงานของมอร์บิดิตี แอนด์ มอร์ทาลิตี วีกลี รีพอร์ต (MMWR). รายงานดังกล่าวซึ่งรวบรวมโดยคณะกรรมาธิการดูแลความปลอดภัยสินค้าผู้บริโภคสำหรับปี 1990-1994 กะประมาณว่า 20 เปอร์เซ็นต์ของการบาดเจ็บทั้งหมดจากดอกไม้ไฟเป็นการบาดเจ็บที่ดวงตา. MMWR กล่าวว่า การบาดเจ็บดังกล่าว “บ่อยครั้งสาหัสและสามารถลดความคมชัดของสายตาอย่างถาวรหรือทำให้ตาบอด.” น่าสังเกตเช่นกัน ปรากฏว่าผู้ที่ยืนดูได้รับบาดเจ็บที่ดวงตามากกว่าผู้จุดดอกไม้ไฟ.