น้ำ—เส้นเลือดของดาวเคราะห์ดวงนี้
น้ำไม่มีสี, ไม่มีกลิ่น, ไม่มีรส, และปลอดแคลอรี ถือเป็นสิ่งสำคัญยิ่งต่อชีวิตทั้งมวลบนแผ่นดินโลก. ไม่มีมนุษย์, สัตว์, หรือพืชใด ๆ อาจมีชีวิตอยู่ได้หากปราศจากน้ำ. นับตั้งแต่ช้างจนถึงจุลินทรีย์ น้ำเป็นสิ่งที่จะขาดไม่ได้; และไม่มีอะไรมาแทนได้เลย. เพื่อรักษาร่างกายให้มีสุขภาพดี แต่ละคนในจำนวนมากกว่าห้าพันล้านคนบนแผ่นดินโลกนี้จำเป็นต้องบริโภคน้ำประมาณสองลิตรครึ่งทุกวัน จากของเหลวต่าง ๆ และอาหาร. ไม่มีน้ำก็ไม่มีชีวิต.
เป็นไปไม่ได้ที่จะปลูกพืชไร่หรือเลี้ยงปศุสัตว์ หากปราศจากน้ำ. ไม่มีน้ำก็ไม่มีอาหาร—ไม่มีอาหารก็ไม่มีชีวิต.
น่าดีใจ มีน้ำอย่างอุดมบริบูรณ์. เมื่อถ่ายภาพจากอวกาศชั้นนอก ดาวเคราะห์สีน้ำเงินสดสวยของเราดูแล้วน่าจะเรียกว่าน้ำ ไม่ใช่แผ่นดินโลก. ที่จริง ถ้าจะเฉลี่ยน้ำในโลกให้คลุมทั่วพื้นผิวดาวเคราะห์ทั้งหมด จะเกิดเป็นมหาสมุทรทั่วโลกลึก 2.5 กิโลเมตร. ส่วนที่เป็นพื้นผิวแผ่นดินทั้งหมดของโลกอาจวางลงไปในมหาสมุทรแปซิฟิกได้ แถมยังมีที่เหลืออีกด้วย.
แน่ละ น้ำส่วนใหญ่ของโลกอยู่ในทะเล และน้ำทะเลเค็ม. ถ้าคนหนึ่งดื่มน้ำทะเลอย่างเดียว ไม่ช้าเขาหรือเธอจะตายเพราะความกระหายและภาวะขาดน้ำขณะที่ร่างกายพยายามขจัดเกลือส่วนเกินออกไป. การใช้น้ำทะเลไม่ใช่ทางเลือกที่ดีสำหรับการทำเกษตรกรรมหรือแม้แต่อุตสาหกรรม—มันทำให้พืชไร่ส่วนใหญ่ตายและทำให้เครื่องจักรโดยทั่วไปเป็นสนิมอย่างรวดเร็ว. ดังนั้น ส่วนใหญ่มนุษย์สามารถใช้น้ำทะเลต่อเมื่อพวกเขาสกัดเอาเกลือออกแล้ว และนั่นเป็นกรรมวิธีที่เสียค่าใช้จ่ายสูง.
จากน้ำในโลกทั้งหมด มีเพียง 3 เปอร์เซ็นต์เป็นน้ำจืด ไม่เค็ม. น้ำจืดเกือบทั้งหมด—ประมาณ 99 เปอร์เซ็นต์—อยู่ในรูปของธารน้ำแข็งและพืดน้ำแข็งหรืออยู่ใต้ดินลึก ๆ. มีเพียง 1 เปอร์เซ็นต์เท่านั้นที่พร้อมจะให้มนุษย์นำมาใช้ได้.
หนึ่งเปอร์เซ็นต์ ฟังดูแล้วไม่มาก. เป็นไปได้ไหมที่เราจะขาดแคลนน้ำจืด? ไม่น่าจะเป็นไปได้. วารสารคนกับดาวเคราะห์ดวงนี้ (ภาษาอังกฤษ) กล่าวว่า “แม้จำนวน [1 เปอร์เซ็นต์] นี้ หากแจกจ่ายให้เท่า ๆ กันทั่วโลก และรู้จักใช้ ก็เพียงพอที่จะค้ำจุนผู้คนจำนวนสองหรือสามเท่าของประชากรโลกในปัจจุบัน.”
โดยพื้นฐานแล้ว ปริมาณทั้งหมดของน้ำบนแผ่นดินโลกไม่เพิ่มและไม่ลด. วารสารไซเยนซ์ เวิลด์ กล่าวว่า “น้ำที่คุณใช้อยู่ในทุกวันนี้ ครั้งหนึ่งอาจเป็นน้ำที่ไดโนเสาร์เคยกินดับกระหาย. นั่นเป็นเพราะน้ำทั้งหมดที่เรามีอยู่บนแผ่นดินโลกในปัจจุบัน คือน้ำทั้งหมดที่เราเคย มี—หรือจะ มีอยู่ตลอดไป.”
ทั้งนี้เนื่องจากน้ำภายในและที่อยู่รอบ ๆ โลก หมุนเวียนไม่สิ้นสุด—จากมหาสมุทรลอยสู่ชั้นบรรยากาศ, ตกลงมายังแผ่นดิน, ไหลลงสู่แม่น้ำ, และกลับไปยังมหาสมุทรอีก. เป็นดังบุรุษผู้ชาญฉลาดเขียนไว้นานมาแล้วว่า “สายน้ำทั้งมวลไหลสู่ทะเล, ถึงกระนั้น ทะเลก็ไม่เคยเอ่อล้น; น้ำนั้นกลับสู่แหล่งที่เคยไหลลงไป เพื่อจะไหลอีก.”—ท่านผู้ประกาศ 1:7, นิว อิงลิช ไบเบิล.
ทั้ง ๆ ที่มีน้ำจืดอุดมบริบูรณ์บนแผ่นดินโลก แต่หลายภูมิภาคกำลังตกอยู่ในภาวะวิกฤติ. บทความต่อจากนี้จะพิจารณาปัญหาดังกล่าว รวมทั้งความหวังในการแก้ปัญหานั้น.
[ที่มาของภาพหน้า 3]
NASA photo