การเพ่งดูโลก
ความยากจนและสิ่งแวดล้อม
ทั้ง ๆ ที่มีการเติบโตทางเศรษฐกิจ มากกว่า 1,300 ล้านคนทั่วโลกยังคงประทังชีวิตด้วยเงินไม่ถึงสองดอลลาร์สหรัฐต่อวัน. รายงานหนึ่งของสหประชาชาติกล่าวว่า ความยากจนใช่ว่าจะแค่ยืดเยื้อแต่กำลังเลวร้ายลง. มากกว่าหนึ่งพันล้านคนมีรายได้ในปัจจุบันน้อยกว่าเมื่อ 20, 30 หรือกระทั่ง 40 ปีที่แล้ว. สิ่งนี้ส่งผลต่อการทำลายสิ่งแวดล้อม เนื่องจาก “ความยากจนเรียกร้องให้แสวงประโยชน์ทันทีจากทรัพยากรธรรมชาติซึ่งขัดกับความพยายามเพื่อการอนุรักษ์ในระยะยาว” วารสารยูเนสโก ซอร์เซส กล่าว. “ตามอัตราปัจจุบัน ป่าไม้ในแถบแคริบเบียนจะสาปสูญโดยสิ้นเชิงภายในไม่ถึง 50 ปี . . . ในระดับประเทศสถานการณ์แย่ยิ่งกว่านั้นอีก: ประเทศฟิลิปปินส์มีป่าเหลือสำหรับ 30 ปี, อัฟกานิสถาน 16 ปี, และเลบานอน 15 ปี.”
อันตรายของความสิ้นหวัง
“นักวิทยาศาสตร์ . . . บอกว่า ความสิ้นหวังอาจทำความเสียหายแก่หัวใจมากพอ ๆ กับการสูบบุหรี่ 20 มวนต่อวัน” หนังสือพิมพ์เดอะ ไทมส์แห่งลอนดอนรายงาน. “การศึกษาวิจัยสี่ปีเกี่ยวกับผู้ชายชาวฟินแลนด์วัยกลางคนเกือบ 1,000 คนพบว่า ความสิ้นหวังทำให้มีความเสี่ยงสูงขึ้นอย่างมากต่อการเป็นโรคเส้นเลือดแดงแข็งตัว.” การศึกษาวิจัยนั้นแสดงว่า สภาพจิตใจของคนเราสามารถส่งผลกระทบต่อสุขภาพอย่างมาก. “พวกเราพบเสมอว่าสภาพทางจิตใจและอารมณ์มีบทบาทต่อสุขภาพ” แพทย์หญิงซูซัน เอเวอร์สันผู้เป็นตัวตั้งตัวตีในการศึกษาวิจัยกล่าว. “บรรดาแพทย์ต้องตระหนักว่า ความสิ้นหวังมีผลกระทบในแง่ลบและเพิ่มภาระจากโรคให้หนักยิ่งขึ้น. ผู้คนต้องเข้าใจว่าเมื่อเขารู้สึกสิ้นหวังและรู้สึกหมดหวังพวกเขาควรพยายามหาความช่วยเหลือ.”
ติดในการจราจรนับเป็นปี
ผู้ที่อาศัยในเมืองใหญ่ ๆ ของอิตาลีใช้เวลามากในการเดินทางไปกลับจากบ้านถึงที่ทำงานหรือโรงเรียน. มากสักเท่าไร? ตามที่ เลกัมบีเอนเต สมาคมสิ่งแวดล้อมในอิตาลีบอก พลเมืองในเนเปิลส์ใช้ 140 นาทีในการเดินทางแต่ละวัน. สมมุติว่าช่วงชีวิตเฉลี่ยคือ 74 ปี ชาวเมืองเนเปิลส์คนหนึ่งจะเสียเวลา 7.2 ปีจากชีวิตของตนโดยติดในการจราจร. ชาวโรมคนหนึ่งผู้ซึ่งใช้ 135 นาทีในการเดินทางแต่ละวันจะเสีย 6.9 ปี. สภาพการณ์แย่เกือบพอ ๆ กันในเมืองอื่น. ชาวเมืองโบโลนญาจะเสีย 5.9 ปี และคนในเมืองมิลานจะเสีย 5.3 ปี หนังสือพิมพ์ลา เรพุบบลีกา รายงาน.
เวลาของตะวันออกกลาง
การเปลี่ยนเวลาอาจทำให้เกิดความสับสนในแถบตะวันออกกลาง. ตัวอย่างเช่น อิหร่าน ซึ่งเป็นเวลาหลายปีแล้วได้ “ตั้งนาฬิกาของตนสามชั่วโมงครึ่งก่อนเวลามาตรฐานของกรีนิช แทนที่จะนับเต็มชั่วโมงดังประเทศส่วนใหญ่ทำกัน” หนังสือพิมพ์เดอะ นิวยอร์ก ไทมส์กล่าว. “ยกตัวอย่าง เพื่อจะฟังรายงานข่าวจากบีบีซี เวิลด์ เซอร์วิส ตอนตีห้าคุณต้องเปิดฟังเวลา 8:30 น. และพยายามจะไม่สนใจกับเสียงระฆังของหอนาฬิกาบิกเบนซึ่งมุ่งจะทำให้นาฬิกาของคุณเป็นตัวโกหก.” และขณะที่เป็นธรรมเนียมของแถบนั้นที่จะเลิกใช้เวลาประหยัดในสุดสัปดาห์สุดท้ายของเดือนกันยายน แต่เมื่อปีที่แล้วอิสราเอลทำการเปลี่ยนเวลาในวันที่ 13 กันยายน. การรู้ว่าวันใดคือสุดสัปดาห์ก็ยากเช่นกัน. ประเทศส่วนใหญ่ในแถบอ่าวเปอร์เซียถือเอาวันพฤหัสบดีและวันศุกร์เป็นวันสุดสัปดาห์. อย่างไรก็ตาม ในอียิปต์และประเทศเพื่อนบ้านส่วนใหญ่ วันศุกร์และวันเสาร์คือสุดสัปดาห์ ส่วนในเลบานอนเป็นวันเสาร์และวันอาทิตย์. “ตัวอย่างเช่น นักเดินทางซึ่งวางแผนจะไปถึงเมืองอาบูดาบีวันพุธเที่ยง แล้วบินต่อไปถึงเมืองเบรุตวันศุกร์เย็นจะแน่ใจได้ว่าตนจะได้วันสุดสัปดาห์ถึงสี่วัน. คนบ้างานก็เพียงแต่วางแผนการเดินทางในทางกลับกัน” ไทมส์ ให้ข้อสังเกต.
ความวิตกเรื่องภาษาฝรั่งเศส
เมื่อเร็ว ๆ นี้ ตัวแทนจากส่วนของโลกที่พูดภาษาฝรั่งเศสได้ร่วมประชุมสามวันซึ่งจัดขึ้นในเมืองฮานอย เวียดนาม เพื่อฉลอง “ความแพร่หลายของภาษาฝรั่งเศส” หนังสือพิมพ์รายวันของกรุงปารีสเลอ ฟิกาโรรายงาน. มากกว่า 100 ล้านคนพูดภาษาฝรั่งเศสเป็นประจำ. ในช่วงที่เฟื่องที่สุดในศตวรรษที่ 17 ภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาทางการทูตระหว่างประเทศ. “ในยุโรปที่แบ่งแยก สงครามและการสู้รบขนาดย่อมจบลงด้วยสนธิสัญญาที่เขียนเป็นภาษาฝรั่งเศส” หนังสือพิมพ์นี้กล่าว. แต่บัดนี้ภาษาฝรั่งเศสกำลัง “หาที่ที่จะยืนอยู่ได้ในโลก.” ความตกต่ำของการใช้ภาษาฝรั่งเศสสืบเนื่องจากความเฟื่องฟูของภาษาอังกฤษ โดยเฉพาะฐานะภาษาทางการพาณิชย์. ด้วยความพยายามที่จะลดช่องว่าง ประธานาธิบดีของฝรั่งเศสได้สนับสนุนการส่งเสริมการใช้ภาษาฝรั่งเศสในทางด่วนข้อมูล. อย่างไรก็ตาม นักการเมืองคนหนึ่งแสดงความวิตกเรื่องอนาคตของภาษาฝรั่งเศสโดยกล่าวว่า “การใช้ภาษาฝรั่งเศสทั่วโลกไม่ได้ปลุกเร้าความคิดของสาธารณชน, สื่อมวลชน, หรือนักการเมือง. ในฝรั่งเศส ความไม่แยแสดังกล่าวอาจเด่นกว่าประเทศอื่นเสียอีก.”
พยายามยุติการติดสินบน
ในประเทศจีนเรียกมันว่า เหวลู; ในประเทศเคนยา กีตู กีดองโก. ประเทศเม็กซิโกใช้คำอูนา มอร์ดีดะ; รัสเซีย ฟสยาทกะ; และในตะวันออกกลาง แบกชีส. ในหลายประเทศ การติดสินบนเป็นวิถีของชีวิต และบางครั้งเป็นทางเดียวที่จะทำธุรกิจ, เพื่อจะจัดหาของบางอย่าง, หรือกระทั่งเพื่อได้ความยุติธรรม. อย่างไรก็ตาม เมื่อไม่นานมานี้ 34 ประเทศได้ลงนามในสนธิสัญญาที่มุ่งจะกำจัดการติดสินบนจากการทำธุรกิจระหว่างชาติ. ประเทศเหล่านั้นรวมถึงสมาชิก 29 ประเทศขององค์การเพื่อความร่วมมือและการพัฒนาทางเศรษฐกิจ อีกทั้งอาร์เจนตินา, บราซิล, บัลแกเรีย, ชิลี, และสโลวะเกีย. องค์การการเงินชั้นนำของโลก คือธนาคารโลกและกองทุนการเงินระหว่างประเทศ มีการดำเนินขั้นตอนต่าง ๆ เช่นกันเพื่อต่อต้านการติดสินบนเจ้าพนักงาน. มีการดำเนินขั้นตอนเหล่านี้หลังจากที่การสำรวจวิจัยของธนาคารโลกแสดงว่า 40 เปอร์เซ็นต์ของธุรกิจต่าง ๆ ใน 69 ประเทศจ่ายสินบน. ปัจจุบัน ทั้งสององค์การนี้ให้ตัดเงินทุนของประเทศที่เพิกเฉยต่อการติดสินบน.
คลั่งหนอนผีเสื้อ
นานแล้วที่หนอนผีเสื้อโมเพนเป็นส่วนของอาหารของคนยากจนในชนบทแถบแอฟริกาใต้ ที่ซึ่งผู้คนพึ่งมันเป็นแหล่งโปรตีน. มันเป็นตัวแก้วผีเสื้อเอ็มเพอเรอมอทซึ่งได้ชื่อจากต้นโมเพนที่มันกินเป็นอาหาร. เดือนเมษายนและธันวาคม พวกผู้หญิงเก็บหนอนเหล่านี้และหลังจากเอาไส้ออกก็ต้มแล้วเอาไปตากแห้ง. คุณค่าทางโปรตีน, ไขมัน, วิตามิน, และแคลอรีของหนอนเหล่านี้ให้ประโยชน์มากกว่าเนื้อและปลา. อย่างไรก็ตาม บัดนี้หนอนผีเสื้อโมเพนกำลังกลายเป็นอาหารที่นิยมกันตามภัตตาคารในแอฟริกาใต้. ความนิยมนี้ได้แพร่ไปยังยุโรปและสหรัฐด้วย และเรื่องนี้ทำให้ชาวบ้านในชนบทของแอฟริกาตกใจ. เพราะอะไร? “เมื่อความต้องการเพิ่มทวีก็มีความกังวลว่าแมลงพันธุ์นี้จะอยู่รอดหรือไม่” หนังสือพิมพ์เดอะ ไทมส์ แห่งลอนดอนกล่าว. “โมเพนได้สูญหายจากพื้นที่ใหญ่ในประเทศข้างเคียงคือบอตสวานาและซิมบับเวเรียบร้อยแล้ว.”
ความเสียหายจากการสูบบุหรี่ไม่อาจแก้คืนได้หรือ?
ผลการศึกษาวิจัยเมื่อไม่นานมานี้บอกว่า ความเสียหายต่อเส้นเลือดแดงจากการสูบบุหรี่อาจถาวร. ในวารสารแพทยสมาคมแห่งอเมริกา นักวิจัยรายงานว่า ทั้งการสูบบุหรี่และการสูดควันจากผู้อื่นสามารถทำความเสียหายแก่เส้นเลือดแดงอย่างที่ไม่สามารถคืนกลับได้. การศึกษาวิจัยนี้ได้เฝ้าติดตามผู้ชายและผู้หญิง 10,914 คนอายุระหว่าง 45 ถึง 65 ปี. กลุ่มนี้รวมผู้ที่สูบบุหรี่, อดีตผู้สูบบุหรี่, ผู้ที่ไม่สูบบุหรี่ซึ่งสูดควันจากคนอื่นเป็นประจำ, และผู้ที่ไม่สูบบุหรี่ที่ไม่ได้สูดควันจากคนอื่นเป็นประจำ. นักวิจัยใช้เครื่องอัลตราซาวนด์วัดความหนาของหลอดเลือดแดงหลักของคอ. มีการวัดซ้ำอีกสามปีต่อมา.
ดังที่คาดกันไว้แล้ว หลอดเลือดของคนที่สูบบุหรี่เป็นประจำแข็งตัวเพิ่มขึ้นอย่างผิดสังเกต—50 เปอร์เซ็นต์ในกรณีของผู้ที่โดยเฉลี่ยแล้วได้สูบบุหรี่หนึ่งซองต่อวันเป็นเวลา 33 ปี. หลอดเลือดของอดีตผู้สูบบุหรี่ก็แคบลงในอัตราที่เร็วกว่าผู้ที่ไม่สูบบุหรี่ถึง 25 เปอร์เซ็นต์—บางคนกระทั่ง 20 ปีหลังจากที่เลิกสูบบุหรี่ด้วยซ้ำ. ผู้ที่ไม่สูบบุหรี่แต่สูดควันจากคนอื่นปรากฏว่ามีการแข็งตัวของหลอดเลือดมากกว่าคนที่ไม่สูดถึง 20 เปอร์เซ็นต์. ตามผลจากการศึกษาวิจัยนี้ การตายในแต่ละปีของคนประมาณ 30,000 ถึง 60,000 คนในสหรัฐแห่งเดียวถือได้ว่าเนื่องจากการสูดควันจากผู้อื่น.
ไม่ได้แต่งหน้า
หลังจากงานบูรณะเจ็ดปี ในที่สุดรูปปั้นสฟิงซ์ในอียิปต์ก็เป็นอิสระจากนั่งร้านที่เคยมีอยู่รายรอบ. “มีการใช้หินหนึ่งแสนก้อนระหว่าง 1990 ถึง 1997 เพื่อบูรณะตัวสฟิงซ์” อัคมัด อัลฮาการ์ ผู้อำนวยการแห่งโบราณวัตถุประจำเขตกล่าว. อย่างไรก็ตาม เขาเสริมว่างานบูรณะอย่างพิถีพิถันนี้ไม่ได้รวมใบหน้าที่ชำรุดของ “รูปปั้นขนาดยักษ์ครึ่งสิงห์ครึ่งคนซึ่งทำจากหินปูน.”