จากผู้อ่านของเรา
ลูกจากบ้าน ดิฉันได้รับการปลอบประโลมโดยบทความชุด “เมื่อลูกจากบ้าน.” (8 กุมภาพันธ์ 1998) ลูกสามในสี่คนของเราออกจากบ้านเมื่อสามปีที่แล้ว. แม้ดิฉันเลี้ยงดูพวกเขาด้วยความคาดหมายว่าสักวันคงถึงเวลาที่พวกเขาจะจากบ้าน แต่ดิฉันไม่เคยคิดว่า ลูกสามคนจะจากไปในเวลาเดียวกัน! ดิฉันหยั่งรู้ค่าจริง ๆ ต่อความห่วงใยที่สมาคมว็อชเทาเวอร์มีต่อความรู้สึกของบิดามารดา.
เอ็ม. เอส., ญี่ปุ่น
เวลานี้ผมกับภรรยากำลังรับใช้ฐานะไพโอเนียร์พิเศษ คือผู้เผยแพร่เต็มเวลา ในรัฐที่ไม่ใช่บ้านเกิดของเรา. คำแนะนำของคุณเกี่ยวกับวิธีแสดงให้บิดามารดาของเราเห็นว่าทั้ง ๆ ที่เราอยู่ห่างไกล แต่ท่านก็ยังเป็นที่รักยิ่งสำหรับเรานั้นใช้การได้จริง ๆ.
เอ็ม. เอ็ม. เอส., บราซิล
หนูอายุ 11 ขวบ. หนูไม่เคยมองว่างานบ้านเป็นการฝึกเพื่อเป็นผู้ใหญ่. แต่บทความนี้ช่วยให้หนูเปลี่ยนความคิด. ขอบคุณที่ใส่ใจพวกเราที่เป็นเยาวชน.
ดี. ยู., ยูโกสลาเวีย
กอริลลา บทความ “ไปเยี่ยมชมกอริลลาภูเขา” (8 กุมภาพันธ์ 1998) น่าอ่านทีเดียว. ดิฉันไม่เคยคิดว่ามนุษย์จะสามารถเข้าใกล้กอริลลาโดยไม่มีการปะทะกันอย่างรุนแรง. ในภาพยนตร์มักมีการแสดงว่ากอริลลาเป็นสัตว์ดุร้าย. ขอบคุณสำหรับบทความที่ดีเยี่ยมอย่างนี้.
อาร์. พี., เวเนซุเอลา
การพูดติดอ่าง ขอบคุณด้วยใจจริงสำหรับบทความ “วิธีที่ผมรับมือกับการพูดติดอ่าง.” (8 กุมภาพันธ์ 1998) ประสบการณ์ของสเวน ซีเวอรส์ ให้กำลังใจผมเป็นพิเศษ เนื่องจากผมเผชิญการต่อสู้ที่คล้ายคลึงกัน. ตลอดหลายปี โรงเรียนการรับใช้ตามระบอบของพระเจ้าช่วยผมให้เป็นผู้ที่บรรยายได้คล่องขึ้น.
อี. แซด. เอส., บราซิล
โรงเรียนการรับใช้ตามระบอบของพระเจ้าจัดขึ้นทุกสัปดาห์ ณ หอประชุมราชอาณาจักรแห่งพยานพระยะโฮวาประจำท้องถิ่น.—บก.
ดิฉันประทับใจเจตคติเชิงบวกของสเวน ซีเวอรส์ แม้จะประสบความล้มเหลว. ในประชาคมของเรามีพี่น้องชายคนหนึ่งซึ่งกำลังต่อสู้กับการพูดติดอ่าง. เดี๋ยวนี้ดิฉันจะพูดกับเขาด้วยความนับถือและคำนึงถึงมากขึ้น.
เค. เค., ญี่ปุ่น
ผมเป็นคนที่พูดติดอ่างมาตั้งแต่เด็กด้วย. คุณพูดตรงจุดเมื่อบอกว่า คนเราควรพยายามเข้าใจคนพูดติดอ่างแทนที่จะสงสารเขา. ขอบคุณสำหรับบทความนี้.
อี. ซี., อิตาลี
บิดามารดาคัดค้าน ดิฉันเพิ่งรับฉบับ 8 กุมภาพันธ์ 1998 และได้อ่านบทความ “หนุ่มสาวถามว่า . . . จะว่าอย่างไรถ้าพ่อแม่คัดค้านการแต่งงานของฉัน?” ดิฉันเคยคิดว่าตัวเองเป็นคนผิดที่คัดค้านไม่ให้ลูกสาวแต่งงาน. แต่ทุกสิ่งที่ทำให้ดิฉันเป็นห่วงกังวลรวมอยู่ในบทความนั้น—ความอ่อนวัยของเธอ, บุคลิกของผู้ที่จะเป็นคู่ครองของเธอ, ความคาดหมายของเธอในการเข้าเทียมแอกอย่างไม่เสมอกันกับคนที่ไม่อยู่ในความเชื่อ, โอกาสที่จะติดโรคเอดส์, และความแตกต่างทางวัฒนธรรม. ดิฉันทูลขอให้บทความนี้เข้าถึงหัวใจของลูกสาว.
เอ็น. บี., สหรัฐ
ช่างเป็นบทความที่เขียนดีจริง ๆ! คุณได้จัดการกับเรื่องที่ละเอียดอ่อนและได้กล่าวอย่างเหมาะสม. ประเด็นต่าง ๆ หลายประเด็นถูกนำขึ้นมาซึ่งช่วยให้ผู้อ่านเปิดใจในเรื่องเหล่านี้.
เอส. ซี., สหรัฐ