“การติด” โทรศัพท์มือถือ
โดยผู้เขียนตื่นเถิด! ในญี่ปุ่น
หนังสือพิมพ์เดอะ เดลี โยมิอูริ แห่งญี่ปุ่นพาดหัวข่าวว่า “การชื่นชอบจนถึงขั้นติดโทรศัพท์มือถือ.” ติดโทรศัพท์มือถือหรือ? หนังสือพิมพ์ฉบับนั้นอธิบายว่า “ดูเหมือนคนหนุ่มสาวมองว่า โทรศัพท์มือถือเป็นอวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายและอาจถึงกับเริ่มตื่นตระหนกหากไม่มีโทรศัพท์อยู่ด้วย.” เนื่องจากกลัวจะถูกตัดขาดจากคนอื่น ๆ หลายคนจึงเปิดโทรศัพท์มือถือตลอดทุกที่ทุกเวลา. หาก “ไม่ได้รับข้อความใด ๆ จากโทรศัพท์มือถือ พวกเขาจะรู้สึกกระวนกระวายและหงุดหงิด อีกทั้งเริ่มรู้สึกว่าไม่มีใครต้องการพวกเขา.” ความกระวนกระวายนี้กระตุ้นพวกเขาให้ตอบทุกข้อความทันทีที่มีเข้ามา ซึ่งบ่อยครั้งไม่จำเป็น.
แน่นอน โทรศัพท์มือถืออาจมีประโยชน์. ที่จริง บ่อยครั้งโทรศัพท์มือถือมีค่ามากในสถานการณ์ฉุกเฉิน. แม้การโทรคุยเล่นไม่ใช่เรื่องผิดตราบที่ทำในวิธีที่สมดุล. แต่ผู้เชี่ยวชาญบางคนกล่าวว่า “การติด” โทรศัพท์มือถืออาจก่อผลเสียต่อทักษะการสื่อความตามธรรมชาติ. หนังสือพิมพ์กล่าวว่า ครูระดับมัธยมคนหนึ่งในเมืองโอซากาวิตกว่า โทรศัพท์มือถือทำให้ “เด็กสูญเสียความสามารถในการแปลความหมายที่ผู้อื่นแสดงออกทางสีหน้า, ท่าทาง, และน้ำเสียง. ผลก็คือ เด็กมีความก้าวร้าวมากขึ้น รวมทั้งไม่คำนึงถึงความรู้สึกของผู้อื่น.”
บทความนั้นปิดท้ายว่า “ดูเหมือนเป็นเรื่องหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เด็กจะพึ่งอาศัยโทรศัพท์มือถือมากขึ้นในอนาคต. วิธีเดียวเท่านั้นที่จะลดผลกระทบที่เสียหายของแนวโน้มนี้คือ ทำให้แน่ใจว่าผู้ใหญ่จะเป็นตัวอย่างที่ดีแก่เด็กในเรื่องการใช้โทรศัพท์มือถือ.”