มีผู้ออกแบบไหม?
ช่องทางพิเศษสำหรับน้ำนม
◼ ถ้าคุณเคยเฝ้าดูแกะ, แพะ, หรือวัวที่กำลังตกลูก คุณอาจรู้สึกอัศจรรย์ใจที่ว่าทำไมลูกสัตว์ที่เพิ่งเกิดออกมาจึงลุกขึ้นยืนได้อย่างรวดเร็วและหาทางไปดูดนมแม่ของมันได้. สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทุกชนิดเลี้ยงลูกเล็ก ๆ ของมันด้วยน้ำนม. แต่ในกรณีของสัตว์เคี้ยวเอื้องที่ยังเล็กอย่างเช่น ลูกแกะ, ลูกแพะ, และลูกวัว มีสิ่งที่น่าอัศจรรย์อีกอย่างหนึ่งซึ่งเรามองไม่เห็น.
ขอพิจารณา: วัวมีกระเพาะอาหารสี่ส่วนสำหรับกระบวนการหลายอย่างที่จำเป็นต่อการย่อยหญ้า. แต่ลูกวัวที่เพิ่งเกิดใหม่กินแต่น้ำนม ซึ่งไม่จำเป็นต้องใช้กระบวนการทั้งหมดนั้นในการย่อยอาหาร. ดังนั้น ตอนที่ลูกวัวดูดนม ช่องทางพิเศษจะเปิดให้น้ำนมไหลไปที่กระเพาะส่วนสุดท้ายโดยตรง.
ถ้าน้ำนมไหลเข้าไปในกระเพาะส่วนแรกที่เรียกว่า กระเพาะผ้าขี้ริ้ว (รูเมน) ลูกวัวก็จะรู้สึกอึดอัดทรมาน เนื่องจากกระเพาะส่วนนี้มีไว้เพื่อย่อยอาหารที่ย่อยยาก โดยอาศัยการหมักด้วยแบคทีเรีย. น้ำนมที่ถูกหมักจะทำให้เกิดแก๊สซึ่งลูกสัตว์ที่เพิ่งเกิดใหม่ไม่สามารถขับออกไปได้. อย่างไรก็ตาม เมื่อลูกสัตว์เคี้ยวเอื้องตัวน้อยกินนม ไม่ว่าจะจากหัวนมหรือจากถัง ทางเข้ากระเพาะผ้าขี้ริ้วก็จะปิดทันทีโดยอัตโนมัติ.
แต่ที่น่าทึ่งก็คือ มีสิ่งที่ต่างกันเกิดขึ้นตอนที่เจ้าสัตว์น้อยกินน้ำ. กระเพาะผ้าขี้ริ้วของมันต้องการน้ำมากมายทีเดียว เพื่อแบคทีเรียและจุลชีพที่อยู่ในกระเพาะส่วนนี้จะขยายพันธุ์ได้ และพร้อมที่จะปฏิบัติการเมื่อเจ้าวัวน้อยเริ่มกินหญ้า. แม้ว่าน้ำนมจะไหลไปที่กระเพาะส่วนสุดท้ายโดยตรง แต่น้ำจะไหลเข้าไปที่กระเพาะส่วนผ้าขี้ริ้ว. ช่องทางพิเศษที่น่าพิศวงของลูกวัวมีไว้สำหรับน้ำนมเท่านั้น!
คุณคิดอย่างไร? ช่องทางพิเศษสำหรับน้ำนมนี้เกิดขึ้นโดยบังเอิญไหม? หรือนี่เป็นผลงานที่แสดงถึงพระสติปัญญาของพระผู้สร้าง?
[แผนภูมิ/ภาพหน้า 13]
(รายละเอียดดูจากวารสาร)
นมจะผ่านช่องทางพิเศษข้ามกระเพาะสามส่วนแรกของลูกวัว
[แผนภูมิ]
ช่องทางพิเศษ
1 กระเพาะผ้าขี้ริ้ว
2 กระเพาะรังผึ้ง
3 กระเพาะสามสิบกลีบ
4 กระเพาะจริง (กระเพาะส่วนสุดท้าย)