บท 21
ในธรรมศาลาที่บ้านเกิดของพระเยซู
คงมีความตื่นเต้นที่นาซาเร็ธ เมื่อพระเยซูเสด็จกลับมายังบ้านเกิด. ก่อนพระเยซูจากบ้านไปประมาณหนึ่งปีมาแล้วเพื่อรับบัพติสมาจากโยฮัน ผู้คนรู้จักพระองค์ฐานะช่างไม้. แต่บัดนี้ พระองค์มีชื่อเสียงฐานะเป็นผู้ทำการอัศจรรย์. ชาวบ้านแถบนั้นใคร่จะเห็นพระองค์ทำการอัศจรรย์บางอย่างในท่ามกลางพวกเขา.
เขายิ่งคาดหมายมากขึ้นขณะที่พระเยซูเสด็จไปธรรมศาลาในเมืองนั้นตามธรรมเนียม. ระหว่างการปฏิบัติกิจทางศาสนา พระองค์ทรงยืนขึ้นเพื่อจะอ่าน และเขาส่งม้วนหนังสือยะซายาผู้พยากรณ์ให้พระองค์. พระองค์พบตอนที่กล่าวถึงผู้ได้รับการเจิมด้วยพระวิญญาณของพระยะโฮวา ซึ่งเป็นบท 61 ในพระคัมภีร์สมัยปัจจุบัน.
ครั้นพระเยซูอ่านข้อความที่ชี้ถึงผู้นั้นซึ่งจะประกาศการปลดปล่อยพวกเชลย การรักษาคนตาบอดให้มองเห็นและปีที่พระยะโฮวาทรงโปรดปรานแล้ว พระองค์ทรงคืนหนังสือนั้นและทรงนั่งลง. ทุกคนจ้องมองดูพระองค์ตั้งใจฟัง. แล้วพระองค์ตรัส คงจะนานพอสมควร ทรงอธิบายว่า “วันนี้คัมภีร์ตอนนี้ที่ท่านได้ยินกับหูของท่านก็สำเร็จแล้ว.”
ประชาชนรู้สึกประหลาดใจใน “ถ้อยคำอันน่าจับใจ” ของพระองค์ และพากันพูดว่า “คนนี้เป็นบุตรของโยเซฟมิใช่หรือ?” แต่พระเยซูทราบว่าเขาอยากเห็นการอัศจรรย์ ดังนั้น พระองค์จึงตรัสต่อว่า “ท่านทั้งหลายคงจะกล่าวคำสุภาษิตข้อนี้แก่เราเป็นแน่ คือว่า ‘หมอ จงรักษาตัวเองเถิด คือบรรดาการซึ่งเราได้ยินว่าท่านได้กระทำในเมืองกัปเรนาอูม จงกระทำในเมืองของตนนี้ด้วย.’” ดูเหมือนว่า เพื่อนบ้านที่รู้จักพระเยซูมาก่อนคิดว่า การรักษาโรคน่าจะเริ่มที่บ้านเกิดก่อน เพื่อเป็นคุณประโยชน์แก่คนในหมู่บ้าน. ด้วยเหตุนี้ เขาคิดว่าพระเยซูไม่เหลียวแลพวกตน.
เพราะทราบความคิดของเขา พระเยซูจึงทรงยกเอาเรื่องที่เหมาะสมขึ้นมาเล่า. พระองค์ตรัสว่า ยิศราเอลสมัยเอลียามีแม่ม่ายหลายคน แต่เอลียาไม่ได้ถูกใช้ไปหาหญิงม่ายเหล่านั้นแม้แต่คนเดียว. แต่ท่านได้ไปหาแม่ม่ายต่างชาติในเมืองซีโดน ที่นั่นท่านได้ทำการอัศจรรย์คือช่วยชีวิต. และสมัยอะลีซา มีหลายคนเป็นโรคเรื้อน แต่อะลีซารักษาเฉพาะนามานจากประเทศซุเรียเท่านั้น.
คนที่อยู่ในธรรมศาลาเป็นเดือดเป็นแค้นเพราะการเปรียบเปรยเรื่องซึ่งเปิดเผยว่าเขาเป็นคนเห็นแก่ตัวและขาดความเชื่อ จึงลุกฮือขึ้นและรุนพระเยซูนอกเมือง. พอถึงเชิงเขาซึ่งเมืองนาซาเร็ธตั้งอยู่ พวกเขาจะโยนพระองค์ข้ามขอบหน้าผาลงไป แต่พระเยซูทรงหนีรอดการจับกุมได้โดยปลอดภัย. ลูกา 4:16-30; 1 กษัตริย์ 17:8-16; 2 กษัตริย์ 5:8-14.
▪ ทำไมจึงมีความตื่นเต้นในเมืองนาซาเร็ธ?
▪ ชาวเมืองนั้นคิดอย่างไรในคำตรัสของพระเยซู แต่แล้วเขารู้สึกโกรธเนื่องจากอะไร?
▪ ผู้คนพยายามทำอะไรแก่พระเยซู?