ภูตผีปิศาจสนับสนุนการกบฏต่อพระเจ้า
ธรรมเนียมบางอย่างยึดเอาคำโกหกที่ว่าคนตายสามารถมองเห็นเราได้
แต่เหตุใดซาตานและบริวารของมันพยายามนักหนาจะหลอกลวงประชาชน? เพราะภูตผีปิศาจอยากให้เราร่วมกบฏด้วย. พวกผีต้องการให้เรานมัสการมัน. ทั้งต้องการให้เราเชื่อคำโกหกและปฏิบัติสิ่งต่าง ๆ ที่พระยะโฮวาไม่พอพระทัย. กิจปฏิบัติหลายอย่างรวมไปถึงธรรมเนียมเกี่ยวข้องกับคนตาย.
การตายของคนที่เรารักนั้นนับว่าเป็นเหตุการณ์ซึ่งก่อความปวดร้าวใจ และเป็นธรรมดาที่เราจะแสดงความเศร้าโศก. ภายหลังการตายของลาซะโรผู้เป็นสหาย พระเยซู “ทรงกันแสง.”—โยฮัน 11:35.
มีธรรมเนียมหลายอย่างเกี่ยวข้องกับคนตาย และธรรมเนียมนี้ต่างกันไปตามส่วนต่าง ๆ ของโลก. หลายอย่างไม่ขัดกับหลักการของคัมภีร์ไบเบิล. แต่กิจปฏิบัติบางอย่างยึดอยู่กับความคิดที่ว่า คนตายยังมีชีวิตและสามารถมองเห็นคนเป็น. การเฝ้าศพในเวลากลางคืน การคร่ำครวญโศกเศร้าอย่างไม่เหนี่ยวรั้ง การจัดงานศพอย่างหรูหราล้วนสืบเนื่องมาจากความกลัวว่าวิญญาณของคนตายจะไม่พอใจ. แต่เพราะเหตุที่คนตาย “ไม่รู้อะไร” ผู้มีส่วนในกิจปฏิบัติเหล่านั้นจึงส่งเสริมความเท็จของซาตาน.—ท่านผู้ประกาศ 9:5.
ธรรมเนียมอื่น ๆ อาศัยคำโกหกที่ว่าคนตายต้องการความช่วยเหลือจากเราเป็นพื้นฐาน
ธรรมเนียมหรือพิธีอื่น ๆ เกิดขึ้นจากความเชื่อที่ว่าคนตายต้องการความช่วยเหลือจากคนเป็น และจะทำอันตรายได้ถ้าไม่ได้รับการปลอบขวัญ. บางแห่งจัดการเลี้ยงและเซ่นไหว้ 40 วันหรือหนึ่งปีหลังจากการตาย. ทั้งนี้สมมุติเอาว่าเป็นการช่วยคนตายให้ ‘ข้ามไป’ ถึงแดนวิญญาณ. กิจปฏิบัติอย่างหนึ่งที่เห็นอยู่ทั่วไปคือการเซ่นคนตายด้วยอาหารหรือเครื่องดื่ม.
กิจปฏิบัติเหล่านี้ไม่ถูกเพราะเป็นการสนับสนุนคำโกหกของซาตานเรื่องคนตาย. พระยะโฮวาจะทรงพอพระทัยในการกระทำของเราไหมซึ่งเกี่ยวโยงกับธรรมเนียมที่ยึดถือคำสอนของผีปิศาจ? ไม่เลย!—2 โกรินโธ 6:14-18.
ผู้รับใช้พระเจ้าเที่ยงแท้ย่อมไม่เข้าส่วนในกิจปฏิบัติใด ๆ ซึ่งสนับสนุนคำโกหกของซาตาน. ตรงกันข้าม พวกเขาบากบั่นพยายามด้วยความรักใคร่ที่จะช่วยประเล้าประโลมคนเป็น. พวกเขารู้ว่าเมื่อคนเราเสียชีวิตไปแล้ว มีพระยะโฮวาองค์เดียวเท่านั้นจะช่วยคนนั้นได้.—โยบ 14:14, 15.
การเล่นผีถูกพระเจ้าตำหนิ
บางคนติดต่อผีปิศาจโดยตรงหรือผ่านคนทรง. นี้เรียกว่าการเล่นผี. พวกหมอผีวูดู แม่มด นักเล่นกล หมอดู และการไต่ถามคนตายล้วนเป็นลักษณะการเล่นผีทั้งสิ้น.
คัมภีร์ไบเบิลประณามกิจปฏิบัติเช่นนี้ กล่าวว่า “อย่าให้ผู้ใดในท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย . . . กระทำเสี่ยงทายหรือดูฤกษ์ยาม และอย่าให้มีหมอดูจับยามหรือแม่มด อย่าให้มีคนทำอาคมต่าง ๆ หรือคนที่ปรึกษาหารือกับผีทั้งปวง หรือผู้แสดงเวทมนตร์ หรือพูดจากับผีผู้ตาย. ด้วยผู้ที่ทำการเหล่านี้เป็นที่พระยะโฮวาทรงเกลียดชัง.”—พระบัญญัติ 18:10-12.
ทำไมพระยะโฮวาทรงเตือนพวกเราอย่างแข็งแรงให้ต่อต้านกิจปฏิบัติเหล่านี้?
พระเจ้าทรงต่อต้านกิจปฏิบัติที่ไม่ดีเหล่านี้ พระองค์ทรงเรียกร้องความเลื่อมใสโดยเฉพาะสำหรับพระองค์เอง—เอ็กโซโด 20:5
เพื่อสวัสดิภาพของพวกเราเอง พระยะโฮวาทรงเตือนให้เราต่อต้านการเล่นผีทุกรูปแบบ. พระองค์ทรงรักและใฝ่พระทัยต่อไพร่พลของพระองค์ ทั้งทรงทราบว่าคนที่นำตัวไปเกี่ยวข้องกับพวกผีปิศาจจะประสบความทุกข์เดือดร้อน.
คนหนึ่งที่ทำอย่างนั้นคือนิลดา เป็นคนทรงเจ้าในประเทศบราซิล. พวกผีปิศาจก่อกวนชีวิตจนเธอไม่เป็นสุขเลย. เธอเล่าว่า “พวกวิญญาณ . . . เข้าครอบงำฉัน สั่งการให้ทำนั่นทำนี่. สำหรับฉันเองเดี๋ยวก็มีสติ เดี๋ยวก็หมดสติ แถมต้องเข้ารับการรักษาปัญหาทางจิตด้วย. พวกปิศาจรังควานฉันอย่างหนักจนถึงกับล้มป่วยเป็นโรคประสาท. ฉันใช้ยาระงับประสาทและเริ่มดื่มเหล้า สูบบุหรี่ไม่รู้จักหยุด. เป็นอย่างนี้อยู่หลายปี.”
คนเล่นผีมักจะมีชีวิตไม่ราบรื่น เขาอาจสูญเสียบ้าน อิสรภาพ หรืออาจเสียชีวิตด้วยซ้ำ
ครั้นได้รับการช่วยเหลือจากพระยะโฮวา และพยานของพระองค์ทางโลกนี้ นิลดาได้หลุดพ้นอำนาจผีปิศาจ และเวลานี้มีชีวิตที่เป็นสุขและเป็นประโยชน์. เธอบอกว่า “ฉันขอสนับสนุนทุกคนว่าอย่าได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับพวกวิญญาณ [ชั่ว] แม้เพียงประเดี๋ยวเดียว.”