ทัศนียภาพแผ่นดินแห่งคำสัญญา
หุบเขาเอลา—สถานที่ซึ่งดาวิดสังหารฆาละยัธ!
มีเรื่องราวในพระคัมภีร์ไม่กี่เรื่องซึ่งน่าตื่นเต้นยิ่งไปกว่าเรื่องที่พรรณนาถึงวิธีที่ “ดาวิดได้ชัยชนะชาวฟะลิศติม” ฆาละยัธ ยักษ์ใหญ่ “ด้วยก้อนกรวดกับสลิง.” (1 ซามูเอล 17:50) เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในหุบเขาเอลา.
แต่หุบเขานั้นอยู่ที่ไหน และเป็นเหมือนอะไร? การทราบเรื่องนี้จะทำให้คุณสามารถจินตนาการชัยชนะอันเลื่องลือนี้ของเด็กหนุ่มซึ่งได้รับการเจิมที่จะเป็นกษัตริย์ของยิศราเอลในวันข้างหน้า. ภายหลังพระเจ้าได้ทรงกระทำคำสัญญาไมตรีเรื่องราชอาณาจักรกับดาวิดซึ่งอาจนำผลประโยชน์ชั่วนิรันดร์มาสู่เรา และเรื่องนี้น่าจะทำให้เรามีเหตุผลเพิ่มขึ้นที่จะเรียนรู้ถึงสิ่งที่ได้เกิดขึ้นในหุบเขาเอลา.
พวกฟะลิศติมอาศัยอยู่ตามชายฝั่งทะเลคะนาอัน. พวกยิศราเอลมีอำนาจควบคุมภูเขายูดาย (ทางใต้ของกรุงยะรูซาเลม). ดังนั้น คุณพอจะนึกออก—พวกศัตรูอยู่ในที่ลุ่มไปทางทิศตะวันตก ผู้รับใช้ของพระเจ้าอยู่ในอาณาบริเวณที่สูงกว่าไปทางตะวันออก. ระหว่างพวกเขาเป็นเขตกันชนที่มีการพิพาทกัน เนินเขาที่เรียกว่า เชเฟลาห์. พวกฟะลิศติมโจมตีพวกยิศราเอลได้โดยวิธีใด? ตามเหตุผลแล้วพวกเขาใช้เส้นทางไปตามหุบเหวที่แห้งแล้งจากตะวันออกไปทางตะวันตก เช่นหุบเขาเอลา. หุบเขานี้แผ่จากที่ราบใกล้เมืองของพวกเขาคือเมืองฆัธ และเอ็กโรน ขึ้นไปผ่านเนินเชเฟลาห์ ไปถึงภูเขาต่าง ๆ ราว ๆ 24 กิโลเมตร ทางตะวันตกเฉียงใต้ของกรุงยะรูซาเลมและเบ็ธเลเฮ็ม. ภาพ (มองไปทางตะวันออกเฉียงใต้) แสดงให้เห็นปลายข้างบนของหุบเขานี้. ตรงขอบฟ้าคุณจะเห็นภูเขายูดาย.a
เมื่อดูรูปภาพนี้ จงวาดมโนภาพพวกฟะลิศติมที่ขึ้นมาจากหุบเขาที่มีพื้นราบนี้ไปยังภูเขา. เพื่อสกัดกั้นพวกเขา พวกยิศราเอลมาทางตะวันตกเฉียงใต้จากยูดาย. ตรงนี้แหละที่มีทั้งสองฝ่ายขึ้นมายืนประจันหน้ากันห่าง ๆ. ทำไม? “กองทัพฟะลิศติมได้ตั้งอยู่ที่เนินเขาข้างโน้น ฝ่ายกองทัพยิศราเอล ได้ตั้งอยู่ที่เนินเขาข้างนี้ แต่ที่ในระหว่างกองทัพนั้นเป็นที่ลาด [หุบเขา, ล.ม.].”—1 ซามูเอล 17:3.
ถึงแม้เราไม่ทราบอย่างแน่ชัดว่า เหตุการณ์นั้นได้อุบัติขึ้นตรงไหนในหุบเขาก็ตาม ขอให้นึกภาพพวกฟะลิศติมอยู่บนเนินเขาด้านขวาข้างล่าง. กองทัพของซาอูลอยู่ฟากตรงข้ามบนเนินเขาที่อยู่เลยทุ่งนาสีน้ำตาลอ่อนไป. แต่ละกองทัพคงมิได้ลงมา ข้ามหุบเขา และจู่โจมกองทัพฝ่ายตรงข้ามที่อยู่ในตำแหน่งที่สูง ซึ่งตั้งรับอยู่ในที่ปลอดภัย. ยังผลให้มีการประจันหน้ากันอยู่ห่าง ๆ กว่าหนึ่งเดือน. อะไรจะทำให้สภาพนั้นยุติลง.
ทุก ๆ เช้าและเย็น ฆาละยัธ นักรบชาวฟะลิศติมซึ่งสูง 2.7 เมตร ยืนอยู่ในหุบเขา สบประมาทค่ายของซาอูลให้ตัดสินปัญหาโดยการสู้กันตัวต่อตัว. แต่ไม่มีชาวยิศราเอลสักคนเดียวกล้าตอบโต้เขา. ในที่สุด คนเลี้ยงแกะหนุ่มชื่อดาวิดมาจากเมืองเบ็ธเลเฮ็มพร้อมกับอาหารสำหรับพี่ชายของเขาในค่าย. ปฏิกิริยาของเขาต่อการท้าทายที่ดูหมิ่นนี้ล่ะ? “ชาวฟะลิศติมที่ไม่รับศีลสุหนัตคนนี้ เป็นผู้ใดเล่า จึงอาจท้าทายกองทัพแห่งพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่?” (1 ซามูเอล 17:4-30) เห็นได้ชัดว่าดาวิดมีทัศนะที่ปรากฏให้เห็นในข้อคัมภีร์อันเป็นสาระสำคัญที่พยานพระยะโฮวาเลือกสำหรับปี 1990 ที่ว่า “จงมีใจกล้า และกล่าวว่า ‘พระยะโฮวาเป็นผู้ทรงช่วยข้าพเจ้า.’”—เฮ็บราย 13:6, ล.ม.; บทเพลงสรรเสริญ 56:11; 118:6.
เมื่อกษัตริย์ซาอูลได้สดับฟังว่าชายหนุ่มคนนี้ แม้ไม่มีอาวุธและมิได้รับการฝึกมาในฐานะนักรบ จะเผชิญกับฆาละยัธที่น่าเกรงขาม ท่านจึงเสนอให้ใช้เสื้อเกราะของท่าน. ดาวิดได้ปฏิเสธ เต็มใจที่จะไปต่อสู้กับยักษ์ด้วยไม้เท้าเลี้ยงแกะ สลิงทำด้วยหนัง และหินห้าก้อนที่เขาพบในหุบเขานั้น. หินนั้นเหมือนกับอะไร? อย่าคิดว่าเป็นเพียงก้อนกรวดที่มีขนาดเท่าผลองุ่นหรือมะกอก. มีการพบหินสลิงที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางตั้งแต่ 5 ถึง 8 เซนติเมตร ขนาดของส้มลูกเล็ก. ผู้เหวี่ยงสลิงอาจเหวี่ยงก้อนหินดังกล่าวได้ด้วยความเร็วตั้งแต่ 160 ถึง 240 กิโลเมตรต่อชั่วโมง.
คุณคงจะทราบเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในหุบเขาข้างล่างนั้น ต่อหน้ากองทัพของทั้งสองฝ่าย. ดาวิดได้ประกาศว่า “เจ้ามาหาเราด้วยดาบ และหอกยาวหอกสั้น แต่ฝ่ายเรามาหาเจ้าด้วยนามแห่งพระยะโฮวาของพลโยธา พระเจ้าแห่งกองทัพยิศราเอล ซึ่งเจ้าได้ท้าทายนั้น.” ครั้นแล้วพระยะโฮวาประทานชัยชนะให้. ชายหนุ่มเหวี่ยงก้อนหินอย่างแรงจนกระทั่งเจาะหน้าผากของฆาละยัธ ทำให้เขาตาย. ต่อจากนั้นคนเลี้ยงแกะได้วิ่งไป และตัดศีรษะยักษ์ด้วยกระบี่ของเขาเอง.—1 ซามูเอล 17:31-51.
เพราะได้รับการหนุนใจเนื่องจากความเชื่อและความไว้วางใจของดาวิดในพระเจ้า พวกยิศราเอลจึงเข้าตะลุมบอนศัตรูซึ่งหมดกำลังใจ ติดตามพวกเขาลงไปผ่านเนินเชเฟลาห์ และเข้าสู่ฟิลิสเตีย.—1 ซามูเอล 17:52, 53.
ขอให้คิดถึงความปีติยินดีที่คงต้องได้ยินกันในยูดา! พลไพร่ของพระเจ้าในภูเขาสามารถมองไปทางตะวันตกลงไปยังหุบเขาเอลาและเนินเชฟาลาห์ ดังในภาพปัจจุบันนี้จากบริเวณเฮ็บโรนเบื้องล่าง. ดอกสีขาวของต้นอัลมันด์ เป็นภาพงดงามชวนมอง แต่ความงดงามแห่งชัยชนะเหนือพวกศัตรูของพระเจ้าก็งามยิ่งกว่านั้นเสียอีก. พวกผู้หญิงชาวยิศราเอลจึงร้องอุทานว่า “ซาอูลได้ฆ่าคนนับตั้งพัน ส่วนดาวิดฆ่าคนนับตั้งหมื่น” รวมทั้งยักษ์ซึ่งท่านได้ฆ่าตายในหุบเขาเอลา.—1 ซามูเอล 18:7.
[เชิงอรรถ]
a ภาพเดียวกันในขนาดใหญ่อยู่ในปฏิทินประจำปี 1990 แห่งคณะพยานพระยะโฮวา ซึ่งแสดงสถานที่ในแผนที่บนหน้าปกด้วย.
[ที่มาของภาพหน้า 16]
Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.