ม้วนหนังสือแห่งทะเลตาย—การค้นพบอันมีค่า
ประมาณ 24 กิโลเมตรไปทางตะวันออกเฉียงใต้ของยะรูซาเลม วาดี เอน–นาร์ ทางน้ำที่รกร้างแห้งแล้งทอดยาวไปทางตะวันออกลงสู่ทะเลตาย. แนวผาขาดทอดยาวอยู่เบื้องหลังของที่ราบลุ่มตามแนวชายฝั่งทะเล. บนที่ราบแห่งนี้ ชาวเบดูอินเผ่าทาอะมิเรห์เลี้ยงฝูงแกะและฝูงแพะของพวกเขาอยู่ในฤดูใบไม้ร่วงที่กลางวันร้อนแต่กลางคืนหนาว.
ในปี 1947 ขณะกำลังเลี้ยงฝูงสัตว์ คนเลี้ยงสัตว์วัยเยาว์ชาวเบดูอินขว้างก้อนหินเข้าไปในช่องเล็ก ๆ ในรอยแตกของหน้าผา. เขาสะดุ้งตกใจเพราะเสียงที่เกิดจากก้อนหินนั้น เห็นชัดว่าเป็นเสียงไหดินเผาแตก. เขาวิ่งหนีไปด้วยความกลัว แต่สองวันต่อมาเขาก็กลับไปอีกและปีนขึ้นไปราว 100 เมตร เพื่อจะเข้าไปในช่องที่สูงกว่าและใหญ่กว่า. เมื่อตาเขาชินกับความมืด เขาได้เห็นไหทรงสูง 10 ใบวางเรียงตามผนังถ้ำ และกองเศษดินเผาที่แตกนั้นอยู่ท่ามกลางเศษหินที่ร่วงเรี่ยราดบนพื้น.
ไหส่วนใหญ่ว่างเปล่า แต่มีใบหนึ่งที่มีม้วนหนังสือบรรจุอยู่สามม้วน สองม้วนหุ้มด้วยผ้า. เขานำม้วนหนังสือเหล่านั้นกลับไปที่ค่ายชาวเบดูอินและทิ้งม้วนหนังสือเหล่านั้นไว้ในถุงที่แขวนบนเสากระโจมราว ๆ เดือนหนึ่ง. ในที่สุด ชาวเบดูอินคนหนึ่งก็เอาม้วนหนังสือเหล่านั้นไปเบธเลเฮมเพื่อดูว่าจะขายได้สักเท่าไร. ชาวเบดูอินคนนั้นถูกปฏิเสธอย่างไม่ไยดีจากอารามแห่งหนึ่ง โดยได้รับการบอกว่าม้วนหนังสือเหล่านั้นไม่มีค่าอะไรเลย. พ่อค้าอีกคนหนึ่งบอกว่าม้วนหนังสือเหล่านั้นไม่ได้มีค่าทางโบราณคดี และเขาสงสัยว่าถูกขโมยมาจากธรรมศาลาของชาวยิว. ช่างเป็นความผิดพลาดของเขาเสียจริง! สุดท้าย โดยช่างทำรองเท้าชาวซีเรียคนหนึ่งซึ่งทำหน้าที่เป็นคนกลาง คุณค่าของม้วนหนังสือเหล่านั้นจึงได้รับการกำหนดอย่างเหมาะสม. ไม่ช้า ต้นฉบับอื่น ๆ ก็มีการนำมาประเมินค่าด้วย.
ข้อเขียนโบราณเหล่านี้บางชิ้นได้เผยออกซึ่งความหยั่งเห็นเข้าใจใหม่ทั้งหมดในเรื่องกิจกรรมของกลุ่มศาสนาชาวยิวราว ๆ สมัยของพระคริสต์. แต่เป็นต้นฉบับของคัมภีร์ไบเบิลแห่งคำพยากรณ์ของยะซายาซึ่งทำให้โลกตื่นเต้นสนใจ. เพราะเหตุใด?
ค่ามหาศาล
ม้วนหนังสือของยะซายาที่ค้นพบใหม่นั้นแต่เดิมมีความยาว 7.5 เมตร และประกอบด้วยแผ่นหนัง 17 แผ่นซึ่งจัดทำขึ้นอย่างประณีต ละเอียดจนเกือบเท่ากับกระดาษ. เรียบเรียงขึ้นเป็น 54 ช่อง ช่องละ 30 บรรทัด ได้รับการขีดเป็นบรรทัดอย่างละเอียด. บนบรรทัดเหล่านี้นักคัดลอกที่เชี่ยวชาญได้ใส่ตัวอักษรต่าง ๆ ของข้อความ เขียนไว้เป็นตอน ๆ.—ดูภาพข้างล่าง.
ม้วนหนังสือไม่ได้ถูกม้วนไว้รอบแกนไม้ และตอนกลางซึ่งหลายคนใช้มือจับเพื่อจะอ่านนั้นมีสีเข้มกว่าที่อื่นมาก. ม้วนหนังสือนี้ทนทานมาก เห็นได้ชัดว่ามีการซ่อมแซมและเสริมแต่งอย่างชำนาญ. การถูกเก็บรักษาอย่างดีเยี่ยมนั้นเห็นได้จากมีการปิดผนึกอย่างมิดชิดในไห. ม้วนหนังสือนี้มีคุณค่ามากแค่ไหนสำหรับผู้เชี่ยวชาญทางคัมภีร์ไบเบิล และยิ่งกว่านั้น สำหรับพวกเราทุกคน?
ต้นฉบับของผู้พยากรณ์ยะซายานี้มีอายุยาวนานกว่าม้วนอื่น ๆ ที่หลงเหลืออยู่ราว ๆ หนึ่งพันปี แต่สิ่งที่มีจารึกไว้ในม้วนหนังสือนี้ไม่ต่างกันเท่าไรนัก. ศาสตราจารย์ มิลลาร์ เบอร์โรว์ ผู้จัดพิมพ์เนื้อความของม้วนนั้นเมื่อปี 1950 กล่าวว่า: “โดยทั่วไปแล้ว ข้อความของยะซายาในสำเนาเก่าแก่นี้ มีข้อแตกต่างที่สังเกตเห็นได้ในการสะกดและไวยากรณ์และข้อความที่ไม่เหมือนกันซึ่งน่าสนใจและสำคัญไม่มากก็น้อยส่วนใหญ่มีเนื้อความเหมือนที่มีในฉบับภาษาฮีบรูมาโซเรติกซึ่งเขียนขึ้นภายหลังนั้นอีกนาน.”a และที่น่าสนใจมากด้วยก็คือมีการใช้เททรากรัมมาทอน, יהוה พระนามศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า คือ ยะโฮวา ในภาษาฮีบรูโดยตลอด.
ต้นฉบับอื่น ๆ ที่มีคุณค่า
พระนามของพระเจ้ามีปรากฏในต้นฉบับอีกชิ้นหนึ่งด้วยเช่นกันจากถ้ำเดียวกัน ซึ่งบัดนี้เป็นที่รู้จักกันว่าถ้ำที่ 1. ในคำอธิบายพระธรรมฮะบาฆูค มีเททรากรัมมาทอนปรากฏอยู่สี่ครั้งในตัวอักษรฮีบรูโบราณ เป็นแบบที่เก่าแก่กว่าซึ่งต่างกันมากกับตัวหนังสือฮีบรูแบบสี่เหลี่ยมที่คุ้นเคยกัน.—โปรดดูเชิงอรรถของฮะบาฆูค 1:9, พระคัมภีร์ฉบับมีข้ออ้างอิง.
ในถ้ำนั้นยังมีบางส่วนของม้วนหนังสือของยะซายาพร้อมกับเศษแผ่นหนังบางส่วนจากพระธรรมดานิเอลด้วย. ส่วนหนึ่งในชิ้นส่วนเหล่านี้คงไว้ซึ่งการเปลี่ยนจากภาษาฮีบรูเป็นภาษาอาระเมอิกที่ดานิเอล 2:4 ดังที่พบในต้นฉบับของอีกพันปีต่อมา.
ส่วนเล็กน้อยของม้วนหนังสือเหล่านี้ซึ่งถูกเก็บรักษาไว้อย่างดีนั้นบัดนี้มีแสดงไว้ที่ยะรูซาเลม ในพิพิธภัณฑ์ซึ่งเป็นที่รู้จักกันว่าเป็นสถานศักดิ์สิทธิ์แห่งพระคัมภีร์. พิพิธภัณฑ์นี้อยู่ใต้ดิน ดังนั้น เมื่อคุณไปเยี่ยมที่นั่น คุณจะมีความรู้สึกของการเข้าไปในถ้ำ. ส่วนบนของพิพิธภัณฑ์นี้มีรูปร่างลักษณะเหมือนฝาไหดินเผาซึ่งม้วนหนังสือแห่งทะเลตายได้มีการค้นพบนั้น. แต่คุณก็จะได้เห็นเพียงแต่สำเนาของต้นฉบับพระธรรมยะซายาเท่านั้น. ต้นฉบับดั้งเดิมอันมีค่านั้นอยู่อย่างปลอดภัยในห้องเก็บรักษาซึ่งอยู่ใกล้ ๆ นั้นเอง.
[เชิงอรรถ]
a การอ่านที่มีความสำคัญบางประการของม้วนหนังสือนี้มีอธิบายไว้ในพระคัมภีร์ฉบับแปลโลกใหม่—ฉบับมีข้ออ้างอิง ที่ยะซายา 11:1; 12:2; 14:4; 15:2; 18:2; 30:19; 37:20, 28; 40:6; 48:19; 51:19; 56:5; 60:21. ม้วนหนังสือนี้มีระบุไว้ในเชิงอรรถด้วยรหัส 1QIsa.
[ที่มาของภาพหน้า 10]
Pictorial Archive (Near Eastern History) East.
Courtesy of The British Museum
[ที่มาของภาพหน้า 11]
Israel Antiquities Authority. The Shrine of the Book, Israel Museum.D. Samuel and Jeanne II Gottesman Center For Biblical Manuscripts