คำถามจากผู้อ่าน
อาจกล่าวได้ไหมว่า ความเข้าใจที่เพิ่งมีการปรับให้ทันกาลเมื่อเร็ว ๆ นี้อันเกี่ยวกับคำ “ชั่วอายุ” ที่มัดธาย 24:34 นั้นเปิดช่องให้มีแนวคิดที่ว่า อวสานของระบบนี้อาจเนิ่นช้าออกไปอีกนานในอนาคต?
ไม่ใช่เช่นนั้นแน่นอน. ตรงกันข้าม ความเข้าใจที่เพิ่งมีการปรับเกี่ยวกับเรื่องนี้น่าจะช่วยเราให้คาดหมายเรื่องอวสานอยู่ตลอดเวลา. เป็นเช่นนั้นได้อย่างไร?
ดังที่หอสังเกตการณ์ ฉบับ 1 พฤศจิกายน 1995 อธิบาย พระเยซูทรงใช้วลี “คนชั่วอายุนี้” กับพวกคนชั่วช้าร่วมสมัยเดียวกันกับพระองค์. (มัดธาย 11:7, 16-19; 12:39, 45; 17:14-17; กิจการ 2:5, 6, 14, 40) นั่นไม่ใช่คำอธิบายในเรื่องช่วงเวลาที่กำหนดไว้เกี่ยวกับเวลาเริ่มต้นที่มีการระบุวันเวลาโดยเจาะจง.
แท้จริง “คำถามจากผู้อ่าน” ในหอสังเกตการณ์ ฉบับเดียวกันนั้นมุ่งความสนใจที่จุดสำคัญสองจุด นั่นคือ: “ไม่อาจถือว่าชั่วอายุหนึ่งของคนเราเป็นช่วงเวลาที่มีจำนวนปีแน่นอน” และ “ผู้คนในชั่วอายุหนึ่งมีชีวิตอยู่เป็นเวลาค่อนข้าง สั้น.”
เรามักใช้คำ “ชั่วอายุ” ในความหมายนี้. ยกตัวอย่าง เราอาจพูดว่า ‘พวกทหารในชั่วอายุของนโปเลียนไม่รู้เรื่องเครื่องบินและระเบิดปรมาณูเลยแม้แต่น้อย.’ เรากำลังพูดถึงทหารที่เกิดปีเดียวกับนโปเลียนไหม? เราหมายถึงแค่ทหารฝรั่งเศสที่ตายก่อนนโปเลียนตายอย่างนั้นไหม? ไม่ใช่อย่างนั้นแน่; และเราคงจะไม่ใช้คำ “ชั่วอายุ” อย่างนั้นเพื่อกำหนดจำนวนปีตายตัวลงไปด้วยเช่นกัน. แต่เราคงจะหมายถึงช่วงเวลาที่ค่อนข้าง สั้นในสมัยของนโปเลียน ไม่ใช่เวลาหลายร้อยปีตั้งแต่สมัยนโปเลียนไปจนถึงในอนาคต.
เรื่องนี้คล้ายกับความเข้าใจของเราในสิ่งที่พระเยซูตรัสในคำพยากรณ์ที่ภูเขามะกอกเทศ. ความสำเร็จเป็นจริงของลักษณะต่าง ๆ กันของคำพยากรณ์นั้นพิสูจน์ว่าอวสานของระบบนี้ใกล้จะมาถึง. (มัดธาย 24:32, 33) จำไว้ว่าตามที่วิวรณ์ 12:9, 10 กล่าวนั้น ซาตานถูกเหวี่ยงลงมายังบริเวณโลกนี้พร้อมกับการสถาปนาราชอาณาจักรฝ่ายสวรรค์ของพระเจ้า. วิวรณ์บอกเพิ่มเติมว่าขณะนี้ซาตานมีความโกรธยิ่ง. เพราะเหตุใด? ก็เพราะมันรู้ว่า “มันมีระยะเวลาอันสั้น.”—วิวรณ์ 12:12, ล.ม.
ดังนั้น จึงนับว่าเหมาะที่เรื่องในหอสังเกตการณ์ ฉบับ 1 พฤศจิกายน มีหัวเรื่องย่อยว่า “จงเฝ้าระวังเสมอ!” วรรคถัดจากหัวเรื่องย่อยนี้กล่าวอย่างเหมาะเจาะว่า “เราไม่จำเป็นต้องรู้เวลากำหนดอย่างแน่ชัดของเหตุการณ์ต่าง ๆ. แทนที่จะเป็นเช่นนั้น เราต้องมุ่งสนใจที่การเป็นคนเฝ้าระวัง, ปลูกฝังความเชื่อที่เข้มแข็ง, และหมกมุ่นอยู่กับงานรับใช้พระยะโฮวา—ไม่ใช่การคิดคำนวณเรื่องวันเวลา.” จากนั้นมีการยกคำตรัสของพระเยซูมากล่าวที่ว่า “จงคอยดูอยู่ ตื่นตัวเสมอ เพราะเจ้าทั้งหลายไม่รู้ว่าเมื่อไรจะถึงเวลากำหนด. แต่สิ่งซึ่งเราบอกพวกเจ้า เราก็บอกคนทั้งปวง จงเฝ้าระวังเสมอ.”—มาระโก 13:33, 37, ล.ม.