นักกายกรรมแห่งภูผาสูงชัน
ที่ตั้งอยู่บนชายฝั่งตะวันตกของทะเลตายคือเมืองโบราณและถิ่นทุรกันดารที่ล้อมรอบอยู่ซึ่งมีชื่อว่าเอนฆะดี. ซอกเขาและหน้าผาสูงในบริเวณนั้นเป็นถิ่นที่อยู่อันดีเลิศสำหรับเลียงผาที่เห็นกันที่นี่.
สัตว์ที่ก้าวเดินอย่างมั่นคงนี้อยู่ในสิ่งทรงสร้างมหัศจรรย์ที่เป็นสัตว์. ให้เราเปิดคัมภีร์ไบเบิลและพิจารณาดูสัตว์ที่มีเสน่ห์ตรึงใจนี้อย่างใกล้ชิดมากขึ้น.
“ภูเขาสูงนั้นเป็นของเลียงผา”
ผู้ประพันธ์เพลงสรรเสริญได้ร้องเพลงไว้เช่นนั้น. (บทเพลงสรรเสริญ 104:18, ฉบับแปลใหม่) เลียงผาถูกเตรียมไว้พร้อมอย่างเหมาะสมสำหรับการมีชีวิตอยู่บนสถานที่สูงตระหง่าน! มันเคลื่อนไหวอย่างปราดเปรียวที่สุดไปตามบริเวณขรุขระด้วยความมั่นใจและรวดเร็วอย่างยิ่ง. ที่เป็นเช่นนี้ส่วนหนึ่งเนื่องจากโครงสร้างของกีบของมัน. ช่องว่างระหว่างกีบทำให้กีบสามารถอ้าออกได้เมื่อรับน้ำหนักตัวของเลียงผา ทำให้มันยึดแน่นขณะยืนหรือเคลื่อนตัวบนโขดหินแคบ ๆ.
นอกจากนี้ เลียงผายังมีการทรงตัวพิเศษด้วย. มันสามารถกระโดดเป็นระยะไกลมากทีเดียวและลงไปบนโขดหินที่กว้างแค่พอที่จะรองรับเท้าทั้งสี่ของมันเท่านั้น. ครั้งหนึ่งนักชีววิทยาดักลัส แชดวิกเคยสังเกตเลียงผาอีกชนิดหนึ่งใช้ความสามารถในการทรงตัวของมันเพื่อจะไม่ได้ติดอยู่บนโขดหินซึ่งแคบเกินกว่าที่มันจะหมุนตัวกลับได้. เขาบอกว่า “หลังจากกวาดตามองโขดหินต่อไปที่อยู่ข้างล่างราว ๆ 120 เมตร เลียงผาตั้งขาหน้าให้มั่นแล้วยกขาหลังขึ้นค่อย ๆ แตะไต่ไปตามหน้าผา มองดูเหมือนกับว่ามันกำลังเล่นหกคะเมน. ขณะที่ผมกลั้นหายใจ เลียงผาก็ทำต่อไปจนกระทั่งมันเอาขาหลังลงเพื่อจะหันหน้าไปยังทิศทางเดิมซึ่งมันมานั้น.” (แนชันแนล จีโอกราฟิก) ไม่น่าแปลกใจที่เลียงผาถูกเรียกว่า “นักกายกรรมแห่งภูผาสูงชัน”!
‘เจ้ารู้เวลากำหนดที่เลียงผาตกลูกหรือ?’
เลียงผาเป็นสัตว์กลัวคน. มันชอบอยู่ห่างจากมนุษย์. ที่จริง เป็นเรื่องยากที่คนเราจะเข้าไปใกล้มันพอที่จะสังเกตสภาพความเป็นอยู่ตามธรรมชาติของมัน. ดังนั้น ผู้ทรงเป็นเจ้าของ “สัตว์ป่า . . . ที่อยู่บนภูเขาหลายพันยอด” จึงสามารถตรัสถามบุรุษชื่อโยบได้อย่างเหมาะสมว่า “เจ้ารู้เวลากำหนดที่เลียงผาซึ่งอยู่ตามซอกเขาตกลูกของมันหรือ?”—บทเพลงสรรเสริญ 50:10; โยบ 39:1.
สัญชาตญาณที่พระเจ้าประทานให้นั้นบอกเลียงผาตัวเมียว่าเมื่อไรถึงเวลาที่จะตกลูก. มันเสาะหาที่ปลอดภัยและตกลูกหนึ่งหรือสองตัว ตามปกติตอนปลายเดือนพฤษภาคมหรือในเดือนมิถุนายน. ลูกที่เพิ่งเกิดใหม่ก้าวเดินอย่างมั่นคงได้ภายในไม่กี่วัน.
“นางกวางที่น่ารัก เลียงผาที่งามสง่า”
กษัตริย์ซะโลโมผู้เปรื่องปราดทรงแนะเตือนสามีให้ “เปรมปรีดิ์อยู่กับภรรยาคนที่เจ้าได้เมื่อหนุ่มนั้น เหมือนนางกวางที่น่ารัก เลียงผาที่งามสง่า.” (สุภาษิต 5:18, 19, ฉบับแปลใหม่) นี่มิได้มุ่งหมายจะดูถูกผู้หญิง. ดูเหมือนว่า ซะโลโมกำลังตรัสพาดพิงถึงความงดงาม, ความสง่า, และคุณลักษณะเด่นอื่น ๆ ของสัตว์เหล่านี้.
เลียงผาอยู่ในบรรดา “สัตว์มีชีวิต” ที่ให้หลักฐานท่วมท้นถึงสติปัญญาของพระผู้สร้าง. (เยเนซิศ 1:24, 25) เราเป็นสุขเบิกบาน มิใช่ หรือ ที่พระเจ้าทรงให้เราอยู่ท่ามกลางสัตว์ที่มีเสน่ห์ตรึงใจหลายชนิดทีเดียว?
[ที่มาของภาพหน้า 24]
Courtesy of Athens University