“จงมาหาเรา และเราจะทำให้เจ้าทั้งหลายสดชื่น”
การเพิ่มทวีอย่างโดดเด่นทำให้ต้องมีการขยายอย่างเร่งด่วน
พระเยซูคริสต์ตรัสว่า “จงมาหาเรา และเราจะทำให้เจ้าทั้งหลายสดชื่น.” (มัดธาย 11:28, ล.ม.) ช่างเป็นคำเชิญอันอบอุ่นหัวใจอะไรเช่นนั้นซึ่งมาจากประมุขแห่งประชาคมคริสเตียน! (เอเฟโซ 5:23) เมื่อเราใคร่ครวญเกี่ยวกับถ้อยคำเหล่านี้ เราคงรู้สึกหยั่งรู้ค่าอย่างลึกซึ้งต่อแหล่งแห่งความสดชื่นที่สำคัญยิ่ง นั่นคือ การคบหาสมาคมกับพี่น้องชายหญิงฝ่ายวิญญาณของเรา ณ การประชุมต่าง ๆ ของคริสเตียน. แน่ทีเดียว เราคงเห็นพ้องกับผู้ประพันธ์เพลงสรรเสริญซึ่งร้องว่า “ซึ่งพวกพี่น้องอาศัยอยู่พร้อมเพรียงเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันก็เป็นการดีและอยู่เย็นเป็นสุขมากเท่าใด!”—บทเพลงสรรเสริญ 133:1.
ที่จริง การคบหาสมาคม ณ การชุมนุมกันเพื่อการนมัสการเช่นนั้นเป็นการคบหาที่ดีที่สุด อีกทั้งบรรยากาศฝ่ายวิญญาณก็ปลอดภัยและน่าชื่นชม. ด้วยเหตุนั้น คริสเตียนวัยเยาว์คนหนึ่งจึงมีเหตุผลที่ดีที่กล่าวว่า “ดิฉันไปโรงเรียนตลอดทั้งวันและสิ่งนี้ทำให้ดิฉันอ่อนล้า. แต่การประชุมเป็นเหมือนแหล่งน้ำในทะเลทรายที่ให้ความสดชื่นแก่ดิฉัน เพื่อจะรับมือกับสิ่งต่าง ๆ ที่โรงเรียนได้ในวันรุ่งขึ้น.” เยาวชนชาวไนจีเรียให้ข้อสังเกตว่า “ดิฉันพบว่าการคบหาอย่างใกล้ชิดกับคนอื่น ๆ ที่รักพระยะโฮวาช่วยดิฉันให้อยู่ใกล้ชิดกับพระองค์.”
หอประชุมราชอาณาจักรท้องถิ่นของพยานพระยะโฮวาสนองความจำเป็นฐานะศูนย์กลางการนมัสการแท้ในชุมชน. ในที่ต่าง ๆ ส่วนใหญ่ มีการจัดการประชุมที่หอประชุมอย่างน้อยสัปดาห์ละสองครั้ง และผู้ที่กำลังศึกษาคัมภีร์ไบเบิลได้รับการสนับสนุนให้เข้าร่วมทันทีเท่าที่เป็นไปได้เพื่อจะได้รับประโยชน์จากการคบหาสมาคมซึ่งยังความสดชื่น ณ ที่นั่น.—เฮ็บราย 10:24, 25.
ความจำเป็นเร่งด่วน
อย่างไรก็ตาม เป็นที่น่าสังเกตว่า มิใช่พยานพระยะโฮวาทั้งหมดมีหอประชุมที่เหมาะสม. การเพิ่มทวีขึ้นอย่างน่าทึ่งของจำนวนผู้ประกาศราชอาณาจักรทั่วโลกทำให้เกิดความจำเป็นอย่างเร่งด่วนขึ้น. ยังคงมีความต้องการหอประชุมราชอาณาจักรอีกหลายพันแห่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในดินแดนต่าง ๆ ที่กำลังพัฒนา.—ยะซายา 54:2; 60:22.
เพื่อเป็นตัวอย่าง: ในเมืองหลวงของสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก มีหอประชุมเพียงสิบแห่งสำหรับ 290 ประชาคม. ประเทศนี้ต้องการหอประชุมจำนวนมากอย่างเร่งด่วน. ในแองโกลา ประชาคมส่วนใหญ่จัดการประชุมกันกลางแจ้งเนื่องจากมีหอประชุมจำนวนจำกัด. มีความจำเป็นคล้าย ๆ กันในประเทศอื่นอีกหลายประเทศด้วย.
ด้วยเหตุผลดังกล่าว นับตั้งแต่ปี 1999 จึงมีความพยายามให้การช่วยเหลืออย่างเป็นระบบเพื่อก่อสร้างหอประชุมในดินแดนที่มีทรัพยากรจำกัด. พยานฯ ที่มีประสบการณ์หลายคนได้อาสาสมัครเพื่อช่วยดูแลโครงการก่อสร้างต่าง ๆ ในดินแดนเหล่านี้. เมื่อความพยายามเช่นนั้นรวมเข้ากับความเต็มใจและการอยู่พร้อมของอาสาสมัครท้องถิ่น ก็เกิดผลที่หนุนกำลังใจอย่างยิ่ง. เหล่าพยานฯ ในท้องถิ่นก็ได้รับการฝึกอบรมที่เป็นประโยชน์อีกต่อหนึ่งด้วย. ทั้งหมดนี้เป็นการช่วยสนองความจำเป็นในเรื่องการก่อสร้างหอประชุมในประเทศเหล่านั้น.
ด้วยวิธีนี้ จึงมีการให้ความช่วยเหลือที่เป็นประโยชน์โดยปรับการดำเนินงานในการก่อสร้างหอประชุมเพื่อนำเอาวิธีการและวัสดุต่าง ๆ ในท้องถิ่นมาใช้. เป้าหมายคือไม่เพียงเพื่อสนองความต้องการมากมายที่จะมีหอประชุมเท่านั้น แต่จัดให้มีโครงการบำรุงรักษาที่เหมาะกับสภาพการณ์ในท้องถิ่นด้วย.—2 โกรินโธ 8:14, 15.
ความก้าวหน้าที่ทำให้ชื่นใจ
อะไรคือผลที่ได้จากความพยายามดังกล่าวเพื่อจะจัดให้มีสถานที่สำหรับการนมัสการ? เมื่อต้นปี 2001 รายงานหนึ่งจากมาลาวีบอกว่า “สิ่งที่ได้มีการทำให้สำเร็จในประเทศนี้น่าประทับใจจริง ๆ. ในอีกสองเดือนข้างหน้า หอประชุมที่เราสร้างเพิ่มเติมก็จะแล้วเสร็จ.” (รูปภาพที่ 1 และ 2) ในโตโก บรรดาอาสาสมัครสามารถสร้างหอประชุมแบบง่ายได้จำนวนหนึ่งภายในเวลาไม่กี่เดือนมานี้. (รูปภาพที่ 3) การงานที่ดีซึ่งทำโดยอาสาสมัครที่เต็มใจยังช่วยให้มีหอประชุมที่เหมาะสมในเม็กซิโก, บราซิล, และในดินแดนอื่น ๆ ด้วย.
ประชาคมต่าง ๆ สังเกตว่าเมื่อมีการสร้างหอประชุม ผู้คนในท้องถิ่นก็รู้ว่าจะมีพยานพระยะโฮวามาอยู่ที่นั่นเป็นการถาวร. ก่อนหน้านี้หลายคนดูเหมือนไม่ค่อยอยากมาร่วมประชุมกับพยานฯ จนกว่าจะมีสถานนมัสการที่เหมาะสม. ประชาคมนาฟิเซในมาลาวีรายงานว่า “เดี๋ยวนี้เรามีหอประชุมที่เหมาะสม นั่นเป็นการให้คำพยานที่ดี. ดังนั้น เราจึงเริ่มการศึกษาคัมภีร์ไบเบิลได้อย่างง่ายดาย.”
ในอดีต พี่น้องในประชาคมกรากในเบนินต้องอดทนกับการถูกเยาะเย้ยอยู่บ่อยครั้ง เนื่องจากหอประชุมหลังเก่าของพวกเขาดูซอมซ่อเมื่อเทียบกับโบสถ์บางแห่ง. (รูปภาพที่ 4) ตอนนี้ ประชาคมมีหอประชุมใหม่ที่สวยงามซึ่งแสดงถึงการนมัสการแท้ในแบบที่เรียบง่าย กระนั้นก็มีเกียรติ. (รูปภาพที่ 5) ประชาคมนี้มีผู้ประกาศ 34 คน และมีผู้เข้าร่วมประชุมในวันอาทิตย์โดยเฉลี่ย 73 คน แต่มีถึง 651 คนเข้าร่วมในการอุทิศหอประชุม. ผู้มาร่วมส่วนใหญ่เป็นคนในเมืองนั้นซึ่งรู้สึกประทับใจที่เห็นพวกพยานฯ สามารถสร้างหอประชุมได้ในเวลาอันสั้น. เมื่อคิดถึงการเติบโตในด้านนี้ระหว่างช่วงเวลาที่ผ่านมา สาขาซิมบับเวเขียนว่า “ภายในเวลาเพียงเดือนเดียวที่เราเริ่มสร้างหอประชุมใหม่ บ่อยครั้งจำนวนผู้เข้าร่วมประชุมเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า.”—รูปภาพที่ 6 และ 7.
ไม่มีข้อสงสัย หอประชุมใหม่จำนวนมากช่วยให้มีสถานที่ที่ให้ความสดชื่นฝ่ายวิญญาณสำหรับทั้งคริสเตียนที่อุทิศตัวแล้วและผู้ที่สนใจ. พยานฯ คนหนึ่งในยูเครนกล่าวหลังจากที่ประชาคมท้องถิ่นได้เริ่มใช้หอประชุมใหม่ของพวกเขาว่า “เรารู้สึกชื่นชมยินดีมากและเราได้เห็นด้วยตาของเราเองถึงวิธีที่พระยะโฮวาทรงช่วยไพร่พลของพระองค์. ตอนนี้ เราได้รับการเสริมให้มั่นใจยิ่งขึ้นว่าพระยะโฮวาจะทรงช่วยพวกเราต่อ ๆ ไป.”
[กรอบ/ภาพหน้า 10, 11]
การสนับสนุนอย่างใจกว้างเป็นที่หยั่งรู้ค่า
พยานพระยะโฮวาต่างรู้สึกตื่นเต้นยินดีที่เห็นว่ามีความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วในการสนองความจำเป็นอันเร่งด่วนเรื่องหอประชุมใหม่ตลอดทั่วโลก. จำนวนผู้นมัสการพระยะโฮวาที่เพิ่มขึ้นอย่างสม่ำเสมอในหลายประเทศทำให้ต้องมีการสร้างหอประชุมใหม่หลายแห่งในอนาคต. คิดดูสิ โดยเฉลี่ยแล้วระหว่างปีรับใช้ 2001 มีการตั้งประชาคมใหม่ 32 ประชาคมทุก ๆ สัปดาห์! ประชาคมเหล่านี้จำเป็นต้องมีที่สำหรับพบปะกันและนมัสการ.
อาจมีคำถามว่า ‘เราได้เงินสำหรับโครงการต่าง ๆ เช่น โครงการก่อสร้างหอประชุมใหม่มาอย่างไร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศที่พี่น้องมีเงินทุนจำกัด?’ คำตอบนั้นเกี่ยวข้องกับทั้งการสนับสนุนจากพระเจ้าและความเอื้อเฟื้อของมนุษย์.
สอดคล้องกับคำสัญญาของพระองค์ พระยะโฮวาทรงเทพระวิญญาณบริสุทธิ์ลงเหนือผู้รับใช้ของพระองค์เพื่อช่วยพวกเขา “ให้ทำการดี, ให้ร่ำรวยในการงานอันดี, ให้เป็นคนใจกว้าง, พร้อมจะแบ่งปัน.” (1 ติโมเธียว 6:18, ล.ม.) พระวิญญาณของพระเจ้ากระตุ้นเหล่าพยานพระยะโฮวาให้สนับสนุนงานประกาศราชอาณาจักรในทุก ๆ ด้าน โดยการอุทิศเวลา, กำลังวังชา, เรี่ยวแรง, และสิ่งอื่น ๆ เพื่อกิจกรรมคริสเตียน.
น้ำใจแห่งการให้อย่างใจกว้างนี้กระตุ้นเหล่าพยานฯ และคนอื่น ๆ ที่ช่วยสนับสนุนด้านการเงินแก่งานขยายและงานก่อสร้าง. นอกเหนือจากการช่วยค่าใช้จ่ายประจำของประชาคมท้องถิ่นแล้ว พวกเขายังบริจาคเงินสำหรับงานก่อสร้างที่ทำในส่วนอื่น ๆ ของโลกด้วย.
ในแต่ละประชาคมมีกล่องซึ่งติดป้ายว่า “เงินบริจาคสำหรับงานประกาศข่าวดีทั่วโลก—มัดธาย 24:14.” ทุกคนสามารถใส่เงินที่ตนสมัครใจจะบริจาคลงในกล่องนั้นหากเขาต้องการ. (2 กษัตริย์ 12:9) เงินบริจาคทั้งหมดไม่ว่ามากหรือน้อย ล้วนเป็นที่หยั่งรู้ค่า. (มาระโก 12:42-44) มีการนำเงินทุนเหล่านี้ไปใช้ในหลายทางตามความจำเป็น รวมถึงใช้ในการสร้างหอประชุมต่าง ๆ ด้วย. ไม่มีการใช้เงินนี้เพื่อจ่ายให้กับเหล่าผู้บริหารที่รับเงินเดือน เนื่องจากไม่มีตำแหน่งเช่นนั้นในหมู่พยานพระยะโฮวา.
เงินบริจาคเพื่องานประกาศข่าวดีทั่วโลกนี้บรรลุตามวัตถุประสงค์ที่วางไว้ไหม? แน่นอน. ไลบีเรียซึ่งเป็นประเทศหนึ่งที่ถูกทำลายยับเยินเนื่องจากสงครามกลางเมือง สาขาที่นั่นรายงานว่า พยานฯ ในท้องถิ่นส่วนใหญ่เผชิญกับการตกงานและประสบปัญหาทางการเงินอย่างหนัก. ไพร่พลของพระยะโฮวาในประเทศนี้จะมีสถานนมัสการที่เหมาะสมได้อย่างไร? สำนักงานสาขาชี้แจงว่า “การบริจาคอย่างใจกว้างของพี่น้องในดินแดนอื่น ๆ จะถูกใช้เพื่อสนับสนุนงานนี้ ช่างเป็นการจัดเตรียมที่สุขุมและเต็มไปด้วยความรักอะไรเช่นนี้!”
เหล่าพี่น้องท้องถิ่นต่างก็บริจาคเช่นกัน แม้ว่าจะมีทรัพย์จำกัด. ประเทศเซียร์ราลีโอน ในแอฟริกา รายงานว่า “พี่น้องท้องถิ่นอยู่เบื้องหลังความพยายามนี้ และต่างก็มีความสุขที่ได้อุทิศแรงกายและให้การช่วยเหลือด้านการเงินเท่าที่พวกเขาสามารถทำได้เพื่อสนับสนุนการก่อสร้างหอประชุม.”
เหนือสิ่งอื่นทั้งหมด ความพยายามในงานก่อสร้างเช่นนี้นำคำสรรเสริญมาสู่พระยะโฮวา. เหล่าพี่น้องจากไลบีเรียกล่าวอย่างกระตือรือร้นว่า “การก่อสร้างสถานที่สำหรับการนมัสการที่เหมาะสมทั่วประเทศจะทำให้ประชาชนทั่วไปเห็นว่าการนมัสการแท้ตั้งมั่นคงในไลบีเรียและจะเป็นการถวายพระเกียรติแด่พระนามอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้าและทำให้พระนามนั้นงดงาม.”