การปลอบโยนสำหรับผู้ที่เป็นทุกข์
เมื่อบรรดาชายหญิงที่ซื่อสัตย์ในอดีตประสบความทุกข์ พวกเขาได้อธิษฐานอย่างจริงจังถึงพระเจ้าเพื่อขอการชี้นำ. แต่พวกเขาก็เป็นฝ่ายริเริ่มที่จะบรรเทาความทุกข์นั้นด้วย เช่น โดยการใช้ปฏิภาณไหวพริบเพื่อหนีเอาตัวรอดจากผู้กดขี่. ตัวอย่างเช่น การไว้วางใจพระยะโฮวาพร้อมกับความพยายามด้วยตัวเอง ทำให้ดาวิดสามารถอดทนความทุกข์ยาก. พวกเราในทุกวันนี้ล่ะจะว่าอย่างไร?
เมื่อประสบความทุกข์ คุณคงเป็นฝ่ายริเริ่มในการแก้ปัญหาของคุณเอง. ตัวอย่างเช่น หากคุณตกงาน คุณคงทุ่มเทความพยายามที่จะหางานที่เหมาะเพื่อจะเลี้ยงตัวเองและครอบครัวมิใช่หรือ? (1 ติโมเธียว 5:8) หรือถ้าคุณทนทุกข์เนื่องจากความเจ็บป่วย คุณคงแสวงหาความช่วยเหลือทางการแพทย์ที่เหมาะสมมิใช่หรือ? น่าสนใจที่พระเยซูซึ่งได้รับอำนาจจากพระเจ้าที่จะรักษาโรคภัยไข้เจ็บทุกชนิด ก็ทรงยอมรับว่า “คนเจ็บต้องการหมอ.” (มัดธาย 9:12) อย่างไรก็ดี ความทุกข์ยากของคุณใช่ว่าจะขจัดได้เสมอไป; คุณอาจต้องทนทุกข์ต่อไปอีกบ้าง.
ไฉนไม่ทูลเรื่องนี้ต่อพระยะโฮวาพระเจ้าในคำอธิษฐานล่ะ? ตัวอย่างเช่น เมื่อหางานทำ การไว้วางใจพระเจ้าพร้อมด้วยการอธิษฐานจะช่วยเราให้ต้านทานการล่อใจใด ๆ ที่จะรับทำงานซึ่งขัดกับหลักการในคัมภีร์ไบเบิล. เราจะหลีกเลี่ยงการ “ถูกชักนำให้หลงจากความเชื่อ” เนื่องด้วยความโลภหรือการรักเงินด้วย. (1 ติโมเธียว 6:10, ล.ม.) แท้จริง เมื่อทำการตัดสินใจที่สำคัญเกี่ยวกับงานอาชีพหรือครอบครัว หรือความกังวลเรื่องสุขภาพ เราสามารถปฏิบัติตามคำกระตุ้นเตือนของดาวิดที่ว่า “จงปล่อยภาระของท่านไว้กับพระยะโฮวา และพระองค์เองจะทรงค้ำจุนท่าน. ไม่มีวันที่พระองค์จะทรงยอมให้คนชอบธรรมซวดเซเลย.”—บทเพลงสรรเสริญ 55:22, ล.ม.
การอธิษฐานอย่างจริงใจจะช่วยเราให้รักษาความสมดุลด้านความคิดด้วย เพื่อที่ความทุกข์จะไม่ทำให้เราหมดเรี่ยวแรง. อัครสาวกเปาโล ซึ่งเป็นคริสเตียนแท้คนหนึ่ง ได้เขียนว่า “ในทุกสิ่งจงทูลขอต่อพระเจ้าโดยการอธิษฐานและการวิงวอนพร้อมด้วยการขอบพระคุณ.” คำอธิษฐานที่จริงใจจะปลอบโยนเราในทางใด? “สันติสุขแห่งพระเจ้าที่เหนือกว่าความคิดทุกอย่างจะป้องกันรักษาหัวใจและความสามารถในการคิดของท่านไว้โดยพระคริสต์เยซู.” (ฟิลิปปอย 4:6, 7, ล.ม.) สันติสุขแห่งพระเจ้า “เหนือกว่าความคิดทุกอย่าง.” เพราะฉะนั้น สันติสุขดังกล่าวสามารถทำให้เราสงบได้ขณะที่แบกภาระหนักด้วยอารมณ์ที่ทุกข์ระทม. สันติสุขนี้จะ ‘ป้องกันรักษาหัวใจและความสามารถในการคิดของเราไว้’ ด้วยเหตุนี้ จึงช่วยเราให้หลีกเลี่ยงการแสดงปฏิกิริยาแบบหุนหันพลันแล่นและไม่สุขุม ซึ่งอาจจะเพิ่มความทุกข์ให้เราอีก.
การอธิษฐานอาจทำให้สถานการณ์เปลี่ยนแปลงได้ด้วยซ้ำ. ตอนที่อัครสาวกเปาโลเป็นนักโทษในกรุงโรม ท่านได้ขอเพื่อนคริสเตียนด้วยความถ่อมใจให้อธิษฐานเผื่อท่าน. เหตุใดเปาโลจึงขอเช่นนี้? ท่านเขียนถึงพวกเขาว่า “ข้าพเจ้าวิงวอนท่านมากยิ่งให้กระทำเช่นนั้น, เพื่อข้าพเจ้าจะได้กลับคืนไปอยู่กับท่านโดยเร็ว.” (เฮ็บราย 13:19) กล่าวอีกนัยหนึ่ง เปาโลทราบว่า การที่พระยะโฮวาทรงฟังคำอธิษฐานที่ไม่ละลดของเพื่อนร่วมความเชื่อของท่านอาจส่งผลต่อเรื่องที่ว่าเมื่อไร ท่านจะได้รับการปล่อยตัว.—ฟิเลโมน 22.
การอธิษฐานจะเปลี่ยนแปลงผลจากความทุกข์ของเราไหม? อาจเป็นได้. แต่เราควรตระหนักว่า พระยะโฮวาพระเจ้าอาจจะไม่ตอบคำอธิษฐานของเราในวิธีที่เราคงจะชอบมากกว่า. เปาโลได้อธิษฐานหลายครั้งเกี่ยวกับ “หนามในเนื้อหนัง” บางทีอาจเป็นปัญหาด้านร่างกาย. แต่แทนที่จะขจัดความทุกข์นั้น พระเจ้าตรัสแก่เปาโลว่า “ความกรุณาอันไม่พึงได้รับของเราเพียงพอแล้วสำหรับเจ้า; ด้วยว่าฤทธิ์ของเราจะถูกทำให้สมบูรณ์ในความอ่อนแอ.”—2 โกรินโธ 12:7-9, ล.ม.
ดังนั้นแล้ว ความทุกข์ของเราอาจไม่ได้หายไปทันที. อย่างไรก็ตาม เราจะมีโอกาสพิสูจน์ความไว้วางใจในพระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์. (ยาโกโบ 1:2-4) ขอมั่นใจว่า ถึงแม้พระยะโฮวาพระเจ้ามิได้ขจัดความทุกข์นั้นออกไป พระองค์ทรงสามารถ “จัดทางออกให้ด้วย เพื่อ [เรา] จะสามารถทนได้.” (1 โกรินโธ 10:13, ล.ม.) เป็นที่น่าสังเกตว่า มีการเรียกพระยะโฮวาว่า “พระเจ้าแห่งการชูใจทุกอย่าง พระองค์ผู้ทรงชูใจเราในความทุกข์ยากทั้งสิ้นของเรา.” (2 โกรินโธ 1:3, 4, ล.ม.) พระเจ้าทรงสามารถประทานให้เรามีสิ่งจำเป็นเพื่อจะอดทน และเรามีความหวังเกี่ยวกับชีวิตนิรันดร์.
คัมภีร์ไบเบิล พระคำของพระเจ้าสัญญาว่า พระยะโฮวา “จะทรงเช็ดน้ำตาทุกหยดจากตาของพวกเขา และความตายจะไม่มีอีกต่อไป ทั้งความทุกข์โศกหรือเสียงร้องหรือความเจ็บปวดจะไม่มีอีกเลย.” (วิวรณ์ 21:3, 4, ล.ม.) โลกที่ปราศจากความทุกข์ ฟังดูแล้วเป็นเรื่องเหลือเชื่อไหม? อาจเป็นเช่นนั้น หากคุณเคยชินกับการมีชีวิตอยู่ด้วยความทุกข์ยาก. ถึงกระนั้น เสรีภาพพ้นจากความกลัวและความหายนะ คือสิ่งที่พระเจ้าได้ทรงสัญญาไว้ และพระประสงค์ของพระองค์จะบรรลุผลสำเร็จอย่างแน่นอน.—ยะซายา 55:10, 11.
[ภาพหน้า 9]
จากความสิ้นหวังสู่การบรรเทา