การเกิดใหม่เป็นเรื่องที่เราเลือกเองไหม?
ใครเป็นผู้ทำให้มีการเกิดใหม่? เมื่อนักเทศน์บางคนกระตุ้นผู้ฟังให้มาเป็นคริสเตียนที่เกิดใหม่ พวกเขาจะยกคำตรัสของพระเยซูมากล่าวที่ว่า “เจ้าทั้งหลายจะต้องเกิดใหม่.” (โยฮัน 3:7) นักเทศน์เหล่านี้ใช้คำตรัสของพระเยซูในลักษณะคำสั่ง เหมือนกับจะบอกว่า “จงเกิดใหม่!” โดยกล่าวเช่นนี้พวกเขากำลังสอนว่า การเชื่อฟังพระเยซูและทำตามขั้นตอนต่าง ๆ ที่จำเป็นเพื่อจะเกิดใหม่เป็นเรื่องที่ขึ้นอยู่กับผู้เชื่อถือแต่ละคน. หากคิดเช่นนี้ก็หมายความว่าการเกิดใหม่เป็นเรื่องที่แต่ละคนจะเลือกเองได้. แต่ทัศนะเช่นนั้นสอดคล้องกับสิ่งที่พระเยซูตรัสกับนิโคเดมุสไหม?
เมื่ออ่านคำตรัสของพระเยซูอย่างถี่ถ้วน จะเห็นว่าพระเยซูไม่ได้สอนว่าการเกิดใหม่เป็นเรื่องที่มนุษย์จะเลือกเอง. ทำไมเรากล่าวเช่นนั้น? สำนวนภาษากรีกที่มีการแปลว่า “เกิดใหม่” สามารถจะแปลได้อีกอย่างหนึ่งว่า “ควรเกิดจากเบื้องบน.”a ฉะนั้น การแปลแบบที่สองนี้แสดงให้เห็นว่า การเกิดใหม่มีที่มา “จากเบื้องบน” คือ “จากสวรรค์” หรือ “จากพระบิดา” นั่นเอง. (โยฮัน 19:11; ยาโกโบ 1:17) ฉะนั้น ผู้ที่ทำให้มีการเกิดใหม่ก็คือพระเจ้า.—1 โยฮัน 3:9
ถ้าเราจำไว้เสมอว่าการเกิดใหม่ในภาษาเดิมอาจหมายถึงการเกิด “จากเบื้องบน” เราก็จะเข้าใจได้ไม่ยากว่าทำไมมนุษย์จึงไม่สามารถเกิดใหม่ได้ด้วยตัวเอง. ขอให้คิดถึงตอนที่คุณเกิดจากท้องแม่. คุณเลือกให้ตัวเองเกิดได้ไหม? เปล่าเลย! คุณเกิดมาก็เพราะมีพ่อผู้ให้กำเนิด. ในทำนองเดียวกัน เราจะเกิดใหม่ได้ก็ต่อเมื่อพระเจ้าผู้เป็นพระบิดาของเราในสวรรค์ทำให้เราเกิดใหม่. (โยฮัน 1:13) ฉะนั้น อัครสาวกเปโตรจึงกล่าวไว้อย่างถูกต้องว่า “ขอให้พระองค์ผู้เป็นพระเจ้าและพระบิดาของพระเยซูคริสต์เจ้าของเราได้รับการสรรเสริญ เพราะพระเมตตาอันใหญ่หลวง พระองค์จึงทรงให้เราบังเกิดใหม่.”—1 เปโตร 1:3
เป็นคำสั่งไหม?
อย่างไรก็ตาม บางคนอาจสงสัยว่า ‘หากเป็นความจริงที่ว่าไม่มีใครเลือกเกิดใหม่เองได้ ทำไมพระเยซูจึงให้คำสั่งว่า “เจ้าทั้งหลายต้องเกิดใหม่”?’ นี่เป็นคำถามที่มีเหตุผลทีเดียว. ที่จริง ถ้าคำตรัสของพระเยซูเป็นคำสั่งจริง ๆ ละก็ พระองค์ก็กำลังสั่งให้เราทำสิ่งที่อยู่เหนือการควบคุมของเรา ซึ่งไม่มีเหตุผลที่พระองค์จะสั่งเช่นนั้น. ถ้าอย่างนั้น เราควรเข้าใจคำตรัสที่ว่า เจ้าต้อง “เกิดใหม่” อย่างไร?
เมื่อพิจารณาประโยคนี้ในภาษาเดิมอย่างถี่ถ้วนจะเห็นว่าไม่ได้เขียนในลักษณะคำสั่ง. แทนที่จะเป็นเช่นนั้น ประโยคนี้เขียนในลักษณะบอกเล่า. กล่าวอีกอย่างหนึ่งคือ เมื่อพระเยซูตรัสว่าเจ้าต้อง “เกิดใหม่” พระองค์กำลังตรัสถึงข้อเท็จจริง ไม่ใช่สั่งให้ทำ. พระองค์ตรัสว่า “เป็นเรื่องจำเป็นที่เจ้าจะเกิดจากเบื้องบน.”—โยฮัน 3:7, ฉบับโมเดิร์น ยังส์ ลิเทอรัล แทรนสเลชัน (ภาษาอังกฤษ)
เพื่อจะเข้าใจความแตกต่างระหว่างประโยคคำสั่งกับประโยคบอกเล่า ขอให้คิดถึงตัวอย่างเปรียบเทียบเรื่องหนึ่ง. ลองนึกภาพเมืองหนึ่งซึ่งมีโรงเรียนอยู่หลายโรง. มีโรงเรียนหนึ่งที่แตกต่างจากโรงเรียนอื่น ๆ เพราะเป็นโรงเรียนกินนอนสำหรับนักเรียนชาวพื้นเมืองกลุ่มหนึ่งซึ่งอาศัยอยู่ไกลจากตัวเมือง. วันหนึ่ง มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งซึ่งไม่ใช่ชาวพื้นเมืองกลุ่มนั้นมาบอกกับครูใหญ่ของโรงเรียนว่า “ผมต้องการสมัครเข้าเรียนในโรงเรียนของท่านครับ.” ครูใหญ่บอกเขาว่า “ถ้าจะมาสมัครเรียนที่นี่ เธอจะต้องเป็นคนพื้นเมือง.” แน่นอนว่าคำพูดของครูใหญ่ไม่ใช่คำสั่ง. เขาไม่ได้สั่งนักเรียนคนนั้นว่า “จงเป็นคนพื้นเมือง!” ครูใหญ่เพียงแต่กำลังบอกข้อเท็จจริง ซึ่งเป็นข้อเรียกร้องสำหรับผู้ที่จะเข้าเรียนที่โรงเรียนนี้. ทำนองเดียวกัน เมื่อพระเยซูตรัสว่า “เจ้าทั้งหลายจะต้องเกิดใหม่” พระองค์ก็เพียงแต่ตรัสถึงข้อเท็จจริง ซึ่งเป็นข้อเรียกร้องสำหรับผู้ที่จะ “เข้าราชอาณาจักรของพระเจ้า.”
ราชอาณาจักรของพระเจ้านี้ยังเกี่ยวข้องกับอีกแง่มุมหนึ่งของการเกิดใหม่ด้วย คือเกี่ยวข้องกับคำถามที่ว่า การเกิดใหม่นี้มีวัตถุประสงค์อะไร? หากเราทราบคำตอบสำหรับคำถามนี้ เราก็จะเข้าใจความหมายของการเกิดใหม่ได้อย่างถูกต้อง.
[เชิงอรรถ]
a คัมภีร์ไบเบิลบางฉบับแปลโยฮัน 3:3 โดยใช้สำนวนคล้าย ๆ กันนี้ เช่น พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับมาตรฐาน 2002 กล่าวว่า “ถ้าคนใดไม่ได้เกิดใหม่ (แปลได้อีกว่า เกิดจากเบื้องบน) คนนั้นไม่สามารถเห็นแผ่นดินของพระเจ้า.”
[ภาพหน้า 6]
มีความคล้ายคลึงอะไรระหว่างการเกิดใหม่กับการเกิดของมนุษย์โดยทั่วไป?