“อีกแก้วเดียวเท่านั้น”
แอลเลนเริ่มดื่มแอลกอฮอล์ตั้งแต่อายุ 11 ปี.a เขากับเพื่อน ๆ ชอบไปเล่นในป่า เลียนแบบตัวละครที่เห็นในภาพยนตร์. ตัวละครที่เล่นนั้นสมมุติขึ้น แต่เหล้าที่แอลเลนและเพื่อนดื่มเป็นเหล้าจริง.
เมื่อโทนีอายุ 40 ปี เขาดื่มมากขึ้นเรื่อย ๆ จากหนึ่งหรือสองแก้วทุกเย็นเป็นห้าหรือหกแก้ว. ในที่สุด เขาก็ไม่รู้ตัวว่าดื่มเหล้าวันละกี่แก้ว.
แอลเลนเสาะหาความช่วยเหลือเพื่อแก้ปัญหาเรื่องการดื่มแอลกอฮอล์. โทนีปฏิเสธการช่วยเหลือจากครอบครัวและเพื่อนฝูงที่เป็นห่วงเขา. แอลเลนยังมีชีวิตอยู่เล่าเรื่องของเขา ขณะที่โทนีเสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อนจากอุบัติเหตุทางรถยนต์เนื่องจากดื่มมากเกินไป.
แม้มีคนเดียวที่ดื่มมากเกินไป แต่การดื่มของเขาก็ส่งผลไปถึงชีวิตคนอื่น ๆ อย่างเลี่ยงไม่ได้ และบ่อยครั้งก่อผลที่น่าเศร้า.b การดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไปมักนำไปสู่การใช้คำพูดที่ไม่ดีหรือการทุบตี, ทำร้ายร่างกายและฆาตกรรม, อุบัติเหตุขณะขับรถและขณะทำงาน, รวมทั้งปัญหาสุขภาพอีกหลายอย่าง. การใช้แอลกอฮอล์มากเกินไปทำให้สังคมเสียเงินปีละหลายหมื่นล้านบาท ยังไม่รวมถึงความเสียหายส่วนบุคคลและผลกระทบด้านอารมณ์ที่มีต่อคนดื่ม, ครอบครัว, และลูก ๆ ของเขา.
กระนั้นก็ตาม สถาบันสถิติสุขภาพแห่งชาติของสหรัฐกล่าวว่า “ไม่ใช่ทุกคนที่ดื่มเป็นประจำจะมีปัญหาเรื่องการดื่ม และไม่ใช่ทุกคนที่มีปัญหาเรื่องการดื่มจะดื่มทุกวัน.” หลายคนที่ไม่ใช่ผู้ติดแอลกอฮอล์ได้พัฒนานิสัยการดื่มมากเกินไปโดยไม่รู้ตัว. บางคนดื่มเป็นครั้งคราวแต่ดื่มมากกว่าห้าแก้วในแต่ละครั้ง.
ถ้าคุณเลือกที่จะดื่มแอลกอฮอล์ แค่ไหนที่ถือว่ามากเกินไป? คุณจะรู้ได้อย่างไรว่าเมื่อไรที่ “อีกแก้วเดียวเท่านั้น” ก็ไม่ได้? (สุภาษิต 23:29, 30, ฉบับคอนเทมโพรารี อิงลิช) บทความต่อ ๆ ไปจะพิจารณาข้อแนะที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับเรื่องนี้.
[เชิงอรรถ]
a บางชื่อเป็นชื่อสมมุติ.
b เนื่องจากผู้ชายมีแนวโน้มติดแอลกอฮอล์มากกว่าผู้หญิงถึงสี่เท่า บทความชุดนี้จึงพูดถึงผู้ชายเป็นส่วนใหญ่. แต่คำแนะนำทั้งหมดก็ใช้ได้กับทั้งผู้ชายและผู้หญิง.