จงแสวงหาราชอาณาจักรของพระเจ้าก่อน—โดยถวายคำสรรเสริญเป็นเครื่องบูชาเสมอ
1 เหล่าผู้แสวงหาราชอาณาจักรก่อนสำนึกเสมอถึงการพูดเกี่ยวกับพระยะโฮวาและราชอาณาจักรของพระองค์. (เพลง. 145:11-13) ทุก ๆ วันมีโอกาสต่าง ๆ ที่จะสรรเสริญพระนามของพระองค์และพูดถึงข่าวดี. (เพลง. 96:2) การสรรเสริญพระยะโฮวาเป็นความปีติแก่ท่านผู้ประพันธ์เพลงสรรเสริญซึ่งแถลงว่า “ข้าพเจ้าทั้งหลายจะถวายคำสรรเสริญแด่พระเจ้าตลอดทั้งวัน.” (เพลง. 44:8, ล.ม.) ถ้าเรารู้สึกเช่นเดียวกันนั้น เราก็จะกระตือรือร้นเข้าร่วมเป็นประจำในงานรับใช้ราชอาณาจักร.
2 พระยะโฮวาไม่ได้ทรงกำหนดข้อเรียกร้องโดยเฉพาะว่าเราต้องใช้เวลามากเท่าใดในงานรับใช้ แต่พระองค์ทรงสนับสนุนเราให้สรรเสริญพระองค์ “เสมอ.” (เฮ็บ. 13:15) หากสภาพแวดล้อมของเราอำนวย เราก็ควรตั้งเป้าหมายจะใช้เวลาสรรเสริญพระยะโฮวาทุกสัปดาห์. คนที่กำลังทำเช่นนั้นอยู่แล้วอาจสามารถจัดธุระของตนได้เพื่อรับใช้เป็นไพโอเนียร์สมทบในบางโอกาสหรือกระทั่งเป็นอย่างต่อเนื่อง. บางคนซึ่งเพลิดเพลินกับการเป็นไพโอเนียร์สมทบก็อาจสามารถสมัครเป็นไพโอเนียร์ประจำได้.
3 ไม่ว่าสภาพแวดล้อมของเราจะเป็นเช่นไร เป็นไปได้ไหมที่เราจะเพิ่มการถวายคำสรรเสริญเป็นเครื่องบูชา? ความหยั่งรู้ค่ากระตุ้นให้มีความกระตือรือร้นอย่างแรงกล้า. การศึกษาพระคำของพระเจ้าเป็นส่วนตัวก่อให้เกิดความหยั่งรู้ค่า. การประชุมต่าง ๆ ของประชาคมกระตุ้นเราให้แสดงความหยั่งรู้ค่านั้นในทางปฏิบัติ. การคบหาใกล้ชิดกับผู้สรรเสริญคนอื่น ๆ ที่มีความกระตือรือร้นอันแรงกล้าสามารถ ‘เร้าใจเราให้เกิดการงานที่ดี.’ (เฮ็บ. 10:24) โดยการรับประโยชน์เต็มที่จากการจัดเตรียมต่าง ๆ โดยทางประชาคม เราก็สามารถเพิ่มพูนเครื่องบูชาแห่งคำสรรเสริญของเราได้.
4 ผู้พยากรณ์หญิงอันนาได้วางแบบอย่างอันดีเยี่ยมในการรับใช้พระยะโฮวา. ถึงแม้มีอายุถึง 84 ปี นาง “มิได้ไปจากโบสถ์เลย, อยู่ปฏิบัติตามศีลอดอาหารและอธิษฐานทั้งกลางวันกลางคืน.” (ลูกา 2:37) การที่นางมีความเกี่ยวข้องกับกิจกรรมของประชาคมอย่างสุดจิตวิญญาณทำให้นางได้รับความอิ่มใจพอใจอย่างใหญ่หลวงเป็นส่วนตัว. บันทึกเรื่องราวในคัมภีร์ไบเบิลเกี่ยวกับการรับใช้อันซื่อสัตย์ของนางให้การหนุนใจพวกเราในทุกวันนี้.
5 เปาโลแนะว่าคนเหล่านั้น “ซึ่งเป็นคนที่เข้มแข็ง ก็ควรจะอดใจทนต่อความอ่อนแอต่าง ๆ ของคนเหล่านั้นที่ไม่เข้มแข็ง.” (โรม 15:1, ล.ม.) อาจเป็นได้ว่ามีบางคนในประชาคมของคุณซึ่งคงจะได้รับประโยชน์จากการช่วยเหลือและการหนุนใจด้วยความกรุณาของคุณ. การเชิญให้ไปกับคุณในการประกาศอาจเป็นสิ่งนั้นแหละที่เขาต้องการ. ผู้ประกาศคนหนึ่งอาจมีความจำเป็นในเรื่องการรับส่งหรือต้องการบางคนทำงานกับเขา. บางคนอาจมีปัญหาเรื่องความท้อใจ และคุณอาจเป็นคนหนึ่งซึ่งสามารถให้การสนับสนุนที่เสริมสร้างซึ่งจำเป็นเพื่อทำให้คนนั้นมีความกระตือรือร้นอันแรงกล้าขึ้นใหม่สำหรับงานรับใช้ราชอาณาจักร. (1 เธ. 5:14) การที่คุณเต็มใจจะ “เข้าส่วนช่วยสิทธชนในการขัดสนของเขา” แสดงถึงความปรารถนาจากใจจริงของคุณที่จะเพิ่มคำสรรเสริญแด่พระนามของพระยะโฮวา.—โรม 12:13.
6 เราไม่สามารถจะนับสิ่งต่าง ๆ ทั้งหมดที่พระยะโฮวาได้ทรงทำไปแล้วและยังจะทรงทำเพื่อเราอีกนั้นได้เลย. ไม่มีทางใดที่เราจะตอบแทนพระองค์ได้สำหรับพระพรต่าง ๆ เหล่านี้. นับว่ามีเหตุผลอันเหลือจะขัดได้จริง ๆ ที่ ‘สรรพสิ่งที่มีลมหายใจจะสรรเสริญพระยะโฮวา’.—บทเพลงสรรเสริญ 150:6.