จงเป็นผู้ปฏิบัติตาม—อย่าเป็นแต่ผู้ฟัง
1 คริสเตียนแท้ในทุกวันนี้ใส่ใจคำแนะเตือนในคัมภีร์ไบเบิลที่ให้เป็นผู้ปฏิบัติตามถ้อยคำ ไม่ใช่เป็นแต่ผู้ฟัง. (ยโก. 1:22) ทั้งนี้ทำให้พวกเขาแตกต่างอย่างเด่นชัดจากคนที่แม้จะอ้างตัวเป็นคริสเตียน แต่ถวายการรับใช้แด่พระเจ้าแค่ริมฝีปาก. (ยซา. 29:13) พระเยซูแถลงอย่างชัดแจนว่า เฉพาะแต่คนที่ทำตาม พระทัยประสงค์ของพระเจ้าจะได้รับการช่วยให้รอด.—มัด. 7:21.
2 การนมัสการปราศจากการประพฤติด้วยความเลื่อมใสในพระเจ้าเป็นเรื่องไร้ความหมาย. (ยโก. 2:26) ฉะนั้น เราพึงถามตัวเองว่า ‘การงานของฉันให้ข้อพิสูจน์ไหมว่าฉันมีความเชื่อแท้? อะไรแสดงว่าฉันดำเนินชีวิตประสานกับสิ่งที่ฉันเชื่อ? ฉันจะเลียนแบบพระเยซูอย่างเต็มที่มากขึ้นได้อย่างไร?’ คำตอบที่ซื่อตรงต่อคำถามเหล่านี้จะช่วยเราให้เห็นว่า ความก้าวหน้าเช่นไรที่เราได้ทำหรือยังคงจำเป็นต้องทำในการทำตามพระทัยประสงค์ของพระเจ้า.
3 ในฐานะสาวกของพระเยซู เราต้องมีเป้าหมายอันดับแรกในชีวิตเหมือนที่ผู้ประพันธ์เพลงสรรเสริญกล่าวไว้: “ข้าพเจ้าทั้งหลายจะถวายคำสรรเสริญแด่พระเจ้าตลอดทั้งวัน และข้าพเจ้าทั้งหลายจะยกย่องพระนามของพระองค์จนถึงเวลาไม่กำหนด.” (เพลง. 44:8, ล.ม.) หลักการคริสเตียนคือวิถีชีวิตซึ่งสำแดงให้เห็นทุกวันในทุกสิ่งที่เราทำ. นับเป็นความอิ่มใจพอใจจริง ๆ ที่เราได้มีขณะเราแสดงให้เห็นในกิจกรรมทุกอย่างของเราว่า เราปรารถนาจากใจจริงที่จะสรรเสริญพระยะโฮวา!—ฟิลิป. 1:11.
4 การถวายคำสรรเสริญแด่พระยะโฮวาเกี่ยวพันยิ่งกว่าการดำเนินชีวิตอย่างซื่อตรง: หากพระเจ้าเรียกร้องแค่ความประพฤติดีเท่านั้น เราก็อาจมุ่งใส่ใจแค่การขัดเกลาบุคลิกภาพของเราเท่านั้น. แต่การนมัสการของเราเกี่ยวข้องกับการประกาศความเลิศล้ำของพระยะโฮวาออกไปให้กว้างไกลและประกาศพระนามของพระองค์อย่างเปิดเผย.—เฮ็บ. 13:15; 1 เป. 2:9.
5 การประกาศข่าวดีอย่างเปิดเผยเป็นหนึ่งในงานสำคัญยิ่งที่เราทำ. พระเยซูทรงอุทิศพระองค์เองเพื่องานนี้เพราะพระองค์ทรงทราบว่า สิ่งนี้หมายถึงชีวิตนิรันดรแก่ผู้ที่ฟัง. (โย. 17:3) ทุกวันนี้ งาน “สั่งสอนพระโอวาท” สำคัญเช่นเดียวกัน งานนี้เป็นทางเดียวที่ช่วยผู้คนให้ได้รับการช่วยให้รอด. (กิจ. 6:4; โรม 10:13) ด้วยตระหนักถึงผลประโยชน์มากมายนี้ เราจึงเข้าใจได้ถึงเหตุผลที่เปาโลแนะเตือนเราให้ “ประกาศพระคำ” และให้ “ทำอย่างรีบด่วน.”—2 ติโม. 4:2, ล.ม.
6 เราควรใช้เวลาในชีวิตหมกมุ่นอยู่กับการสรรเสริญพระยะโฮวาถึงขีดไหน? ผู้ประพันธ์เพลงสรรเสริญกล่าวว่า ท่านคำนึงถึงเรื่องนี้ตลอดทั้งวัน. เรารู้สึกเช่นนั้นมิใช่หรือ? ใช่ และเราจะถือว่า ทุกครั้งที่ได้พูดคุยกับอีกคนหนึ่งนั้นเป็นโอกาสจะพูดถึงพระนามของพระยะโฮวาได้. เราจะมองหาโอกาสเหมาะ ๆ เพื่อชักนำการสนทนาของเราไปสู่เรื่องฝ่ายวิญญาณ. นอกจากนี้ เราจะพยายามเข้าร่วมในกิจกรรมประกาศที่ประชาคมจัดอย่างสม่ำเสมอด้วย. คนที่สภาพการณ์อำนวยสามารถคำนึงถึงงานรับใช้ประเภทไพโอเนียร์อย่างจริงจัง เพราะงานนี้ช่วยเราให้จัดเอางานประกาศอยู่ในอันดับแรกในชีวิตเราทุก ๆ วัน. พระคำของพระเจ้าให้คำรับรองกับเราว่า ด้วยการเป็นผู้ยืนหยัดทำตามพระทัยประสงค์ของพระเจ้าเสมอ เราจะมีความสุข.—ยโก. 1:25.