คุณมี “หนามในเนื้อหนัง” ไหม?
1 เราปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะทำสุดความสามารถของเราเพื่อทำงานมอบหมายในการประกาศข่าวดีให้สำเร็จ. กระนั้น พี่น้องที่รักของเราหลายคนพบว่าเป็นเรื่องยากที่จะมีส่วนร่วมเต็มที่เพราะมีความเจ็บป่วยร้ายแรงทางร่างกายหรือความทุพพลภาพมาขัดขวาง ทำให้เป็นเรื่องยากที่จะทำให้มากอย่างที่เขาอยากทำ. สำหรับพวกเขาแล้ว คงเป็นการยากจะรับมือกับความรู้สึกท้อใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาเห็นคนอื่น ๆ รอบตัวเขามีความกระตือรือร้นยิ่งในงานรับใช้.—1 โก. 9:16.
2 ตัวอย่างที่พึงเลียนแบบ: อัครสาวกเปาโลต้องต่อสู้กับ “หนามในเนื้อหนัง.” ท่านวิงวอนพระยะโฮวาถึงสามครั้งให้ขจัดอุปสรรคที่ก่อความทุกข์นั้น ซึ่งท่านพรรณนาว่าเป็นเหมือน “ทูตของซาตาน“ ซึ่งทุบตีท่านอยู่เรื่อย ๆ. กระนั้น ทั้ง ๆ ที่มีหนามดังกล่าว เปาโลก็เพียรอดทนและมุ่งไปข้างหน้าในงานรับใช้ของท่าน. ท่านไม่ได้สงสารตัวเองหรือกลายเป็นคนบ่นพร่ำ. ท่านให้สิ่งดีที่สุดของท่าน. เคล็ดลับที่ทำให้ท่านประสบผลสำเร็จในการรับมือคือคำรับรองจากพระเจ้าที่ว่า “ความกรุณาคุณของเรามีพอสำหรับเจ้าแล้ว เพราะโดยความอ่อนแอของเจ้าเดชของเราจึงปรากฏมีฤทธิ์ขึ้นเต็มขนาด.” ความอ่อนกำลังของเปาโลกลายเป็นความเข้มแข็งเมื่อท่านเรียนรู้ที่จะยอมรับสภาพของท่านและหมายพึ่งพระยะโฮวาและพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระองค์เพื่อจะเพียรอดทน.—2 โก. 12:7-10.
3 วิธีที่คุณจะเพียรอดทนได้: ความอ่อนแอของมนุษย์ทำให้คุณมีข้อจำกัดในงานรับใช้พระเจ้าไหม? ถ้าอย่างนั้น จงเลียนแบบทัศนะของเปาโล. หากแม้นความเจ็บป่วยหรือความทุพพลภาพของคุณไม่มีการเยียวยารักษาที่ถาวรในระบบนี้ละก็ คุณจะมอบความไว้วางใจเต็มเปี่ยมได้ในพระยะโฮวาผู้ทรงเข้าใจความจำเป็นของคุณและจะทรงให้คุณมี “กำลังที่มากกว่าปกติ.” (2 โก. 4:7, ล.ม.) จงรับประโยชน์จากความช่วยเหลือที่คุณจะหาได้ในประชาคม อย่าแยกตัวอยู่ต่างหาก. (สุภา. 18:1) ถ้าคุณเห็นว่ายากจะร่วมในงานประกาศตามบ้าน ให้หาวิธีต่าง ๆ ที่จะทำได้เพื่อให้คำพยานเมื่อสบโอกาสหรือทางโทรศัพท์.
4 ถึงแม้หนามในเนื้อหนังอาจทำให้มีขีดจำกัดในสิ่งที่คุณจะทำได้ในงานรับใช้ คุณก็ไม่จำเป็นต้องรู้สึกว่าคุณไม่มีส่วนร่วมในงานนี้. เช่นเดียวกับเปาโล คุณก็เช่นกันที่สามารถ “เป็นพยานถึงกิตติคุณซึ่งสำแดงพระคุณของพระเจ้า” ด้วยการทำสิ่งที่กำลังและสภาพการณ์ของคุณอำนวย. (กิจ. 20:24) ขณะที่คุณทุ่มเทความพยายามเพื่อทำให้งานรับใช้ของคุณบรรลุผล จงรู้เถิดว่าพระยะโฮวาทรงพอพระทัยยิ่ง.—เฮ็บ. 6:10.