เดือนเมษายน—ช่วงแห่งการมีใจแรงกล้าเพื่อการกระทำที่ดีงาม!
1 ขณะพายุเฮอร์ริเคนเข้ามาใกล้เขตที่มีผู้คนอาศัยอยู่ ความจำเป็นที่จะต้องเตือนพวกเขาถึงอันตรายที่คืบใกล้เข้ามานับว่าเร่งด่วน. ยิ่งพายุเฮอร์ริเคนเข้ามาใกล้มากเท่าไร การเตือนก็ต้องโหมหนักมากขึ้นเท่านั้น. เพราะเหตุใด? เพราะชีวิตอยู่ในระหว่างเสี่ยง! บางคนอาจยังไม่ได้ยินการเตือนคราวก่อน. ส่วนคนอื่น ๆ อาจเคยได้ยินแต่ไม่ลงมือทำอะไร. สถานการณ์ไม่ต่างจากคำเตือนของพระเจ้าซึ่งเราได้รับมอบหมายให้ประกาศก่อน “พายุร้ายแรง” แห่งความพิโรธอันชอบธรรมของพระองค์จะพัดกวาดเอาร่องรอยทุกอย่างของโลกชั่วนี้ออกไป. (สุภา. 10:25) ชีวิตถาวรของผู้คนหลายพันล้านอยู่ในระหว่างเสี่ยง! คำเตือนจะต้องประกาศออกไป. เราต้อง “มีใจแรงกล้าเพื่อการกระทำที่ดีงาม.”—ติโต 2:11-14, ล.ม.
2 เป็นเวลาหลายสิบปีที่ไพร่พลของพระยะโฮวาได้รับการกระตุ้นให้จัดเอาเดือนที่มีการฉลองอนุสรณ์เป็นช่วงสำหรับการแสดงใจแรงกล้าเป็นพิเศษในงานรับใช้. ในฤดูใบไม้ผลิปี 1939 ใบแจ้งข่าวซึ่งปัจจุบันคือพระราชกิจของเรา ได้ให้การหนุนกำลังใจดังนี้: “ขณะฤดูใบไม้ผลิกำลังจะมาถึงพร้อมด้วยอากาศที่แจ่มใส เราน่าจะคาดหมายว่าผู้ประกาศประจำประชาคมจะได้ชั่วโมงในการรับใช้มากเป็นสองเท่า และชั่วโมงของไพโอเนียร์ก็คงจะเพิ่มขึ้นมาก. เดือนเมษายนมีวันอาทิตย์ห้าวัน. แถมยังมีวันเสาร์ห้าวันด้วย. จงจัดทุกวันเสาร์และทุกวันอาทิตย์ระหว่างเดือนเมษายน . . . เป็นวันแห่งการให้คำพยานเป็นพิเศษ.” นั่นเป็นเป้าหมายที่ท้าทายสำหรับพี่น้องเมื่อ 60 ปีที่แล้ว! ปีนี้ เหมือนปี 1939 คือเดือนเมษายนมีสุดสัปดาห์ถึงห้าครั้งเต็ม ๆ. คุณมีแผนการอะไรในเดือนนี้? คุณได้เขียนอะไรไว้ที่เดือนเมษายนในปฏิทินปี 2000 ของคุณ? จงวางแผนที่จะเข้าส่วนอย่างมีความหมายในการกระทำที่ดีงามร่วมกับไพร่พลทั้งสิ้นของพระยะโฮวาระหว่างเดือนพิเศษนี้ซึ่งกิจกรรมฝ่ายวิญญาณเร่งเร็วขึ้น.
3 สิ่งที่เราหวังจะทำให้สำเร็จ: วันสำคัญที่สุดแห่งปี 2000 อยู่ในเดือนนี้. นั่นคือวันที่ 19 เมษายน วันครบรอบการสิ้นพระชนม์ของพระเยซู. ขอให้เราพยายามเป็นพิเศษเพื่อเชิญชวนผู้คนให้มากเท่าที่เป็นไปได้มายังการฉลองอนุสรณ์. ดังที่ได้แนะไว้ในเดือนที่แล้ว จงทำรายชื่อทุกคนที่มีทางเป็นไปได้ว่าจะเข้าร่วมการฉลองอนุสรณ์ และตรวจดูเพื่อจะไม่มีใครตกหล่น. ผู้ได้รับเชิญควรรวมถึงผู้ประกาศทุกคนที่ไม่ได้ส่งรายงาน, รายศึกษา, รายเยี่ยม, คนที่แต่ก่อนเคยศึกษา, เพื่อนร่วมงาน, เพื่อนนักเรียน, เพื่อนบ้าน, ญาติพี่น้อง, และคนอื่น ๆ ที่รู้จักคุ้นเคย. ผู้ที่ต้องการเข้าร่วมมีพาหนะไหม? ถ้าไม่มี คุณจะให้ความช่วยเหลือด้วยความรักได้ไหม? ในคืนฉลองอนุสรณ์ เราทุกคนจะมีสิทธิพิเศษในการทำให้ผู้เข้าร่วมเหล่านี้รู้สึกว่าได้รับการต้อนรับ. หลังจากวันอนุสรณ์ เราอาจติดตามให้ความช่วยเหลือเพิ่มเติมทางฝ่ายวิญญาณแก่ผู้สนใจดังกล่าวได้.
4 การเป็นคน “มีใจแรงกล้าเพื่อการกระทำที่ดีงาม” ในช่วงก่อนและหลังการฉลองอนุสรณ์เป็นวิธีดีเยี่ยมที่จะแสดงให้พระยะโฮวาเห็นว่าเราหยั่งรู้ค่าอย่างแท้จริงต่อทุกสิ่งที่พระองค์ทรงกระทำเพื่อเรา. ช่วงกลางวันที่ยาวขึ้นและอากาศในพื้นที่ส่วนใหญ่ที่แจ่มใสขึ้นจะทำให้พวกเราหลายคนสามารถเพิ่มความพยายามมากขึ้นในการเผยแพร่กิตติคุณ. ถ้าคุณเป็นไพโอเนียร์สมทบ คุณคงอยากจะทุ่มเทสุดความสามารถเพื่อใช้เวลา 50 ชั่วโมงหรือกว่านั้นในงานรับใช้. (มัด. 5:37) จงยึดมั่นอยู่กับตารางเวลาที่คุณกำหนดไว้ตั้งแต่ต้น ๆ เดือน. (ผู้ป. 3:1; 1 โก. 14:40) ขอให้เราทำสิ่งที่สามารถทำได้เพื่อให้ความช่วยเหลือแก่ไพโอเนียร์ทุกคน ทั้งโดยการหนุนกำลังใจพวกเขาและทำงานร่วมกับเขาในเขตประกาศ. (เทียบกับ 2 กษัตริย์ 10:15, 16.) ถ้าเราหว่านด้วยใจแรงกล้าระหว่างเดือนเมษายน เราก็สามารถคาดหมายความยินดีและพระพรจากพระยะโฮวาได้. (มลคี. 3:10) สิ่งนี้อาจปูทางสู่การเป็นไพโอเนียร์สมทบแบบต่อเนื่อง หรือไม่ก็ไพโอเนียร์ประจำ. ขอให้กิจกรรมฝ่ายวิญญาณที่เราบรรลุในเดือนเมษายนส่งผลถึงเดือนต่อ ๆ ไป ขณะที่เราดำเนินไม่ละลดในฐานะผู้ประกาศราชอาณาจักรที่สม่ำเสมอ.
5 ไม่ต้องสงสัย ไพร่พลของพระยะโฮวานับหมื่นนับแสนในเดือนนี้จะเริ่มการศึกษาพระคัมภีร์ตามบ้านเพิ่มมากขึ้น. คุณอยากเริ่มสักรายไหม? จงอธิษฐานอย่างเฉพาะเจาะจงเพื่อขอรายศึกษา และทำตามที่คุณอธิษฐาน. คุณสามารถแน่ใจได้ว่าพระยะโฮวาจะหยั่งรู้ค่าคำขอด้วยความถ่อมใจของคุณที่ให้พระองค์ช่วยเสาะหาผู้ที่มีหัวใจสุจริตเพื่อจะสอนเขา.—1 โย. 3:22.
6 ต่อไปนี้เป็นวิธีที่มีการทดลองในเขตทำงานแล้ว และเคยนำไปใช้เริ่มการสนทนาได้เป็นอย่างดี. คุณเริ่มโดยถามว่า “คุณคิดว่าความรุนแรงตามโรงเรียนต่าง ๆ เป็นผลจากการกระทำของพวกวิญญาณชั่วหรือเป็นเพราะบิดามารดาไม่ได้ให้การอบรมสั่งสอน?” เปิดโอกาสให้ตอบ. ถ้าคนนั้นบอกว่าเป็น “การกระทำของวิญญาณชั่ว” ก็อ่านวิวรณ์ 12:9, 12 และเน้นว่าพญามารมีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมความวุ่นวายปั่นป่วนในโลก. แล้วเปิดจุลสารเรียกร้อง ไปที่บทเรียน 4 และถามคนนั้นว่า เขาเคยสงสัยไหมว่าพญามารมาจากไหน. จากนั้น อ่านและพิจารณาสองวรรคแรก. ถ้าคนนั้นตอบว่าความรุนแรงในโรงเรียนเป็นเพราะ “บิดามารดาไม่ได้ให้การอบรมสั่งสอน” ก็ให้อ่าน 2 ติโมเธียว 3:1-3 และชี้ถึงลักษณาการต่าง ๆ ที่ประจักษ์ชัดว่ามีส่วนส่งเสริมให้เกิดปัญหานี้. แล้วเปิดจุลสารเรียกร้อง ไปที่บทเรียน 8 อ่านวรรค 5 และดำเนินการพิจารณาต่อไป. ถ้าคุณสามารถนัดหมายที่จะกลับเยี่ยมได้ คุณก็อาจปูทางไว้สำหรับการศึกษาคัมภีร์ไบเบิลเป็นประจำกับคนนั้น. ระหว่างการเยี่ยมครั้งต่อ ๆ ไป ให้ถามเขาว่าเขารู้จักใครอีกไหมที่อาจสนใจอยากรู้สิ่งที่เขากำลังเรียนอยู่.
7 อีกวิธีหนึ่งที่จะ “มีใจแรงกล้าเพื่อการกระทำที่ดีงาม” ระหว่างเดือนเมษายนก็คือ เข้าส่วนในการประกาศด้วยวิธีหลากหลาย. คุณเคยคิดถึงการให้คำพยานตามสวนสาธารณะหรือลานจอดรถไหม? หรือตามป้ายรถเมล์และสถานีรถไฟ? หรือคุณอยากลองให้คำพยานทางโทรศัพท์, ตามถนน, หรือในย่านธุรกิจ? ทำไมไม่ลองทำในเดือนนี้ล่ะ? พระยะโฮวาจะช่วยคุณให้มีความกล้าที่จำเป็น. (กิจ. 4:31; 1 เธ. 2:2ข.) บางทีคุณอาจนัดหมายทำงานกับไพโอเนียร์หรือผู้ประกาศที่มีประสบการณ์ในการให้คำพยานแบบนี้.
8 ใครก็ตามที่ปรารถนาจะมีส่วนมากขึ้นในการให้คำพยาน คงอยากจะเข้าส่วนในการให้คำพยานแบบสบโอกาส. บ่อยครั้งสิ่งที่ต้องทำก็คือ เริ่มการสนทนาแบบฉันมิตร. เพียงยกเรื่องที่ผู้คนทั่วไปสนใจขึ้นมาพูด บางทีอาจใช้วิธีพูดดังที่กล่าวไว้ในวรรค 6 ก็ได้. พยายามฉวยโอกาสแม้เพียงเวลาสั้น ๆ มิฉะนั้นเวลาจะสูญไปเปล่า ๆ. เราไม่ทิ้งเงินยี่สิบห้าสตางค์, ห้าสิบสตางค์, หรือเจ็ดสิบห้าสตางค์ เพียงเพราะมันมีค่าไม่ถึงหนึ่งบาทมิใช่หรือ. แล้วทำไมจึงไม่ฉวยประโยชน์แม้เพียงห้านาที, สิบนาที, หรือยี่สิบห้านาทีเพื่อให้คำพยานเมื่อสบโอกาสล่ะ?
9 ช่วงแห่งการใคร่ครวญ: ขอให้คิดทบทวนถึงจุดต่าง ๆ ที่มีพลังซึ่งนำเสนอในละครการประชุมภาค “พระคำเชิงพยากรณ์ของพระเจ้า” เมื่อปีที่แล้ว. ละครนั้นซึ่งมีชื่อว่า การหยั่งรู้ค่ามรดกฝ่ายวิญญาณของเรา ช่วยให้เราคิดใคร่ครวญถึงความแตกต่างระหว่างยาโคบและเอซาว. เอซาวพูด ว่าเขามีความสนใจสิ่งฝ่ายวิญญาณเหมือนยาโคบ แต่การกระทำของเอซาวไม่เป็นอย่างที่พูด. (เย. 25:29-34) ช่างเป็นคำเตือนอันทรงพลังอะไรเช่นนี้สำหรับเรา! เช่นเดียวกับยาโคบ ขอให้เราพร้อมจะตะเกียกตะกายกระทั่งปล้ำสู้เพื่อพระพรจากพระยะโฮวา. (เย. 32:24-29) ทำไมจึงไม่ใช้เดือนเมษายนและเดือนอื่น ๆ หลังจากนั้นเพื่อสร้างใจแรงกล้าขึ้นมาใหม่ โดยไม่ถือว่ามรดกฝ่ายวิญญาณอันยอดเยี่ยมของเราเป็นเรื่องธรรมดา?
10 “วันใหญ่ของพระยะโฮวามาใกล้. มาใกล้แล้ว และเร่งมาก.” (ซฟัน. 1:14, ล.ม.) ข่าวดีเรื่องราชอาณาจักรต้องประกาศออกไป. ชีวิตอยู่ในระหว่างเสี่ยง! ขอให้เดือนเมษายนนี้ก่อพระพรเป็นพิเศษสำหรับไพร่พลของพระยะโฮวาทุกคน ขณะที่เราแสดงให้เห็นอย่างเป็นเอกภาพว่าเรา “มีใจแรงกล้าเพื่อการกระทำที่ดีงาม.”
[กรอบหน้า 4]
ข้อเตือนใจวันอนุสรณ์
การฉลองอนุสรณ์ปีนี้ ตรงกับวันพุธที่ 19 เมษายน. ผู้ปกครองควรเอาใจใส่เรื่องต่อไปนี้:
▪ ในการกำหนดเวลาประชุมทำให้แน่ใจว่าจะไม่มีการผ่านเครื่องหมายจนกว่าดวงอาทิตย์ตกแล้ว.
▪ ทุกคน รวมทั้งผู้บรรยาย ควรได้รับแจ้งเวลาและสถานที่ที่แน่นอนสำหรับการฉลอง.
▪ ควรหาขนมปังและเหล้าองุ่นชนิดที่ถูกต้อง และจัดไว้ให้พร้อม.—ดูหอสังเกตการณ์ ฉบับ 15 กุมภาพันธ์ 1985 หน้า 25.
▪ ควรนำจาน, แก้วเหล้าองุ่น, โต๊ะ, และผ้าปูโต๊ะที่เหมาะสมมายังหอประชุมและจัดให้เข้าที่ล่วงหน้า.
▪ ควรเลือกผู้ต้อนรับแขกและผู้เสิร์ฟเครื่องหมาย แล้วแนะนำล่วงหน้าเกี่ยวกับหน้าที่ของพวกเขาและขั้นตอนต่าง ๆ ที่เหมาะสม.
▪ หอประชุมหรือสถานที่อื่นที่จะใช้สำหรับการประชุมควรทำความสะอาดล่วงหน้าอย่างทั่วถึง.
▪ ควรเตรียมการเพื่อเสิร์ฟเครื่องหมายแก่ผู้ถูกเจิมที่ทุพพลภาพซึ่งไม่สามารถมายังการฉลองได้.
▪ เมื่อมีมากกว่าหนึ่งประชาคมใช้หอประชุมเดียวกัน ควรมีการร่วมมือกันอย่างดีระหว่างประชาคมนั้น ๆ เพื่อหลีกเลี่ยงความแออัดโดยไม่จำเป็น ในห้องรับแขก, ทางเข้า, ทางเท้า, และบริเวณที่จอดรถ.