‘จงประกาศพระคำของพระเจ้าอย่างเต็มที่’
1 เมื่อคุณหยั่งรู้ค่าจริง ๆ ในสิ่งดีที่ได้รับ คุณแสดงความหยั่งรู้ค่านั้นออกมาโดยทางทัศนะและการกระทำของคุณมิใช่หรือ? คุณทำเช่นนั้นแน่! ขอสังเกตว่า อัครสาวกเปาโลตอบสนองอย่างไรต่อคุณความดีและความรักกรุณาที่พระยะโฮวาทรงสำแดงต่อมนุษยชาติ. ท่านกล่าวว่า “ขอบพระคุณพระเจ้าเพราะของประทานซึ่งพระองค์ทรงประทานนั้นที่เหลือจะพรรณนาให้สิ้นสุดได้”! “ของประทาน” นั้นหมายรวมถึงอะไร? “พระคุณ [“พระกรุณาอันไม่พึงได้รับ,” ล.ม.] ของพระเจ้า” ทั้งสิ้นที่สำแดงต่อเรา และที่ประจักษ์ชัดที่สุดก็คือการประทานพระบุตรของพระองค์ให้เป็นค่าไถ่สำหรับบาปของเรา.—2 โก. 9:14, 15; โย. 3:16.
2 เปาโลแสดงการขอบพระคุณด้วยคำพูดเท่านั้นไหม? ไม่ใช่เช่นนั้น! ท่านแสดงความหยั่งรู้ค่าอย่างลึกซึ้งในหลายวิธีด้วยกัน. ท่านเป็นห่วงอย่างยิ่งเกี่ยวกับสวัสดิภาพฝ่ายวิญญาณของเพื่อนคริสเตียนและต้องการทำเท่าที่ทำได้เพื่อช่วยพวกเขาให้ได้รับประโยชน์เต็มที่จากความรักกรุณาของพระเจ้า. เปาโลกล่าวถึงเพื่อนคริสเตียนเหล่านั้นดังนี้: “เนื่องจากมีความรักใคร่อันอ่อนละมุนต่อท่าน เราจึงยินดีจะให้ท่านทั้งหลายไม่เพียงแต่ข่าวดีของพระเจ้าเท่านั้น แต่ให้จิตวิญญาณของเราแก่ท่านด้วย เพราะว่าท่านเป็นที่รักของเรา.” (1 เธ. 2:8, ล.ม.) นอกจากการช่วยผู้ที่เป็นส่วนของประชาคมให้ได้รับความรอดแล้ว เปาโลยังประกาศข่าวดีอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย โดยเดินทางหลายพันกิโลเมตรทั้งทางบกและทางทะเลเพื่อค้นหาผู้คน “ที่มีความโน้มเอียงอย่างถูกต้องเพื่อชีวิตนิรันดร์.” (กิจ. 13:48, ล.ม.) ความหยั่งรู้ค่าอย่างสุดซึ้งที่เปาโลมีต่อทุกสิ่งที่พระยะโฮวาทรงทำเพื่อท่านได้กระตุ้นท่าน ‘ให้ประกาศพระคำของพระเจ้าอย่างเต็มที่.’—โกโล. 1:25.
3 ความหยั่งรู้ค่าต่อทุกสิ่งที่พระยะโฮวาทรงทำเพื่อเรากระตุ้นเราที่จะให้ความช่วยเหลือทางฝ่ายวิญญาณแก่ผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือในประชาคมมิใช่หรือ? (ฆลา. 6:10) และเราถูกกระตุ้นมิใช่หรือที่จะมีส่วนเต็มที่เท่าที่ทำได้ในการประกาศข่าวดีเรื่องราชอาณาจักรอย่างทั่วถึงในเขตประกาศของเรา?—มัด. 24:14.
4 โอกาสที่จะแสดงความหยั่งรู้ค่า: การประชุมอนุสรณ์เพื่อระลึกถึงการวายพระชนม์ของพระคริสต์ในแต่ละปีเป็นโอกาสพิเศษที่เราจะแสดงความหยั่งรู้ค่าต่อสิ่งที่พระยะโฮวาและพระเยซูทรงทำเพื่อเรา. นี่ไม่ใช่แค่การประชุมอีกวาระหนึ่งหรือเพียงแต่ระลึกถึงเหตุการณ์หนึ่ง. พระเยซูตรัสดังนี้: “จงกระทำอย่างนี้ให้เป็นที่ระลึกถึงเรา.” (ลูกา 22:19) การประชุมอนุสรณ์เพื่อระลึกถึงการวายพระชนม์ของพระคริสต์เป็นโอกาสที่จะใคร่ครวญถึงพระเยซูว่าพระองค์ทรงเป็นบุคคลเช่นไร. นี่เป็นเวลาที่จะตระหนักว่าพระองค์ทรงพระชนม์อยู่และทรงกระทำการงานในทุกวันนี้ พร้อมด้วยสง่าราศีฐานะเป็นกษัตริย์ซึ่งพระองค์ทรงได้รับเนื่องจากแนวทางชีวิตที่ซื่อสัตย์และเสียสละของพระองค์. การเข้าร่วมการประชุมนี้ยังเป็นโอกาสที่จะแสดงว่าเรายอมอยู่ใต้ตำแหน่งประมุขของพระคริสต์ขณะที่พระองค์ชี้นำกิจการงานและกิจกรรมต่าง ๆ ของประชาคมคริสเตียน. (โกโล. 1:17-20) ไพร่พลของพระเจ้าทุกคนควรเข้าร่วมการประชุมเพื่อระลึกถึงการวายพระชนม์ของพระคริสต์ด้วยความนับถือ. การประชุมปีนี้จะจัดขึ้นในวันพฤหัสบดีที่ 28 มีนาคม 2002 หลังดวงอาทิตย์ตก.
5 ด้วยความบากบั่นพยายามในช่วงก่อนการประชุมอนุสรณ์เมื่อปีที่แล้ว เราจึงได้ยอดใหม่ของผู้เข้าร่วมประชุมอนุสรณ์ในประเทศไทย 4,451 คน. จำนวนผู้เข้าร่วมประชุมในปีนี้จะเป็นเช่นไร? ส่วนใหญ่แล้วขึ้นอยู่กับการ “ทำงานหนักและทุ่มเทตัวเอง” ของเราเพื่อช่วยผู้คนมากที่สุดเท่าที่เป็นได้ให้เข้าร่วมการประชุมนี้.—1 ติโม. 4:10, ล.ม.
6 นอกจากเข้าร่วมการฉลองอาหารมื้อเย็นขององค์พระผู้เป็นเจ้าแล้ว เราอาจเพิ่มกิจกรรมงานประกาศของเราได้ด้วย. แน่นอนว่า พี่น้องหลายร้อยคนจะสมัครเป็นไพโอเนียร์สมทบเดือนหนึ่งหรือมากกว่านั้น. ในช่วงสี่ปีที่ผ่านไป เฉลี่ยแล้วเรามีไพโอเนียร์สมทบปีละ 186 คนในช่วงการประชุมอนุสรณ์ คือเดือนมีนาคมถึงเดือนพฤษภาคม. คุณจะจัดกิจธุระของคุณเพื่อรับสิทธิพิเศษเป็นไพโอเนียร์สมทบในปีนี้ได้ไหม? นี่จะเป็นวิธีที่ดีวิธีหนึ่งในการแสดงว่าเราหยั่งรู้ค่าจริง ๆ ต่อการจัดเตรียมอันเปี่ยมด้วยความรักของพระเจ้าเกี่ยวกับเครื่องบูชาไถ่ของพระคริสต์. คุณจะแน่ใจได้ถึงพระพรของพระยะโฮวา ดังที่ประสบการณ์ต่อไปนี้แสดงให้เห็น.
7 พี่น้องหญิงคนหนึ่งซึ่งทำงานอาชีพเต็มเวลาได้เขียนเกี่ยวกับประสบการณ์ของเธอในการเป็นไพโอเนียร์สมทบเดือนมีนาคมที่ผ่านมาดังนี้: “พระราชกิจของเรา ในเดือนกุมภาพันธ์ 2001 สนับสนุนทุกคนที่สภาพการณ์เอื้ออำนวยให้สมัครเป็นไพโอเนียร์สมทบในช่วงการประชุมอนุสรณ์. เนื่องจากเดือนมีนาคมมีห้าเสาร์ นี่จึงเหมาะกับตารางเวลาของฉันพอดี. ดังนั้น ดิฉันจึงตัดสินใจส่งใบสมัคร.” เมื่อเธอเริ่มทำงานในเดือนนั้น เธอตั้งเป้าที่จะพยายามเริ่มการศึกษาพระคัมภีร์ตามบ้าน. เธอประสบผลสำเร็จไหม? ใช่ ในการให้คำพยานชั่วโมงที่ 52 ในเดือนนั้น เธอได้รายศึกษา! เธอสรุปเรื่องนี้อย่างไร? “มีพระพรอันยอดเยี่ยมเมื่อเราใช้ความพยายามเป็นพิเศษ.”
8 มีผลประโยชน์อะไรบ้างเมื่อทั้งครอบครัวเป็นไพโอเนียร์? ครอบครัวหนึ่งที่สมาชิกทั้งสี่คนเป็นไพโอเนียร์ในเดือนเมษายนที่ผ่านมาพบว่าเดือนนั้นเป็นเดือนที่น่าจดจำตลอดไป. คุณแม่กล่าวว่า “ในแต่ละวัน เรามีภาพที่มีความสุข เนื่องจากเราอยู่ร่วมกันในงานรับใช้! การสนทนาเกี่ยวกับงานรับใช้ในแต่ละวันทำให้ช่วงอาหารเย็นเป็นที่เพลิดเพลินอย่างยิ่ง.” ลูกชายกล่าวว่า “ผมชอบทำงานประกาศกับคุณพ่อในระหว่างสัปดาห์ เพราะปกติท่านต้องทำงานอาชีพ.” คุณพ่อเสริมว่า “ฐานะหัวหน้าครอบครัว ผมรู้สึกพึงพอใจที่ทราบว่าเราได้ทำงานร่วมกันในงานที่สำคัญที่สุดในสมัยของเรา.” ทุกคนในครอบครัวของคุณจะเป็นไพโอเนียร์ได้ไหม? ทำไมไม่หารือกันในครอบครัวและดูว่าเป็นไปได้ไหมที่ทั้งครอบครัวของคุณจะเป็นไพโอเนียร์สมทบในช่วงการประชุมอนุสรณ์ปีนี้?
9 เราจะทำให้เดือนมีนาคมเป็นเดือนที่ดีที่สุดเท่าที่เคยมีมาได้ไหม? ช่วงต้นปี 2000 พระราชกิจของเรา ตั้งคำถามว่า “เราจะทำให้เดือนเมษายน 2000 เป็นเดือนที่ดีที่สุดเท่าที่เคยมีมาได้ไหม?” มีการตอบรับเช่นไร? มีการบรรลุยอดใหม่หลายยอด. ในเดือนนั้นมียอดใหม่ของไพโอเนียร์สมทบ 384 คน. นอกจากนั้น เรายังมียอดใหม่ของจำนวนชั่วโมง, การกลับเยี่ยม, และการศึกษาคัมภีร์ไบเบิลตามบ้าน. คุณจำความกระตือรือร้นที่มีในประชาคมของคุณเนื่องจากกิจกรรมฝ่ายวิญญาณในเดือนพิเศษนั้นได้ไหม? เราจะบรรลุผลเช่นเดิมหรือมากกว่านั้นในปีนี้ได้ไหม? ด้วยความพยายามร่วมกันของทุกคน เดือนมีนาคม 2002 อาจเป็น “เดือนที่ดีที่สุดเท่าที่เคยมีมา.” ทำไมจึงเป็นเดือนมีนาคม?
10 มีเหตุผลสองประการที่เดือนมีนาคมควรเป็นเดือนพิเศษแห่งการทำงาน. ประการแรก การประชุมอนุสรณ์จะจัดขึ้นปลายเดือนมีนาคม ซึ่งทำให้เรามีโอกาสเต็มที่ในช่วงต้นเดือนที่จะเชิญผู้คนมากที่สุดเท่าที่จะมากได้ให้เข้าร่วมการประชุม. ประการที่สอง เดือนมีนาคมปีนี้มีวันเสาร์-อาทิตย์ห้าครั้ง ซึ่งทำให้คนที่ทำงานอาชีพหรือที่ยังเรียนหนังสืออยู่สามารถเป็นไพโอเนียร์สมทบได้ง่ายขึ้น. ทำไมไม่นั่งลงและวางแผนตารางการทำงานโดยใช้ปฏิทินที่ลงไว้ในใบแทรกนี้เสียแต่ตอนนี้ล่ะ? การเป็นไพโอเนียร์สมทบอาจง่ายกว่าที่คุณคิด. ยกตัวอย่าง โดยการจัดเวลา 8 ชั่วโมงเพื่อทำงานรับใช้ในสุดสัปดาห์ซึ่งมีห้าครั้ง คุณต้องจัดเวลาอีกแค่ 10 ชั่วโมงสำหรับส่วนที่เหลือของเดือนนั้นเพื่อบรรลุข้อเรียกร้อง 50 ชั่วโมง.
11 ผู้ปกครองจะช่วยทุกคนในประชาคม ‘ประกาศพระคำของพระเจ้าอย่างเต็มที่’ ได้อย่างไร? จงสร้างความกระตือรือร้นเมื่อทำส่วนในการประชุมและเมื่อสนทนาส่วนตัว. ผู้ดูแลการศึกษาหนังสือประจำประชาคมและผู้ช่วยอาจริเริ่มสนทนากับพี่น้องในกลุ่มและเสนอการช่วยเหลือเป็นส่วนตัว. คำพูดอ่อนโยนที่หนุนกำลังใจเพียงไม่กี่คำหรือข้อแนะที่ใช้การได้บางอย่างก็อาจเพียงพอแล้ว. (สุภา. 25:11) หลายคนจะเห็นว่าด้วยการปรับเปลี่ยนตารางเวลาของตนเพียงเล็กน้อย พวกเขาสามารถรับสิทธิพิเศษที่จะรับใช้เป็นไพโอเนียร์สมทบได้. ในหลายประชาคม ถ้าไม่ใช่ทั้งหมด ก็ส่วนใหญ่ที่ผู้ปกครองและผู้ช่วยงานรับใช้พร้อมกับภรรยาของพวกเขาได้วางตัวอย่างที่ดีโดยการเป็นไพโอเนียร์สมทบในช่วงการประชุมอนุสรณ์. สิ่งนี้หนุนใจผู้ประกาศหลายคนให้สมทบกับพวกเขา. เนื่องจากข้อจำกัดด้านร่างกายหรือสภาพการณ์อื่น ๆ ผู้ประกาศบางคนอาจเป็นไพโอเนียร์ไม่ได้ แต่พวกเขาอาจได้รับการหนุนใจให้แสดงความหยั่งรู้ค่าโดยทำมากเท่าที่ทำได้ในงานรับใช้ร่วมกับประชาคม.
12 ความสำเร็จขึ้นอยู่กับการวางแผนอย่างรอบคอบของผู้ปกครอง. ควรจัดการประชุมเพื่อการประกาศในเวลาที่สะดวกตลอดทั้งสัปดาห์. ถ้าเป็นได้ ผู้ดูแลการรับใช้จะมอบหมายล่วงหน้าให้พี่น้องชายที่มีคุณวุฒิบางคนนำการประชุมเพื่อการประกาศสำหรับแต่ละครั้ง. จำต้องเตรียมตัวอย่างดีเพื่อการประชุมนั้นจะไม่เกิน 10 ถึง 15 นาทีซึ่งรวมถึงการจัดกลุ่ม, การมอบหมายเขต, และการอธิษฐาน. (ดูตู้ปัญหาในพระราชกิจของเรา เดือนกันยายน 2001.) ควรอธิบายตารางการทำงานของเดือนนั้นแก่ประชาคมอย่างชัดเจนและติดบนกระดานคำประกาศ.
13 ควรดูแลให้มีเขตประกาศอย่างเพียงพอ. ผู้ดูแลการรับใช้ควรคุยกับพี่น้องที่เอาใจใส่เขตประกาศเพื่อจัดเตรียมให้มีการทำงานในเขตที่ไม่ค่อยได้ทำ. ควรเน้นให้เอาใจใส่บ้านที่ไม่มีคนอยู่, การให้คำพยานตามถนนและร้านค้า, และการให้คำพยานตอนเย็น. เมื่อเห็นว่าเหมาะสม อาจมีการกระตุ้นผู้ประกาศบางคนที่จะให้คำพยานทางโทรศัพท์.
14 จงช่วยพวกเขาให้กลับมารับใช้อีกครั้ง: มีใครที่อยู่ในเขตประชาคมของคุณไหมที่เลิกประกาศข่าวดี? บุคคลเช่นนั้นยังเป็นส่วนของประชาคมและต้องการความช่วยเหลือ. (เพลง. 119:176) เนื่องจากจุดจบของโลกเก่าใกล้เข้ามามากและโลกใหม่อยู่เบื้องหน้านี้เอง เราจึงมีเหตุผลดีที่จะใช้ความพยายามทุกอย่างเพื่อช่วยคนที่เลิกประกาศ. (โรม 13:11, 12) ระหว่างห้าปีที่ผ่านไป แต่ละปีมีประมาณ 40 คนตอบรับการช่วยเหลือและกลับมารับใช้อีกครั้ง. เราจะทำอะไรได้เพื่อช่วยอีกหลายคนให้กลับมามีความรักและความมั่นใจเหมือนที่เขาเคยมีตอนเริ่มต้นงานรับใช้?—เฮ็บ. 3:12-14.
15 คณะผู้ปกครองคงต้องการพิจารณาว่าพวกเขาจะช่วยคนที่เลิกประกาศในช่วงไม่กี่ปีมานี้ได้อย่างไร. (มัด. 18:12-14) เลขาธิการควรตรวจดูบัตรบันทึกของผู้ประกาศในประชาคมและจดชื่อทุกคนที่เลิกประกาศ. ควรพยายามเป็นพิเศษที่จะเยี่ยมบำรุงเลี้ยงเพื่อให้การช่วยเหลือ. ผู้ปกครองอาจต้องการขอผู้ประกาศบางคนที่เคยสนิทและเคยทำงานร่วมกับคนนั้น หรือขอผู้ประกาศคนอื่นให้ช่วย. บางทีอาจเป็นผู้ที่เคยนำการศึกษากับผู้ที่เลิกประกาศและยินดีให้ความช่วยเหลือเป็นพิเศษในเวลาที่มีความจำเป็นนี้. เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่า หลายคนที่เลิกประกาศจะถูกกระตุ้นให้เริ่มประกาศพระคำของพระเจ้าอีกครั้ง. ถ้าเขามีคุณวุฒิ จะมีเวลาไหนที่ดีไปกว่าช่วงการประชุมอนุสรณ์ที่เขาจะเริ่มอีกครั้ง!—สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติม ดูตู้ปัญหาในพระราชกิจของเรา เดือนพฤศจิกายน 2000.
16 คนอื่นมีคุณวุฒิที่จะประกาศไหม? พระยะโฮวาทรงอวยพรไพร่พลของพระองค์ต่อไปโดยนำ “สิ่งน่าปรารถนาแห่งชาติทั้งปวง” เข้ามา. (ฮาฆี 2:7, ล.ม.) ในแต่ละปี หลายพันคนมีคุณวุฒิเป็นผู้ประกาศที่ยังไม่รับบัพติสมา. พวกเขาเป็นใคร? ก็คือลูกของพยานพระยะโฮวาและนักศึกษาพระคัมภีร์ที่ก้าวหน้า. เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเขามีคุณวุฒิเป็นผู้ประกาศข่าวดี?
17 ลูกของพยานพระยะโฮวา: เด็กหลายคนไปประกาศตามบ้านกับบิดามารดาเป็นเวลาหลายปี แม้เขายังไม่ได้เป็นผู้ประกาศที่ยังไม่รับบัพติสมา. เดือนมีนาคมอาจเป็นเวลาที่ดีที่พวกเขาจะเริ่ม. คุณจะรู้ได้อย่างไรว่าลูกของคุณมีคุณวุฒิแล้วหรือยัง? หนังสือจัดให้เป็นระเบียบเพื่อทำให้งานรับใช้ของเราสำเร็จ หน้า 100 กล่าวว่า “เมื่อเด็กเป็นตัวอย่างที่ดีในด้านความประพฤติและสามารถแสดงความเชื่อของตัวเองโดยการพูดกับคนอื่น ๆ เกี่ยวกับข่าวดี โดยได้รับการกระตุ้นจากหัวใจให้ทำเช่นนั้น.” ถ้าคุณคิดว่าลูกของคุณมีคุณวุฒิ จงพูดกับผู้ปกครองที่เป็นคนหนึ่งในคณะกรรมการการรับใช้ของประชาคม.
18 นักศึกษาพระคัมภีร์ที่มีคุณวุฒิ: หลังจากนักศึกษาพระคัมภีร์มีความรู้และเข้าร่วมประชุมระยะหนึ่งแล้ว เขาอาจต้องการเป็นผู้ประกาศราชอาณาจักร. ถ้าคุณนำการศึกษากับนักศึกษาดังกล่าว ขอพิจารณาคำถามเหล่านี้: เขาทำความก้าวหน้าสมกับอายุและความสามารถของเขาไหม? เขาเริ่มแบ่งปันความเชื่อกับคนอื่นเมื่อสบโอกาสไหม? เขากำลังสวม “บุคลิกภาพใหม่” ไหม? (โกโล. 3:10, ล.ม.) เขาบรรลุคุณวุฒิสำหรับผู้ประกาศที่ยังไม่รับบัพติสมาตามเค้าโครงที่อยู่ในหนังสือจัดให้เป็นระเบียบ หน้า 97-99 ไหม? ถ้าใช่ คุณควรติดต่อคณะกรรมการการรับใช้ของประชาคมเพื่อจะจัดให้ผู้ปกครองสองคนพบกับคุณและนักศึกษาคนนั้น. ถ้าเขามีคุณวุฒิ ผู้ปกครองสองคนจะแจ้งให้เขาทราบว่าเขาจะเริ่มเผยแพร่ต่อสาธารณชนได้.
19 จะว่าอย่างไรกับเดือนเมษายนและพฤษภาคม? ทั้งสองเดือนนี้เป็นเดือนพิเศษเช่นกันสำหรับกิจกรรมที่เพิ่มขึ้นในงานรับใช้. หลายคนที่เป็นไพโอเนียร์สมทบในเดือนมีนาคมอาจเป็นอีกได้ในเดือนเมษายน และ/หรือพฤษภาคม. ในเดือนเมษายนและพฤษภาคม เราจะเสนอวารสารหอสังเกตการณ์ และตื่นเถิด! ในงานประกาศเป็นอันดับแรก. วารสารทั้งสองมีผลกระทบที่ดีต่อชีวิตของผู้อ่านจริง ๆ! วารสารเหล่านี้มีบทบาทสำคัญในการเพิ่มทวีอันน่าทึ่งที่เกิดขึ้นตลอดทั่วโลก. จะมีการใช้ความพยายามเป็นพิเศษในเดือนเมษายนและพฤษภาคมเพื่อเสนอวารสารให้แก่ผู้คนมากที่สุดเท่าที่มากได้. จงวางแผนตั้งแต่บัดนี้เพื่อจะมีส่วนร่วมอย่างเต็มที่.
20 เนื่องจากการวางแผนที่จะทำงานประกาศเพิ่มขึ้น คุณต้องการวารสารที่รับจากประชาคมมากขึ้นไหม? ตลอดทั้งปีรับใช้ เราเสนอวารสารหอสังเกตการณ์ และตื่นเถิด! ทุกวันเสาร์ซึ่งถูกกำหนดเป็นวันวารสาร. อย่างไรก็ตาม เนื่องจากหลายคนจะรับใช้เป็นไพโอเนียร์สมทบและเราทุกคนจะเสนอวารสารถึงสองเดือนเต็ม คุณอาจจำเป็นต้องขอวารสารเพิ่มกับประชาคม. ถ้าอย่างนั้น โปรดแจ้งผู้รับใช้แผนกวารสารในประชาคมของคุณทันที. ในเวลาเดียวกัน ผู้รับใช้แผนกสรรพหนังสือควรตรวจดูว่ามีแผ่นพับคุณอยากรู้จักคัมภีร์ไบเบิลดีขึ้นไหม? เพียงพอที่ทุกคนจะใช้.
21 หลายคนแสดงความหยั่งรู้ค่าคอลัมน์ “สิ่งที่จะพูดได้เกี่ยวกับวารสารเหล่านี้” ในพระราชกิจของเรา. คุณรับประโยชน์จากการจัดเตรียมนี้โดยเรียนรู้ที่จะใช้ตัวอย่างการเสนอวารสารนั้นไหม? ทำไมไม่ใช้เวลาส่วนหนึ่งของการศึกษาประจำครอบครัวในแต่ละสัปดาห์เพื่อฝึกซ้อมการเสนอเหล่านั้นล่ะ?
22 จงใช้ประโยชน์มากที่สุดจากช่วงการประชุมอนุสรณ์: เช่นเดียวกับอัครสาวกเปาโล ขอเราทุกคนแสดงให้พระยะโฮวาเห็นว่าเราหยั่งรู้ค่าอย่างยิ่งต่อ ‘‘ของประทาน” โดยที่เรามีส่วนเต็มที่ในกิจกรรมฝ่ายวิญญาณที่ได้วางแผนไว้สำหรับช่วงการประชุมอนุสรณ์. การวางแผนเหล่านี้รวมไปถึง (1) การเข้าร่วมในโอกาสที่สำคัญที่สุดในรอบปี อันได้แก่การฉลองอาหารมื้อเย็นขององค์พระผู้เป็นเจ้าในวันพฤหัสบดีที่ 28 มีนาคม 2002; (2) การช่วยผู้ที่เลิกประกาศให้กลับมามี “ความรักซึ่ง [พวกเขา] เคยมีในตอนแรก” อีก (วิ. 2:4, ล.ม.; โรม 12:11); (3) การช่วยลูกของเราและนักศึกษาพระคัมภีร์ที่มีคุณวุฒิให้เป็นผู้ประกาศที่ยังไม่รับบัพติสมา; และ (4) การมีส่วนร่วมในงานเผยแพร่อย่างเต็มที่เท่าที่เป็นไปได้ อาจถึงกับเป็นไพโอเนียร์สมทบในเดือนมีนาคมและเดือนถัดไป.—2 ติโม. 4:5.
23 เราอธิษฐานอย่างจริงจังเพื่อขอให้เราทุกคนมีส่วนเต็มที่ในการประกาศข่าวดีแห่งราชอาณาจักรในช่วงการประชุมอนุสรณ์ ด้วยเหตุนี้ จึงเป็นการแสดงว่าเราหยั่งรู้ค่าอย่างลึกซึ้งต่อทุกสิ่งที่พระยะโฮวาทรงทำเพื่อเรา.
[กรอบหน้า 6]
ตารางการรับใช้ส่วนตัวสำหรับเดือนมีนาคม 2002
วันอาทิตย์ วันจันทร์ วันอังคาร วันพุธ วันพฤหัสบดี วันศุกร์ วันเสาร์
1 2
วันวารสาร
3 4 5 6 7 8 9
วันวารสาร
10 11 12 13 14 15 16
วันวารสาร
17 18 19 20 21 22 23
วันวารสาร
24 25 26 27 28 29 30
วันอนุสรณ์
หลัง
31 ดวงอาทิตย์ตก
คุณจะจัดเวลาให้ได้ทั้งสิ้น 50 ชั่วโมงเพื่อเป็นไพโอเนียร์สมทบในเดือนมีนาคมได้ไหม?