คุณจะประกาศในวันอาทิตย์ได้ไหม?
1. เราเรียนรู้อะไรได้จากสิ่งที่เปาโลและเพื่อนร่วมงานทำที่เมืองฟิลิปปอย?
1 วันที่ชาวยิวส่วนใหญ่ในเมืองฟิลิปปอยหยุดพักผ่อนคือวันซะบาโต. เปาโลและเพื่อนร่วมงานได้ไปเยี่ยมเมืองนี้เมื่อเดินทางในฐานะมิชชันนารี. คงไม่มีใครวิพากษ์วิจารณ์พวกเขาถ้าจะหยุดพักจากงานประกาศในวันนั้นด้วย. แต่พวกเขารู้ว่าชาวยิวชุมนุมกันนอกเมืองเพื่ออธิษฐาน จึงฉวยโอกาสที่จะประกาศกับชาวยิวที่นั่น. เปาโลและเพื่อนร่วมงานคงมีความสุขมากจริง ๆ ที่นางลิเดียฟังพวกเขาสอนและทุกคนในบ้านของเธอได้รับบัพติสมา! (กิจ. 16:13-15) เนื่องจากหลายคนในทุกวันนี้หยุดพักผ่อนในวันอาทิตย์ เราก็น่าจะประกาศกับพวกเขาในวันนั้น.
2. ประชาชนของพระยะโฮวาต้องเอาชนะอุปสรรคอะไรบ้างเพื่อจะประกาศในวันอาทิตย์โดยไม่มีการขัดขวาง?
2 ต่อสู้เพื่อจะได้ประกาศในวันอาทิตย์: ในปี 1927 ประชาชนของพระยะโฮวาได้รับการสนับสนุนให้ประกาศทุกวันอาทิตย์. มีการต่อต้านงานนี้ทันที. หลายคนในสหรัฐถูกจับกุมด้วยข้อหาฝ่าฝืนกฎหมายซะบาโตวันอาทิตย์, รบกวนผู้คน, และจำหน่ายสิ่งของโดยไม่มีใบอนุญาต. แต่ประชาชนของพระยะโฮวาไม่หยุดประกาศ. ในทศวรรษ 1930 พวกเขาจัดให้มี “การรณรงค์ของหน่วย” ที่ผู้ประกาศจากประชาคมรอบ ๆ จะประกาศร่วมกันในเขตหนึ่ง ๆ. บางครั้งเมื่อผู้ประกาศถูกจับกุม ก็ยังมีผู้ประกาศอีกมากจนเจ้าหน้าที่ไม่สามารถหยุดพวกเขาได้. คุณเห็นค่าจริง ๆ ไหมต่อการเสียสละของพี่น้องเหล่านั้นที่ทำให้เราสามารถประกาศในวันอาทิตย์ได้โดยไม่มีการขัดขวาง?
3. เหตุใดวันอาทิตย์จึงเป็นวันที่เหมาะสำหรับการประกาศ?
3 วันที่ยอดเยี่ยมสำหรับการประกาศ: หลายคนหยุดงานและอยู่บ้านในวันอาทิตย์. พวกเขามักจะผ่อนคลาย. บางคนที่ไปโบสถ์อาจอยากคุยเรื่องพระเจ้าในวันนั้น. ถ้าเรามีการประชุมในวันอาทิตย์ เราก็แต่งตัวเหมือนที่เราจะไปประกาศอยู่แล้ว ดังนั้นเราน่าจะวางแผนออกประกาศก่อนหรือหลังการประชุม. ถ้าจำเป็น ก็อาจเตรียมอาหารเบา ๆ ไปรับประทานด้วย.
4. เราอาจมีความยินดีเช่นไรถ้าออกประกาศในวันอาทิตย์?
4 ถ้าเราใช้เวลาส่วนหนึ่งของวันอาทิตย์เพื่อออกประกาศ เราก็จะยังมีเวลาพักผ่อนตามที่เรา ต้องการ. และเราจะพักผ่อนโดยรู้สึกอิ่มใจพอใจที่ได้เข้าร่วมงานรับใช้อันศักดิ์สิทธิ์. (สุภา. 19:23) เราอาจถึงกับมีความยินดีที่ได้พบบางคนที่เป็นเหมือนนางลิเดีย!