วันฮาโลวีนมีต้นตอมาจากไหน?
คำตอบจากคัมภีร์ไบเบิล
คัมภีร์ไบเบิลไม่เคยพูดถึงวันฮาโลวีนซึ่งเป็นเทศกาลที่หลายคนฉลองกันในวันที่ 31 ตุลาคมของทุกปี ที่จริงต้นตอและประเพณีวันฮาโลวีนขัดแย้งกับคำสอนในคัมภีร์ไบเบิล
ในบทความนี้
ประวัติและประเพณีวันฮาโลวีน
เทศกาลแซมเฮน: สารานุกรมเดอะเวิลด์บุ๊ก (The World Book Encyclopedia) บอกว่า ต้นตอของเทศกาลฮาโลวีนมีประวัติย้อนไปถึง “สมัยที่ชาวเคลต์โบราณฉลองเทศกาลแซมเฮนเมื่อ 2,000 กว่าปีที่แล้ว ชาวเคลต์เชื่อว่าในช่วงนี้วิญญาณคนตายจะมายังโลกมนุษย์ และคนเป็นจะติดต่อกับคนตายได้”—ดู “ทำไมถึงเรียกว่าวันฮาโลวีน?”
ชุดฮาโลวีน การให้ลูกกวาด และการเล่นทริกออร์ทรีต: แหล่งอ้างอิงหนึ่งอธิบายว่า ชาวเคลต์บางคนแต่งตัวเป็นผี เพื่อให้วิญญาณที่มายังโลกเข้าใจผิดว่าเป็นพวกเดียวกันและไม่มารังควาน บางคนก็เอาลูกกวาดหรือขนมมาวางไว้ให้พวกวิญญาณ เพื่อให้วิญญาณเหล่านั้นพอใจและไม่ทำร้ายเขาa
ในยุโรปสมัยยุคกลาง นักบวชคาทอลิกเริ่มทำตามธรรมเนียมหลายอย่างของคนนอกรีตในท้องถิ่น และให้สมาชิกของคริสตจักรแต่งชุดผีไปเคาะประตูตามบ้านเพื่อขอของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ
ผี แวมไพร์ มนุษย์หมาป่า พ่อมดแม่มด และซอมบี้: สิ่งเหล่านี้เกี่ยวข้องกับความเชื่อเรื่องวิญญาณชั่วมานานแล้ว หนังสือฮาโลวีน ทรีเวีย (Halloween Trivia) บอกว่า “พวกนี้มีพลังเหนือธรรมชาติ” และ “เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับความตาย คนตาย หรือการกลัวตาย”
ฟักทองฮาโลวีน หรือ แจ็ก-โอ-แลนเทิร์น: ในอังกฤษสมัยยุคกลาง ผู้คน “จะไปขออาหารตามบ้านเพื่อแลกกับการสวดภาวนาให้คนตาย” พวกเขาจะถือ “หัวผักกาดเทอร์นิพที่เจาะให้เป็นโคมไฟ ข้างในมีเทียนที่จุดไว้ ซึ่งเปรียบเหมือนวิญญาณที่ถูกขังอยู่ในไฟชำระ” (หนังสือ Halloween—From Pagan Ritual to Party Night) นักประวัติศาสตร์บางคนบอกว่าโคมไฟนี้จะช่วยขับไล่วิญญาณที่ชั่วร้ายไม่ให้มารังควาน ต่อมาในช่วงทศวรรษ 1800 ผู้คนในอเมริกาเหนือเริ่มนำฟักทองมาใช้แทนหัวผักกาดเทอร์นิพ เพราะฟักทองหาง่ายและแกะสลักได้ง่ายกว่า
สำคัญไหมที่จะรู้ต้นตอของวันฮาโลวีน?
ใช่ สำคัญมาก บางคนมองว่าการฉลองฮาโลวีนเป็นเรื่องสนุกที่ไม่มีพิษมีภัย แต่สิ่งที่ทำกันในเทศกาลนี้ขัดกับคำสอนในคัมภีร์ไบเบิลอย่างชัดเจน การฉลองฮาโลวีนมีต้นตอมาจากความเชื่อที่ไม่ถูกต้องเกี่ยวกับคนตาย วิญญาณ หรือผีปีศาจ
ขอสังเกตข้อคัมภีร์ต่อไปนี้ที่แสดงให้เห็นว่าพระเจ้าคิดยังไงกับความเชื่อที่เกี่ยวข้องกับฮาโลวีน
“อย่าให้ผู้ใด . . . ปรึกษาหารือกับผีทั้งปวง . . . หรือพูดจากับผีผู้ตาย”—เฉลยธรรมบัญญัติ 18:10-12, ฉบับ OV83
ความหมาย: พระเจ้าห้ามไม่ให้เราติดต่อกับคนตาย ไม่ว่าจะทำจริง ๆ หรือแค่แกล้งทำเล่น ๆ เพื่อความสนุก
“คนตายไม่รู้อะไรเลย”—ปัญญาจารย์ 9:5
ความหมาย: เนื่องจากคนตายไม่มีความคิดและความรู้สึก พวกเขาเลยไม่สามารถติดต่อกับคนที่มีชีวิตอยู่ได้
“[อย่า] มีส่วนร่วมกับพวกปีศาจ คุณจะดื่มจากถ้วยของพระยะโฮวาและจากถ้วยของปีศาจด้วยไม่ได้”—1 โครินธ์ 10:20, 21
ความหมาย: คนที่อยากทำให้พระเจ้าพอใจต้องไม่ยุ่งเกี่ยวกับผีปีศาจไม่ว่าทางใดก็ตาม
“[พวกคุณต้อง] ยืนหยัดต่อสู้กับกลอุบายของมาร . . . ต่อสู้กับกองทัพปีศาจชั่ว”—เอเฟซัส 6:11, 12
ความหมาย: คริสเตียนต้องไม่ยุ่งกับพวกผีปีศาจ และไม่ทำเหมือนกับว่าร่วมฉลองกับพวกมัน
a ดูหนังสือ Halloween: An American Holiday, an American History หน้า 4