ทรง​รู้​ทุก​สิ่ง​เกี่ยว​กับ​ตัว​เรา พระองค์​จึง​สามารถ​ฟัง​เรา​อย่าง​เห็น​อก​เห็น​ใจ​เมื่อ​เรา​อธิษฐาน​ด้วย​ความ​จริง​ใจ​เพื่อ​ขอ​ความ​เมตตา. ดัง​นั้น อย่า​ลังเล​ที่​จะ​หัน​เข้า​หา​พระเจ้า​ด้วย​ความ​ถ่อม​ใจ​และ​อธิษฐาน​อย่าง​จริงจัง เช่น​เดียว​กับ​บุตร​ที่​เข้า​หา​บิดา​เมื่อ​มี​ปัญหา. พระ​ยะโฮวา​จะ​ให้​คุณ​มี​สติ​รู้สึก​ผิด​ชอบ​ที่​สะอาด. (บทเพลง​สรรเสริญ 51:1-12, 17; ยะซายา 1:18) แน่นอน คุณ​ต้อง​ทำ​สิ่ง​ที่​จำเป็น​สอดคล้อง​กับ​คำ​อธิษฐาน​ของ​คุณ. ยก​ตัว​อย่าง คุณ​จะ​พยายาม​หลีก​เลี่ยง​สื่อ​ลามก​ทุก​รูป​แบบ​รวม​ทั้ง​การ​คบหา​สมาคม​ที่​ไม่​ดี.b

ถ้า​คุณ​ยัง​มี​ปัญหา​กับ​การ​สำเร็จ​ความ​ใคร่​ด้วย​ตน​เอง โปรด​พูด​เรื่อง​นี้​กับ​บิดา​มารดา​คริสเตียน​หรือ​ผู้​ที่​อาวุโส​ฝ่าย​วิญญาณ​และ​เพื่อน​ที่​ห่วงใย​รักใคร่.c—สุภาษิต 1:8, 9; 1 เทสซาโลนิเก 5:14; ทิทุส 2:3-5.

พระ​ยะโฮวา​ทรง​คาด​หมาย​ว่า​ผู้​ที่​สมรส​แล้ว​จะ​รักษา​ความ​ซื่อ​สัตย์​ต่อ​คำ​ปฏิญาณ​ใน​การ​สมรส. เมื่อ​ทรง​นำ​ชาย​และ​หญิง​คู่​แรก​มา​อยู่​ร่วม​กัน​ใน​การ​สมรส พระ​ยะโฮวา​ทรง​แถลง​ดัง​นี้: “ผู้​ชาย​จึง . . . ผูก​พัน​อยู่​กับ​ภรรยา: และ​เขา​ทั้ง​สอง​จะ​เป็น​เนื้อหนัง​อัน​เดียว​กัน.” ต่อ​มา พระ​เยซู​คริสต์​ตรัส​ซ้ำ​ถ้อย​คำ​ดัง​กล่าว​แล้ว​เสริม​ว่า “ฉะนั้น ที่​พระเจ้า​ทรง​ผูก​มัด​ไว้​ด้วย​กัน​แล้ว​นั้น​อย่า​ให้​มนุษย์​ทำ​ให้​แยก​จาก​กัน​เลย.” (เยเนซิศ 2:24; มัดธาย 19:3-6) ดัง​นั้น พระ​ยะโฮวา​และ​พระ​เยซู​ทรง​มอง​ว่า​ชีวิต​สมรส​เป็น​สัญญา​ผูก​มัด​ตลอด​ชีวิต​ซึ่ง​จะ​ยุติ​ลง​เฉพาะ​เมื่อ​คน​ใด​คน​หนึ่ง​เสีย​ชีวิต. (1 โครินท์ 7:39) เนื่อง​จาก​การ​สมรส​เป็น​การ​จัด​เตรียม​อัน​ศักดิ์สิทธิ์ จึง​ไม่​ควร​ถือ​ว่า​การ​หย่าร้าง​เป็น​เรื่อง​เล็ก​น้อย. ที่จริง​แล้ว พระ​ยะโฮวา​ทรง​เกลียด​ชัง​การ​หย่าร้าง​ที่​ไม่​มี​สาเหตุ​ตาม​หลัก​พระ​คัมภีร์.—มาลาคี 2:15, 16.

อะไร​คือ​เหตุ​ผล​สำหรับ​การ​หย่าร้าง​ตาม​หลัก​พระ​คัมภีร์? พระ​ยะโฮวา​ทรง​เกลียด​ชัง​การ​เล่นชู้​และ​การ​ผิด​ประเวณี. (เยเนซิศ 39:9; 2 ซามูเอล 11:26, 27; บทเพลง​สรรเสริญ 51:4) ที่​จริง พระองค์​ทรง​รู้สึก​ว่า​การ​ผิด​ประเวณี​เป็น​เรื่อง​น่า​รังเกียจ​มาก​จน​พระองค์​ยอม​ให้​สิ่ง​นี้​เป็น​เหตุ​ผล​สำหรับ​การ​หย่าร้าง. (สำหรับ​การ​พิจารณา​ว่า​การ​ผิด​ประเวณี​เกี่ยว​ข้อง​กับ​อะไร​บ้าง เชิญ​ดูบท 9 ข้อ 7 ที่​อธิบาย​เรื่อง​การ​ผิด​ประเวณี.) พระ​ยะโฮวา​ทรง​ยอม​ให้​ฝ่าย​ที่​ไม่​ผิด​มี​สิทธิ์​ตัดสิน​ใจ​ว่า​จะ​อยู่​ต่อ​ไป​กับ​ฝ่าย​ที่​ทำ​ผิด​หรือ​จะ​ขอ​หย่าร้าง. (มัดธาย 19:9) ดัง​นั้น ถ้า​ฝ่าย​ที่​ไม่​ผิด​ตัดสิน​ใจ​ขอ​หย่า พระ​ยะโฮวา​จะ​ไม่​เกลียด​ชัง​การ​หย่าร้าง​นั้น. แต่​ใน​ขณะ​เดียว​กัน​ประชาคม​คริสเตียน​ไม่​สนับสนุน​ใคร ๆ ให้​หย่าร้าง. แท้​ที่​จริง​แล้ว สภาพการณ์​บาง​อย่าง​อาจ​ทำ​ให้​ฝ่าย​ที่​ไม่​ผิด​ตัดสิน​ใจ​อยู่​ต่อ​ไป​กับ​ฝ่าย​ที่​ได้​ทำ​ผิด โดย​เฉพาะ​อย่าง​ยิ่ง​ถ้า​เขา​กลับ​ใจ​จริง ๆ. แต่​ใน​ที่​สุด​แล้ว ผู้​ที่​มี​สาเหตุ​สำหรับ​การ​หย่าร้าง​ตาม​หลัก​พระ​คัมภีร์​ต้อง​ตัดสิน​ใจ​ด้วย​ตัว​เอง​และ​ยอม​รับ​ผล​ใด ๆ ก็​ตาม​ที่​อาจ​จะ​ตาม​มา​จาก​การ​ตัดสิน​ใจ​นั้น.—กาลาเทีย 6:5.

ใน​สภาพการณ์​บาง​อย่าง​ที่​ถึง​ขีด​สุด คริสเตียน​บาง​คน​ตัดสิน​ใจ​แยก​กัน​อยู่​หรือ​หย่า​กับ​คู่​สมรส​แม้​ว่า​คู่​สมรส​ไม่​ได้​ทำ​ผิด​ประเวณี. ใน​กรณี​เช่น​นี้ คัมภีร์​ไบเบิล​กล่าว​อย่าง​ชัดเจน​ว่า​ผู้​ที่​แยก​กัน​อยู่ “อย่า​แต่งงาน​ใหม่ หรือ​ไม่​ก็​ให้​นาง​คืน​ดี​กับ​สามี.” (1 โครินท์ 7:11) คริสเตียน​ที่​แยก​กัน​อยู่​นั้น​ไม่​มี​อิสระ​ที่​จะ​สนใจ​คน​อื่น​โดย​มุ่ง​หมาย​จะ​แต่งงาน​ใหม่. (มัดธาย 5:32) ตอน​นี้​ขอ​พิจารณา​สภาพการณ์​บาง​อย่าง​ที่​ถึง​ขีด​สุด​ที่​ทำ​ให้​บาง​คน​มอง​ว่า​เป็น​สาเหตุ​สำหรับ​การ​แยก​กัน​อยู่.

จงใจ​ไม่​เลี้ยง​ดู. ครอบครัว​อาจ​อัตคัด​ขัดสน​และ​ขาด​สิ่ง​จำเป็น​พื้น​ฐาน​ใน​ชีวิต​เนื่อง​จาก​สามี​ไม่​เลี้ยง​ดู​ครอบครัว​ทั้ง ๆ ที่​เขา​สามารถ​ทำ​ได้. คัมภีร์​ไบเบิล​กล่าว​ว่า “ถ้า​ใคร​ไม่​เลี้ยง​ดู . . . สมาชิก​ใน​ครอบครัว​เขา คน​นั้น​ก็​ปฏิเสธ​ความ​เชื่อ​และ​เป็น​คน​เลว​ยิ่ง​กว่า​คน​ที่​ไม่​มี​ความ​เชื่อ​ด้วย​ซ้ำ.” (1 ติโมเธียว 5:8) ถ้า​ชาย​คน​นั้น​ไม่​ยอม​เปลี่ยน​วิถี​ชีวิต ภรรยา​คง​จะ​ต้อง​ตัดสิน​ใจ​ว่า​เธอ​จำเป็น​ต้อง​ดำเนิน​การ​ทาง​กฎหมายaเพื่อ​แยก​กัน​อยู่​หรือ​ไม่ เพื่อ​ปก​ป้อง​สวัสดิภาพ​ของเธอ​และ​ลูก. แน่นอน คริสเตียน​ผู้​ปกครอง​ควร​พิจารณา​อย่าง​รอบคอบ​สำหรับ​ข้อ​กล่าวหา​ที่​ว่า​คริสเตียน​คน​หนึ่ง​ไม่​เลี้ยง​ดู​ครอบครัว​ของ​ตน. การ​ไม่​เลี้ยง​ดู​ครอบครัว​ของ​ตน​อาจ​ยัง​ผล​เป็น​การ​ตัด​สัมพันธ์.

การ​ทำ​ร้าย​ร่าง​กาย​อย่าง​รุนแรง. คู่​สมรส​ที่​มัก​ทำ​ร้าย​คู่​ของ​ตน​อาจ​ปฏิบัติ​อย่าง​รุนแรง​มาก​จน​กระทั่ง​เป็น​อันตราย​ต่อ​สุขภาพ​และ​กระทั่ง​ชีวิต​ของ​อีก​ฝ่าย​หนึ่ง. หาก​คู่​สมรส​ที่​ใช้​ความ​รุนแรง​เป็น​คริสเตียน ผู้​ปกครอง​ใน​ประชาคม​ควร​ตรวจ​สอบ​เรื่อง​นี้. การ​โมโห​ร้าย​และ​พฤติกรรม​ที่​รุนแรง​เป็น​พื้น​ฐาน​สำหรับ​การ​ตัด​สัมพันธ์.—กาลาเทีย 5:19-21.

ทำ​ให้​สภาพ​ฝ่าย​วิญญาณ​ตก​อยู่​ใน​อันตราย​อย่าง​ยิ่ง. คน​หนึ่ง​อาจ​พยายาม​ครั้ง​แล้ว​ครั้ง​เล่า​เพื่อ​ทำ​ให้​คู่​สมรส​ของ​ตน​ไม่​มี​ทาง​ที่​จะ​ติด​ตาม​การ​นมัสการ​แท้​หรือ​อาจ​ถึง​กับ​พยายาม​บังคับ​ให้​ทำ​ผิด​พระ​บัญชา​ของ​พระเจ้า​ใน​ทาง​ใด​ทาง​หนึ่ง. ใน​กรณี​เช่น​นั้น ฝ่าย​ที่​ถูก​คุกคาม​คง​จะ​ต้อง​ตัดสิน​ใจ​ว่า ทาง​เดียว​ที่​จะ “เชื่อ​ฟัง​พระเจ้า​ใน​ฐานะ​ผู้​มี​อำนาจ​ปกครอง . . . ไม่​ใช่​เชื่อ​ฟัง​มนุษย์” นั้น​คือ​การ​ขอ​แยก​กัน​อยู่​ตาม​กฎหมาย​หรือ​ไม่.—กิจการ 5:29.

ใน​ทุก​กรณี​ที่​เกี่ยว​ข้อง​กับ​สภาพการณ์​ที่​ถึง​ขีด​สุด​ตาม​ที่​เพิ่ง​พิจารณา​ไป ไม่​ควร​ที่​ใคร ๆ จะ​ไป​กดดัน​ฝ่าย​ที่​ได้​รับ​ความ​เสียหาย​ให้​แยก​กัน​อยู่​หรือ​ให้​อยู่​กับ​คู่​ของ​ตน​ต่อ​ไป. แม้​เพื่อน​ที่​อาวุโส​ฝ่าย​วิญญาณ​และ​ผู้​ปกครอง​อาจ​ให้​การ​ช่วยเหลือ​และ​ให้​คำ​แนะ​นำ​ตาม​หลัก​พระ​คัมภีร์ แต่​พวก​เขา​ก็​ไม่​อาจ​จะ​รู้​ราย​ละเอียด​ทั้ง​หมด​ของ​สิ่ง​ที่​เกิด​ขึ้น​ระหว่าง​สามี​กับ​ภรรยา. พระ​ยะโฮวา​เท่า​นั้น​ที่​สามารถ​รู้​ได้. แน่นอน ภรรยา​หรือ​สามี​คริสเตียน​จะ​ไม่​แสดง​ความ​นับถือ​พระเจ้า​หรือ​การ​จัด​เตรียม​เรื่อง​การ​สมรส​ถ้า​เขา​พูด​ถึง​ปัญหา​ใน​ครอบครัว​ของ​ตน​ร้ายแรง​เกิน​จริง​เพียง​เพื่อ​จะ​แยก​กัน​อยู่​กับ​คู่​ของ​ตน. พระ​ยะโฮวา​ทรง​ทราบ​แผนการ​ใด ๆ ที่​อยู่​เบื้อง​หลัง​การ​แยก​กัน​อยู่ ไม่​ว่า​ใคร​จะ​พยายาม​ปก​ปิด​สัก​แค่​ไหน. ที่​จริง “ทุก​สิ่ง​ถูก​เปิด​เผย​และ​ปรากฏ​แจ้ง​แก่​พระ​เนตร​ของ​พระองค์​ผู้​ซึ่ง​เรา​ต้อง​ให้​การ.” (ฮีบรู 4:13) แต่​ถ้า​สภาพการณ์​ที่​เป็น​อันตราย​ถึง​ขีด​สุด​เกิด​ขึ้น​ยืดเยื้อ​ยาว​นาน ก็​ไม่​ควร​มี​ใคร​วิพากษ์วิจารณ์​คริสเตียน​ที่​เลือก​การ​แยก​กัน​อยู่​เป็น​ทาง​ออก​สุด​ท้าย. ใน​ที่​สุด “เรา​ทุก​คน​จะ​ต้อง​ยืน​ต่อ​หน้า​บัลลังก์​พิพากษา​ของ​พระเจ้า.”—โรม 14:10-12.