‘ให้คำพูดของท่านทั้งหลาย . . . เหมือนอาหารที่ปรุงด้วยเกลือเสมอ’
1. ‘การปรุงคำพูดของเราด้วยเกลือ’ มีความหมายเช่นไร?
1 “ให้คำพูดของท่านทั้งหลายเป็นคำพูดที่แสดงความกรุณาเสมอเหมือนอาหารที่ปรุงด้วยเกลือ ท่านทั้งหลายจะได้รู้ว่าควรจะตอบแต่ละคนอย่างไร.” (โกโล. 4:6) การปรุงคำพูดของเราด้วยเกลือหมายถึงการเลือกใช้ถ้อยคำที่ถูกต้องและพูดในแบบที่จะทำให้ผู้ฟังรู้สึกยินดี. การพูดเช่นนี้เป็นสิ่งสำคัญมากเมื่ออยู่ในงานรับใช้.
2. พระเยซูทรงสามารถให้คำพยานแก่หญิงชาวซะมาเรียได้อย่างไร?
2 ตัวอย่างของพระเยซู: ขณะที่พระเยซูนั่งพักใกล้ ๆ บ่อน้ำแห่งหนึ่ง พระองค์ทรงเริ่มสนทนากับหญิงชาวซะมาเรียคนหนึ่งที่มาตักน้ำ. หลายครั้งในระหว่างการสนทนา ผู้หญิงคนนี้พูดถึงความขัดแย้งที่มีมานานระหว่างชาวยิวกับชาวซะมาเรีย. เธอยังพูดถึงความเชื่อของเธอที่ว่าชาวซะมาเรียสืบเชื้อสายมาจากยาโคบ ทั้ง ๆ ที่ชาวยิวมีความรู้สึกที่รุนแรงว่าชาวซะมาเรียมีเชื้อสายมาจากคนต่างชาติ. แทนที่จะโต้เถียงคำพูดของเธอ พระเยซูกลับทำให้การสนทนาเป็นไปในแง่บวก. ผลคือ พระองค์สามารถให้คำพยานที่เป็นประโยชน์ต่อเธอและผู้คนในเมืองนั้น.—โย. 4:7-15, 39.
3. เราจะติดตามตัวอย่างของพระเยซูอย่างไรเมื่ออยู่ในงานรับใช้?
3 ขณะที่เราประกาศ เราควรนึกถึงเป้าหมายของเราอยู่เสมอคือที่จะ “ประกาศข่าวดีเรื่องสิ่งดี ๆ.” (โรม 10:15, เชิงอรรถ) เราต้องการให้เจ้าของบ้านได้ฟังแนวคิดที่กระตุ้นใจและเสริมสร้างจากคัมภีร์ไบเบิล ไม่ใช่ให้เขารู้สึกว่าเรากำลังโจมตีความเชื่อของเขา. ถ้าเขามีความเห็นที่ไม่ถูกต้อง เราก็ไม่จำเป็นต้องโต้เถียงกับเขา. ในคำพูดของเขามีบางสิ่งที่เราเห็นด้วยหรือชมเชยเขาได้ไหม? คุณอาจเริ่มนำข้อคัมภีร์โดยพูดว่า “คุณเคยคิดไหมว่าเรื่องนี้จะเป็นไปได้?”
4. เราควรทำเช่นไรถ้าเจ้าของบ้านแสดงกิริยาไม่สุภาพ?
4 จะว่าอย่างไรถ้าเจ้าของบ้านพูดไม่สุภาพหรือแสดงออกอย่างชัดเจนว่าเขาต้องการเพียงแค่โต้เถียงเท่านั้น? เราควรแสดงกิริยาและวาจาที่สุภาพอ่อนโยนต่อไป. (2 ติโม. 2:24, 25) ถ้าคนนั้นไม่สนใจข่าวสารราชอาณาจักร นับว่าดีที่เราขอตัวจากไปด้วยความผ่อนหนักผ่อนเบา.—มัด. 7:6; 10:11-14.
5. พี่น้องหญิงคนหนึ่งเกิดผลดีเช่นไรเมื่อให้คำตอบที่สุภาพอ่อนโยน?
5 เกิดผลดี: เมื่อพี่น้องหญิงคนหนึ่งพยายามให้คำพยานกับเพื่อนบ้านที่เป็นผู้หญิง เธอกลับโกรธมากและเริ่มแช่งด่า. พี่น้องหญิงของเราพูดด้วยความสุภาพว่า “ฉันเสียใจที่คุณรู้สึกแบบนั้น. ฉันไปก่อนนะ.” สองสัปดาห์ต่อมา ผู้หญิงคนนั้นมาเคาะประตูบ้านพี่น้องหญิง, ขอโทษที่แสดงกิริยาเช่นนั้น, และบอกว่าตอนนี้เธอพร้อมจะฟังสิ่งที่พี่น้องจะพูด. บ่อยครั้งคำตอบที่สุภาพอ่อนโยนก่อให้เกิดผลดี.—สุภา. 15:1; 25:15.
6. เหตุใดจึงสำคัญที่เราจะปรุงคำพูดของเราในงานรับใช้?
6 จงพยายามปรุงคำพูดเมื่อประกาศข่าวดี. แม้เจ้าของบ้านไม่อยากฟัง แต่เขาอาจเต็มใจฟังมากขึ้นเมื่อพยานพระยะโฮวามาเยี่ยมเขาในคราวหน้า.