แมงทะเล อาหารแสนอร่อยสำหรับคุณ
ในร้านอาหาร ณ กรุงนิวยอร์ก มีลูกค้าประจำกลุ่มหนึ่งซึ่งหิวมากกำลังนั่งรออาหารอย่างใจจดใจจ่อ. พวกเขาใช้อุปกรณ์โลหะที่มีไว้ง้างเสื้อเกราะที่หุ้มสัตว์ซึ่งคล้ายแมลงในจานอาหาร. พวกเขาไม่สนใจตาที่กำลังจ้องมองพวกเขาจากจาน เพราะพวกเขาตั้งหน้าตั้งตากินเนื้อหวาน ๆ ของมัน. พวกเขากำลังกินอะไรกันอยู่? พวกเขากำลังกินแมงทะเลหรือที่รู้จักกันว่ากุ้งมังกร.
ทำไมกุ้งมังกรจึงมีชื่อเล่นว่าแมงทะเล? เนื่องจากชาวประมงสังเกตว่าเมื่อคลานอยู่บนเรือมันดูเหมือนแมลง พวกเขาจึงเรียกมันว่าแมงทะเล.
แต่มีอีกเหตุผลหนึ่งที่เราเรียกเช่นนั้นด้วย. ในช่วงศตวรรษที่ 18 มีกุ้งมังกรอยู่มากมายเหมือนแมลงฝูงใหญ่อยู่ทั่วชายฝั่งทางตะวันออกเฉียงเหนือของสหรัฐ. เนื่องจากมีการจับกุ้งมังกรได้เป็นจำนวนมาก มันจึงถูกนำไปใช้เป็นปุ๋ยสำหรับการเกษตร. กุ้งมังกรยังถูกใช้เป็นเหยื่อในการตกปลาและเป็นอาหารสำหรับนักโทษที่อยู่ในคุกด้วย. ในสมัยนั้น คนงานกลุ่มหนึ่งชนะคดีในศาลทำให้พวกเขาไม่ต้องกินกุ้งมังกรเกินสัปดาห์ละสามครั้ง เนื่องจากมีกุ้งมังกรเยอะแยะไปหมด!
ในทางกลับกัน กุ้งมังกรเป็นอาหารพิเศษที่หายากสำหรับผู้คนที่อาศัยอยู่ห่างไกลจากมหาสมุทร. เพราะเหตุใด? เพราะเมื่อกุ้งมังกรตาย เนื้อของมันจะเน่าเสียเร็วมากและไม่สามารถใช้เกลือหรือตากแห้งเพื่อจะเก็บไว้ได้นาน. อย่างไรก็ตาม กลางศตวรรษที่ 19 บริษัทต่าง ๆ เริ่มผลิตกุ้งมังกรกระป๋อง ด้วยเหตุนี้ผู้คนมากขึ้นจึงได้มีโอกาสกินอาหารแสนอร่อยนี้. นอกจากนั้น เมื่อมีรถไฟทำให้ส่งกุ้งมังกรเป็น ๆ ไปยังหลายแห่งในสหรัฐได้ จึงมีความต้องการกุ้งมังกรเพิ่มมากขึ้น. แม้ว่าสามารถส่งกุ้งมังกรเป็น ๆ ได้ แต่ราคาก็แพงมาก และเฉพาะคนรวยเท่านั้นที่จะได้ลิ้มรสอาหารที่พิเศษนี้.
ปัจจุบัน ทั่วโลกชาวประมงได้จับกุ้งมังกรชนิดต่าง ๆ. กุ้งมังกรอเมริกาพบได้ในมหาสมุทรแอตแลนติกจากนิวฟันด์แลนด์ไปจนถึงนอร์ทแคโรไลนา. รัฐเมนซึ่งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของสหรัฐเป็นแหล่งส่งออกกุ้งมังกรสำเร็จรูปและกุ้งมังกรเป็น ๆ ไปทั่วโลก. เครื่องบินหนึ่งลำอาจบรรทุกกุ้งมังกร 36,287 กิโลกรัมเพื่อส่งออก.
โดยทั่วไปแล้วเพื่อจะได้กำไร บริษัทใหญ่ ๆ จะผลิตอาหารปริมาณมาก ๆ เพื่อส่งไปขายทั่วโลก. แต่ไม่เป็นเช่นนั้นกับกุ้งมังกร. ส่วนใหญ่แล้ว การจับกุ้งมังกรของชาวประมงท้องถิ่นเป็นธุรกิจส่วนตัวของเขาเอง. พวกเขาจะไม่ทำฟาร์มเลี้ยงกุ้งมังกรแต่พวกเขาจะไปจับกุ้งมังกรในบริเวณที่พวกมันอาศัยอยู่.
วิธีจับกุ้งมังกร
ชาวประมงจับกุ้งมังกรในมหาสมุทรแอตแลนติกอย่างไร? เพื่อจะตอบคำถามนี้ตื่นเถิด! ได้สัมภาษณ์แจ็กซึ่งเป็นรุ่นที่สี่ของครอบครัวชาวประมงที่จับกุ้งมังกร ณ ท่าเรือบาร์ รัฐเมน. แจ็กเริ่มตกกุ้งตั้งแต่อายุ 17 ปีในบริเวณเดียวกับที่ทวดของเขาเคยตกกุ้ง. ภรรยาของแจ็กที่ชื่อแอนเนตต์ช่วยแจ็กทำงานนี้ด้วย. เธอบอกว่า “เมื่อดิฉันแต่งงานกับชาวประมง ดิฉันจึงเป็นชาวประมงด้วย. ดิฉันเรียนวิธีตกกุ้งจากแจ็กเป็นเวลาสองปี แล้วหลังจากนั้นดิฉันซื้อเรือของตัวเอง.”
แจ็กกับแอนเนตต์จับกุ้งมังกรได้อย่างไร? แอนเนตต์อธิบายว่า “เราใช้ที่ดักกุ้งซึ่งเป็นกรงเหล็กรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่มีช่องเล็ก ๆ ให้กุ้งเข้าไป มีถุงตาข่ายซึ่งปกติแล้วจะใส่ปลาแฮร์ริงเป็นเหยื่อล่ออยู่ข้างใน.” ชาวประมงจะผูกที่ดักกุ้งนี้ไว้กับทุ่น. แอนเนตต์บอกว่า “ชาวประมงแต่ละคนจะทาสีทุ่นต่างกันเพื่อจะรู้ว่าทุ่นอันไหนเป็นของตน.”
เมื่อที่ดักกุ้งถูกทิ้งลงไปในทะเล มันจะจมลงไปยังก้นทะเล และทุ่นสีของเขาจะลอยขึ้นมาเหนือน้ำเพื่อชาวประมงจะรู้ว่าที่ดักกุ้งของตนอยู่ตรงไหน. แอนเนตต์พูดว่า “เราทิ้งที่ดักกุ้งไว้ในทะเลสักสองสามวัน แล้วหลังจากนั้นเราจะกลับมาดึงที่ดักกุ้งขึ้นเรือ. ถ้ามีกุ้งมังกรอยู่ข้างใน เราจะเอามันออกมาวัดขนาด.” ชาวประมงที่ดีอย่างแจ็กและแอนเนตต์จะปล่อยกุ้งมังกรที่ตัวเล็กคืนสู่ทะเล ส่วนกุ้งมังกรตัวเมียบางตัวจะถูกปล่อยลงทะเลด้วยเพื่อให้มันขยายพันธุ์ต่อไป.
จากนั้น ชาวประมงจะมุ่งหน้าไปที่ท่าเรือเพื่อขายกุ้งมังกรเป็น ๆ. แม้ว่าจะมีกลุ่มชาวประมง แต่ส่วนใหญ่ชาวประมงท้องถิ่นจะขายกุ้งให้กับคนในท้องถิ่นเอง. ดังที่กล่าวไปแล้วก่อนหน้านี้ ปกติชาวประมงจะไม่ทำฟาร์มเลี้ยงกุ้งมังกรไว้ขาย. แจ็กพูดว่า “แม้มีชาวประมงที่จับกุ้งมังกรบางคนได้รับอนุญาตให้นำไข่กุ้งมังกรมาเพาะเลี้ยง. เมื่อลูกกุ้งมังกรออกมาจากไข่ พวกเขาจะเลี้ยงดูมันสักระยะหนึ่งแล้วจึงปล่อยมันคืนสู่ทะเล. การทำเช่นนี้เป็นการช่วยเพิ่มอัตราการรอดชีวิตของกุ้งมังกร.”
ถึงแม้การจับกุ้งมังกรจะเป็นวิธีที่ยากลำบากในการหาเลี้ยงชีพหรือไม่ใช่วิธีที่จะทำให้ร่ำรวยได้ง่าย ๆ แต่ถ้าคุณถามชาวประมงเหล่านี้ พวกเขาจะพูดถึงแง่ดีของการเป็นชาวประมงที่จับกุ้งมังกรคือ มีอิสระในการทำธุรกิจส่วนตัวหรือการได้สืบสานอาชีพของครอบครัวและชุมชนหรือความเพลิดเพลินที่ได้อยู่และทำงานที่ทะเล. เหนือสิ่งอื่นใด พวกเขามีความสุขมากที่ได้รู้ว่า ผู้คนทั่วโลกรอคอยอย่างใจจดใจจ่อที่จะได้เอร็ดอร่อยกับแมงทะเลที่มีค่าซึ่งพวกเขาจับได้นั้น.
[กรอบ/ภาพหน้า 12]
อันตรายของการจับกุ้งมังกร
การจับกุ้งมังกรอาจดูเหมือนว่าไม่มีอันตรายใด ๆ แต่ไม่ใช่เช่นนั้น. ตัวอย่างเช่น ดังที่สถาบันความปลอดภัยและอาชีวอนามัยแห่งชาติ (NIOSH) กล่าวไว้ว่า “ตั้งแต่ปี 1993 ถึงปี 1997 มีจำนวนผู้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุในขณะจับกุ้งมังกรในรัฐเมน 14 คนต่อ 100,000 คนของชาวประมงที่จับกุ้งมังกรซึ่งมีใบอนุญาต ซึ่งมากกว่า 2.5 เท่าของจำนวนเฉลี่ยผู้เสียชีวิตขณะทำงานของผู้คนทุกอาชีพทั่วประเทศ (4.8 คนต่อ 100,000 คนของคนทำงาน).”
ตามที่ NIOSH กล่าวเกี่ยวกับการตรวจสอบของเจ้าหน้าที่รักษาการณ์ชายฝั่งของสหรัฐว่า “ชาวประมงที่จับกุ้งมังกรถูกเชือกบนเรือพัน แล้วตกลงไปในทะเลพร้อมกับที่ดักกุ้งมังกรซึ่งถูกโยนลงไปในน้ำ. คนนั้นเสียชีวิตเนื่องจากแก้เชือกที่รัดเขาไว้ไม่ได้หรือเมื่อตกลงไปในน้ำแล้วขึ้นเรือไม่ได้จึงจมน้ำตาย.” ในการสำรวจชาวประมงที่จับกุ้งมังกร 103 คน ตั้งแต่ปี 1999 ถึงปี 2000 พบว่าเกือบ 3 ใน 4 คนเคยถูกเชือกพันแต่ไม่ใช่ทุกคนที่ตกลงไปในทะเล. มีคำแนะนำในเรื่องความปลอดภัยโดยที่ให้ชาวประมงเหล่านี้มีอุปกรณ์ที่จะตัดเชือกได้ถ้าเขาถูกเชือกพันแล้วตกลงไปในน้ำหรือป้องกันไม่ให้ถูกเชือกพันตั้งแต่แรก.
[ภาพหน้า 10, 11]
1. แจ็กกำลังดึงที่ดักกุ้งมังกรขึ้นมา
2. แอนเนตต์กับแจ็กเอากุ้งมังกร ออกมาจากกรงเหล็ก
3. ใช้เครื่องมือวัดขนาดกุ้งมังกรแต่ละตัว