ልእመት—መገዲ ጥበብ

ቶኒ ኻልእ መዓልቲ ምስ ተመልሰት እውን እታ ሰበይቲ ተቘጢዓ ተዛረበታ። እሞኸ ቶኒ እንታይ ገበረት፧ ቶኒ፡ “ኣዝዩ ኸቢድ ኵነታት እዩ ነይሩ። ክትጸርፈኒ ምኽንያት ኣይነበራን” በለት። ኰይኑ ግና፡ ቶኒ ነታ ሰበይቲ መሊሳ ይቕረታ ሓተተታ፡ ነቲ ዜጋጥማ ዘሎ መከራ ኸም እትርድኣላ እውን ገለጸትላ።

ንስኻኸ ኸም ናይ ቶኒ ዝበለ ዅነታት እንተ ዜጋጥመካ ነይሩ እንታይ ምገበርካ፧ ልእመት መርኣኻዶ፡ ወይስ ሕርቃንካ ምቍጽጻር ምኸበደካ፧ ከምቲ ኣብ ላዕሊ እተጠቕሰ ዝኣመሰለ ዅነታት ምስ ዜጋጥመካ፡ ስምዒትካ ምቍጽጻር ከም ዜጸግም ዚከሓድ ኣይኰነን። ውጥረት ምስ ዚበዝሓና ወይ ዜሕርቕ ኵነታት ምስ ዜጋጥመና፡ ልኡም ምዃን ብሓቂ ኪኸብደና ይኽእል እዩ።

ይኹን እምበር፡ መጽሓፍ ቅዱስ ንክርስትያናት ልኡማት ኪዀኑ የተባብዖም እዩ። ወረግ ቃል ኣምላኽሲ ነዛ ባህርይ እዚኣ ምስ ጥበብ እዩ ዜተሓሕዛ። ያእቆብ፡ “ኣብ መንጎኹምከ ጥበበኛን ኣእምሮኛን መን እዩ፧ ንሱ ብሰናይ ኣካይዳኡ፡ በቲ ኻብ ጥበብ ዚርከብ ልእመት ገይሩ ግብሩ የርኢ” በለ። (ያእ. 3:13) እሞኸ፡ ልእመት መግለጺት ናይ ላዕሊ ጥበብ ዝዀነት ብኸመይ እያ፧ ነዛ ኣምላኻዊት ባህርይ እዚኣ ኸነማዕብልከ እንታይ ኪሕግዘና ይኽእል፧

ልእመት ሒዛቶ ዘላ ጥበብ

ልእመት ንውጥረት ከተህድእ ትኽእል እያ። “ልኡም ምላሽ፡ ነድሪ የህድእ፣ ተሪር ቃል ግና፡ ቍጥዓ የለዓዕል።”—ምሳ. 15:1።

ብቝጥዐ ዚውሃብ መልሰ ግብሪ፡ ኣብ ልዕሊ ሓዊ ነዳዲ ኸም ምውሳኽ ስለ ዚኸውን፡ ነቲ ሕማቕ ኵነታት ኬጋድዶ ይኽእል እዩ። (ምሳ. 26:21) ብልእመት ዚውሃብ ምላሽ ግና፡ የህድእ እዩ። ንኣረኣእያ እቲ እተቘጥዐ ሰብ እውን ኬለስልሶ ይኽእል እዩ።

ንቶኒ ኸምኡ እዩ ኣጋጢምዋ። ቶኒ ነታ ሰበይቲ ብልእመት ምስ ኣዛረበታ፡ እታ ሰበይቲ በኸየት፡ ንዕኣን ንስድራ ቤታን ብዘጋጠማ ጸገማት ተጨኒቓ ኸም ዝነበረት ከኣ ንቶኒ ገለጸትላ። ቶኒ ድማ ጽቡቕ ገይራ መስከረትላ፡ መጽናዕቲ መጽሓፍ ቅዱስ ድማ ጀመረትላ። እዚ ዅሉ ውጽኢት እተረኽበ፡ ቶኒ ብህድኣትን ብሰላማውን መገዲ ምላሽ ስለ ዝሃበት እዩ።

ልእመት ሕጉሳት ትገብረና። “ልኡማት ንምድሪ ኺወርስዋ እዮም እሞ፡ ሕጉሳት እዮም።”—ማቴ. 5:5።

ልኡማት ሕጉሳት ዝዀኑ ስለምንታይ እዮም፧ ቍጡዓት ዝነበሩ ሓያሎ ሰባት፡ ልእመት ምስ ለበሱ፡ ሕጉሳት ኰይኖም እዮም። ህይወቶም ተመሓይሹ እዩ፣ ዜደንቕ ተስፋ ኸም ዘለዎም ድማ ይፈልጡ እዮም። (ቈሎ. 3:12) ኣብ ስጳኛ ሓላው ወረዳ ዀይኑ ዜገልግል ኣዶልፍ፡ ሓቂ ቕድሚ ምስማዑ እንታይ ዓይነት ህይወት ከም ዝነበሮ ኣይርስዖን እዩ።

ኣዶልፍ ከምዚ በለ፦ “ህይወተይ ዕላማ ኣይነበራን። ብዙሕ ሳዕ ዝቝጣዕን ዕቡይን ዓመጸኛን ስለ ዝነበርኩ፡ ገሊኦም ኣዕሩኸይ እኳ ይፈርሁኒ ነይሮም። ሓደ ንባህርየይ ዚቕይር ኵነታት ግና ኣጋጢሙኒ። ኪብኣስ ከለኹ፡ ሽዱሽተ ሳዕ ተወጊአ ብዙሕ ደም ስለ ዝፈሰሰኒ፡ ካብ ሞት ንስክላ እየ ወጺአ።”

ሕጂ ግና ኣዶልፍ ንኻልኦት፡ ልኡማት ኪዀኑ ብቓሉን ብግብሩን ይምህሮም ኣሎ። ብዙሓት ከኣ በቲ ውዕዉዕን ባህ ዜብልን ባህርያቱ ይስሓቡ እዮም። ኣዶልፍ፡ ለውጢ ኺገብር ብምኽኣሉ ሕጉስ እዩ። ልእመት ኬማዕብል የሆዋ ስለ ዝሓገዞ ድማ የመስግኖ እዩ።

ልእመት ንየሆዋ ተሐጕሶ። “ወደየ፡ ነቲ ዜባጭወለይ ምላሽ ምሃቡ ክኽእልሲ፡ ጥበበኛ ኹን፡ ንልበይ እውን ኣሐጕሶ።”—ምሳ. 27:11።

ንየሆዋ እቲ ቐንዲ ጸላኢኡ ዝዀነ ድያብሎስ የባጭወሉ እዩ ዘሎ። ኣምላኽ በዚ ዀነ ኢልካ ዚጽረፎ ዘሎ ጸርፊ ኪቝጣዕ ዚኽእል እኳ እንተ ዀነ፡ መጽሓፍ ቅዱስ ግና የሆዋ “ንቝጥዓ ደንጓዪ” ኸም ዝዀነ እዩ ዚገልጽ። (ዘጸ. 34:6) ከም ኣምላኽ ንቝጥዓ ደንጐይትን ልኡማትን ክንከውን እንተ ጽዒርና፡ ንየሆዋ ዜሐጕስ መገዲ ጥበብ ኢና እንስዕብ።—ኤፌ. 5:1።

እዛ እንነብረላ ዘለና ዓለም ብዜቘጥዕ ነገራት ዝመልአት እያ። “ምኩሓት፡ ዕቡያት፡ ተጻረፍቲ፡ . . . ሓመይቲ፡ ርእሶም ዘይገትኡ፡ ጨካናት” ዝዀኑ ሰባት ኬጋጥሙና ይኽእሉ እዮም። (2 ጢሞ. 3:2, 3) እዚ ግና፡ ንሓደ ክርስትያን ልኡም ከይከውን ዕንቅፋት ኪዀኖ የብሉን። ቃል ኣምላኽ፡ “ናይ ላዕሊ ጥበብ . . . ሰላማዊት፡ ልዝብቲ” ኸም ዝዀነት ይነግረና እዩ። (ያእ. 3:17) ሰላማውያንን ልዙባትን ብምዃን ጥበብ ኣምላኽ ከም ዘጥረና ኸነርኢ ንኽእል ኢና። እዛ ጥበብ እዚኣ ድማ፡ ዜቘጥዕ ነገር ኬጋጥመና ኸሎ ልኡም ምላሽ ክንህብን ናብቲ ምንጪ ማእለያ ዘይብሉ ጥበብ ዝዀነ የሆዋ ብዝያዳ ኽንቀርብን ክትሕግዘና ትኽእል እያ።