3 Musa daga çykyp, hak Hudaýyň huzurynda durdy. Şonda Ýehowa dagdan+ seslenip: «Ýakubyň nesillerine, Ysraýylyň ogullaryna şeýle diý:

5 Indi sözüme ýürekden gulak asyp, ähtimi berjaý etseňiz, sizi ähli halklaryň arasyndan eziz halkym* edip saýlaryn+, sebäbi bütin ýer ýüzi meniňki+.

7 Soňra äht kitabyny alyp, halka okap berdi+. Olar hem: «Ýehowanyň ähli tabşyrygyny berjaý edip, tabyn bolarys»+ diýdiler.

32 — Şu äht olaryň ata⁠-⁠babalary bilen baglaşan ähtim ýaly bolmaz. Men ata⁠-⁠babalarynyň elinden tutup, Müsürden çykaran günüm äht baglaşypdym+. Men olaryň hojaýyny* bolsam⁠-⁠da, meniň ähtimi bozdular+ — muny Ýehowa aýdýar.

18 Göläni ikä bölüp, onuň bölekleriniň arasyndan geçen+ we meniň huzurymda baglaşan ähtini bozan adamlary, 19 göläniň bölekleriniň arasyndan geçen Ýahuda bilen Iýerusalimiň hanlaryny, köşk emeldarlaryny, ruhanylaryny we tutuş ýurduň halkyny 20 duşmanlaryna, janlarynyň kastyna çykanlaryň eline bererin. Olaryň jesetleri guşlara, ýyrtyjy haýwanlara şam bolar+.