Geçmişden sapak. Asaf

Asaf durmuşda kyn ýagdaýlary başdan geçiripdi. Ol daş-töweregindäki adamlaryň Hudaýyň talaplaryna gulak asmaýandygyny görýärdi we munuň üçin olara hiç zat bolmaýan ýalydy. Şeýlelikde, Asaf: «Hudaýyň göwnünden turmaga jan etmegiň peýdasy barmyka?» diýip oýlanyp başlaýar. Ol: «Biderek ýere ýüregimi sap sakladym, ellerimi günäsizlikde ýuwdum» diýýär. Ýöne Asaf bu ýagdaý barada çuňňur oýlananyndan soň, pikirini üýtgedýär. Ol erbetleriň şatlygynyň wagtlaýyndygyna düşünýär. Mundan soň ol Ýehowa: «Ýer ýüzünde Senden özgäni islemeýärin» diýip aýdym aýdýar (Zebur 73:3, 13, 16, 25, 27).

Mümkin, käwagt sen hem Hudaýyň kada-kanunlary boýunça ýaşamagyň peýdalydygyna şübhelenýänsiň. Emma Asafdan görelde al; erbetleriň bagtly görünýändigine gözüň gitmesin! Gaýtam, Ýehowanyň kadalaryna gulak asmadyklaryň düşen ýagdaýy barada oýlan. Olar çyndanam parahatlykda ýaşaýarmy? Ýa-da olar bagtly bolmak bilen bagly Hudaýyň halkynyň bilmeýän syryny tapdylarmy? Bular hakynda çynlakaý pikirlenseň, senem Asaf ýaly: «Maňa bolsa Hudaýa ýakynlaşmak gowudyr» diýersiň (Zebur 73:28).