„Hudaý söýgüdir“

1. Hudaý söýgüdir, ol diýýär:

„Ýöräň meniň ýolumdan,

Hudaýy hem ýakynyňy,

Söý öz şirin janyňdan“.

Ýaşaýyşda ýokdur şundan,

Wajyp, möhüm tabşyryk.

Geliň, mydam söýüp çyndan,

Edeliň biz ýagşylyk.

2. Hudaýy söýsek ýürekden,

Kömek edýär söýmäge.

Eger ýykylaýsak birden,

Taňry geler kömege.

Söýgi – päkdir, çydamlydyr,

Göriplik edýän däldir.

Söýýän adam öwünmeýär,

Mähriban hem pespäldir.

3. Goý daş bolsun öýke bizden,

Bagyşlalyň şol bada.

Bil baglasak ýüregmizden,

Hudaý berer ak pata.

Hudaýy hem ýakynmyzy,

Geliň, mydam söýeliň.

Sylap birek-biregmizi,

Jandan eziz göreliň.