Awit

84 Kay ganda ng iyong maringal na tabernakulo,+

O Jehova ng mga hukbo!+

 2 Ninanasa at minimithi rin ng aking kaluluwa ang mga looban ni Jehova.+

Ang aking puso at ang akin mismong laman ay humihiyaw nang may kagalakan sa Diyos na buháy.+

 3 Maging ang ibon man ay nakasumpong ng bahay,

At ang langay-langayan ng pugad para sa kaniyang sarili,

Kung saan niya inilalagay ang kaniyang mga inakáy—

Ang iyong maringal na altar, O Jehova ng mga hukbo, aking Hari at aking Diyos!

 4 Maligaya ang mga tumatahan sa iyong bahay!+

Palagi ka pa rin nilang pinupuri.+ Selah.

 5 Maligaya ang mga tao na ang lakas ay nasa iyo,+

Na nasa kanilang puso ang mga lansangang-bayan.+

 6 Sa pagdaraan sa mababang kapatagan ng mga palumpong na baca,+

Ginagawa nila itong isang bukal;

Binabalutan ng tagapagturo+ ang kaniyang sarili ng mga pagpapala.

 7 Sila ay lalakad sa kalakasan at kalakasan;+

Ang bawat isa ay humaharap sa Diyos sa Sion.+

 8 O Jehova na Diyos ng mga hukbo, dinggin mo ang aking panalangin;+

Pakinggan mo, O Diyos ni Jacob.+ Selah.

 9 O aming kalasag, tingnan mo, O Diyos,+

At tumingin ka sa mukha ng iyong pinahiran.+

10 Sapagkat ang isang araw sa iyong mga looban ay mas mabuti kaysa sa isang libo sa ibang dako.+

Pinili kong tumayo sa pintuan ng bahay ng aking Diyos+

Sa halip na maglibot sa mga tolda ng kabalakyutan.+

11 Sapagkat ang Diyos na Jehova ay araw+ at kalasag;+

Lingap at kaluwalhatian ang ibinibigay niya.+

Si Jehova ay hindi magkakait ng anumang mabuti sa mga lumalakad sa kawalang-pagkukulang.+